INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2009 r. (data wpływu 6 lipca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 3 i 17 września 2009 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania projektu badawczego finansowanego grantem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 3 i 17 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania projektu badawczego finansowanego grantem.

W wniosku, oraz w jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Uczelnia podpisała w dniu 8 listopada 2005 r. umowę-grant z firmą farmaceutyczną z siedzibą w USA, na wykonanie badania pt. ”Poszukiwanie psychologicznych czynników odpowiedzi na lek w schizofrenii paranoidalnej”. Badanie jest naturalistyczne – pacjenci Kliniki Psychiatrii otrzymują jeden z trzech wymienionych w umowie neuroleptyków (najczęściej są to leki standardowo stosowane w Polsce – nie są więc badaniem klinicznym nowego leku). Celem przeprowadzanego badania jest poszukiwanie markerów genetycznych pozwalających przewidzieć odpowiedź na lek i jego efektywność oraz predyspozycje genetyczne pacjentów do reagowania poważnymi objawami ubocznymi na dany neuroleptyk. Pozwoli to na optymalizację leczenia pacjentów ze schizofrenią. Brak skuteczności leczenia oraz nasilone objawy uboczne po neuroleptykach wiążę się z odstawieniem leków, zaostrzeniem choroby podstawowej, wydłużają czas hospitalizacji i ich liczbę. Badanie ma ściśle naukowy charakter. Wyniki badań pozostają własnością Uczelni i tylko przez nią mogą być (nie komercyjnie) wykorzystane w publikacjach naukowych. Firma finansująca prowadzone badanie nie ingeruje w żaden sposób w przebieg badań i nie otrzymuje ich wyników. W ramach realizowanego grantu Uczelnia nie świadczy też usług badawczych, nie sprzedaje wyników prac, a rezultaty projektu w postaci metod leczenia, wyników prac poznawczych służyć będą całemu społeczeństwu i przyczynią się do rozwoju nauk medycznych. Przedmiotowe środki Uczelnia otrzymała 16 marca 2009 r. Z treści zawartej umowy wynika, iż dysponentem i stroną zarządzającą wszelkimi prawami z niej wynikającymi, jest wyłącznie Uczelnia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy badania finansowane zgodnie z zawartą przez Uczelnię umową-grantem, która nie przewiduje istnienia podmiotu będącego odbiorcą tych usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, nie będą podlegać opodatkowaniu tym podatkiem...

Zdaniem Wnioskodawcy badania wykonywane w ramach umowy-grantu nie są usługami w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ nie mają konkretnego odbiorcy, a ich wyniki nie są sprzedawane. Zatem nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tej sytuacji środki otrzymane przez Uczelnię nie powinny podlegać przepisom powołanej ustawy. Zgodnie bowiem z art. 29 ust. 1 tej ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, a obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w dniu 8 listopada 2005 r. Uczelnia podpisała umowę-grant z firmą farmaceutyczną z USA na wykonanie badania pt. ”Poszukiwanie psychologicznych czynników odpowiedzi na lek w schizofrenii paranoidalnej”. Środki finansowe otrzymano w dniu 16 marca 2009 r. Dysponentem i stroną zarządzającą wszelkimi prawami wynikającymi z tej umowy, jest wyłącznie Uczelnia. Firma finansująca nie ingeruje w żaden sposób w przebieg badań i nie otrzymuje ich wyników. Przeprowadzane badanie, które nie jest badaniem klinicznym nowego leku, a poszukiwaniem markerów genetycznych pozwalających przewidzieć odpowiedź na lek i jego efektywność oraz predyspozycje genetyczne pacjentów do reagowania objawami ubocznymi na dany neuroleptyk. Pozwoli to na optymalizację leczenia pacjentów ze schizofrenią. Badania mają ściśle naukowy charakter, a ich wyniki pozostają własnością Uczelni i tylko przez nią mogą być (nie komercyjnie) wykorzystane w publikacjach naukowych. Uczelnia w ramach realizowanego grantu nie świadczy też usług badawczych, nie sprzedaje wyników prac, a rezultaty projektu w postaci metod leczenia, wyników prac poznawczych służyć będą całemu społeczeństwu i przyczynią się do rozwoju nauk medycznych.

Z powołanego art. 8 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że usługą jest każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach działalności, które nie jest dostawą towarów. Zatem każda czynność, za którą podatnik otrzymuje wynagrodzeniem, a której efektem jest świadczenie na rzecz drugiego podmiotu, może być potraktowana jako odpłatne świadczenie usługi. W związku z powyższym świadczenie zakłada istnienie podmiotu będącego jego odbiorcą – nabywcę usługi, co potwierdza użyte w tym przepisie przez ustawodawcę sformułowanie „świadczenie na rzecz” odnoszące się do określonych konkretnych podmiotów.

Z kolei z treści art. 29 ust.1 powołanej ustawy wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, to dofinansowanie to stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia.

Zatem kryterium uznania dotacji za element zwiększający obrót stanowi ustalenie, że ma na celu sfinansowanie lub dofinansowanie konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu tym podatkiem, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, czyli nie wchodzą do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Uwzględniając powyższe regulacje prawne, stwierdzić należy, że skoro w przedmiotowej sprawie nie występuje konkretny świadczeniobiorca (nabywca usługi), realizacja przedmiotowych badań finansowanych przez firmę farmaceutyczną nie ma charakteru usługi, o której mowa w ustawie o podatku od towarów i usług, a środki finansowe uzyskiwane na realizację tych badań, nie stanowią obrotu zdefiniowanego w art. 29 ust. 1 powołanej ustawy. W związku z powyższym przedmiotowe badania nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.