INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością X, przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2009 r. (data wpływu 5 czerwca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia – brak daty (data wpływu 24 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1. zwolnienia od podatku VAT sprzedaży budynków lub budowli wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu – jest prawidłowe,
2. momentu powstania obowiązku podatkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży budynków lub budowli wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu oraz momentu powstania obowiązku podatkowego. Wniosek został uzupełniony w dniu 24 sierpnia 2009 r. o kserokopię KRS oraz pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza zbyć prawo wieczystego użytkowania gruntów kilku wydzielonych działek. Działki zabudowane są budynkami i budowlami typu ogrodzenie z betonową podmurówką, linia energetyczna, utwardzona droga wewnątrzzakładowa z infrastrukturą. Budynki posadowione na działach są budynkami starymi, wybudowanymi w latach powojennych.

Spółka powstała w roku 1998 z przekształcenia X. Przejmując aportem wszystkie środki trwałe od Skarbu Państwa Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. obiektów. W związku ze zmianą przepisów od dnia 1 stycznia 2009 r. Spółka ma wątpliwości, jaką stawkę VAT zastosować do transakcji zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntów zabudowanych budynkami i budowlami wymienionymi powyżej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług do sprzedaży działek z ustanowionym prawem wieczystego użytkowania gruntów zabudowanych budynkami lub budowlami użytkowanymi od lat 50-60, w stosunku do których nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego...
2. W jakim terminie powstanie obowiązek podatkowy od ww. transakcji – czy w dacie sporządzenia aktu notarialnego, czy w terminie zapłaty (transakcje będą dokonywane w formie aktu notarialnego)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwolnieniu od podatku VAT podlega zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku. Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwalnia się od podatku – z pewnymi wyjątkami – dostawę budynków lub budowli. Zdaniem Zainteresowanego, właściwą stawką dla ww. transakcji jest zwolnienie od podatku od towarów i usług, ponieważ dostawa nie może być traktowana jak pierwsze zasiedlenie ze względu na to, ze przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków lub budowli po ich wybudowaniu lub ulepszeniu. Natomiast obowiązek podatkowy od ww. transakcji powstanie w dacie wydania, czyli w dacie aktu notarialnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży budynków lub budowli wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu uznaje się za prawidłowe, natomiast w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego za nieprawidłowe.

Ad 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Pojęcie części budynków i budowli należy rozumieć jako fizycznie wyodrębnione części mogące mieć inny status prawny niż same budynki lub budowle (np. lokale).

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Jak wynika z powyższego, zarówno sprzedaż prawa użytkowania wieczystego jak również oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – art. 2 ust. 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy podkreślić, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Ponadto, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Na podstawie art. 43 ust. 7a ww. ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie tego przepisu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów. Powyższa zasada nie ma zastosowania dla czynności oddania nieruchomości w użytkowanie wieczyste, o czym stanowi art. 29 ust. 5a ustawy o VAT.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwalnia się od podatku VAT zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu korzystać będzie ze zwolnienia od podatku.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza zbyć prawo wieczystego użytkowania gruntów kilku wydzielonych działek. Działki zabudowane są budynkami i budowlami użytkowanymi od lat 50-60 – w stosunku do których nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego – typu ogrodzenie z betonową podmurówką, linia energetyczna, utwardzona droga wewnątrzzakładowa z infrastrukturą. Budynki posadowione na działkach są budynkami starymi, wybudowanymi w latach powojennych. Zainteresowany powstał w roku 1998 z przekształcenia X. Przejmując aportem wszystkie środki trwałe od Skarbu Państwa Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. obiektów.

W związku ze zmianą przepisów od dnia 1 stycznia 2009 r. Spółka ma wątpliwości, jaką stawkę VAT zastosować do transakcji zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntów zabudowanych budynkami i budowlami wymienionymi powyżej.

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów w zakresie stawki podatku VAT należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie wyżej opisana dostawa budynków i budowli korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem dostawa nie nastąpi ani w ramach pierwszego zasiedlenia, ani przed nim, nie nastąpi również w okresie krótszym niż 2 lata po pierwszym zasiedleniu. W konsekwencji powyższego – na postawie § 13 ust. 1 pkt 10 cyt. rozporządzenia – zwolnieniem od podatku zostanie objęta również dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym budynki i budowle zostały posadowione – pod warunkiem, że przedmiotowe grunty są zabudowane obiektami stanowiącymi własność Zainteresowanego.

Ad 2.

W myśl generalnej zasady zawartej w art. 19 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jednocześnie w ust. 4 powołanego przepisu zaznaczono, iż w przypadku, gdy dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Ponadto, w myśl art. 19 ust. 10 ww. ustawy, w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są lokale i budynki, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wydania, z zastrzeżeniem ust. 13 pkt 10 i pkt 11. Wyjątki zawarte w ust. 13 pkt 10 i pkt 11 ustawy w przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym nie mają zastosowania.

Zgodnie z art. 19 ust. 11 tej ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotem dostawy będą towary w postaci gruntów zabudowanych budynkami oraz gruntów zabudowanych budowlami. Zauważyć należy, że w związku z powyższym obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług będzie powstawał w sposób zróżnicowany.

W odniesieniu do nieruchomości zabudowanych budowlami obowiązek podatkowy powstanie w sposób określony w cyt. art. 19 ust. 1 i 4 ustawy, tj. z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, albo – w przypadku gdy dostawa powinna być potwierdzona fakturą – z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Tak więc, jeśli w momencie podpisania aktu notarialnego dojdzie do faktycznego przeniesienia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanych budowlami (wydania) oraz w tym samym dniu zostanie wystawiona faktura, obowiązek podatkowy powstanie w sposób określony w art. 19 ust. 4 ustawy.

Natomiast w odniesieniu do dostawy nieruchomości zabudowanych budynkami, obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z art. 19 ust. 10 ustawy.

W wyniku analizy powyższych przepisów oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, iż do wydania nieruchomości zabudowanych budynkami dojdzie w momencie zawarcia umowy sprzedaży (w formie aktu notarialnego). W związku z tym, obowiązek podatkowy powstanie w momencie otrzymania całości lub części zapłaty, jeżeli nastąpi ona w ciągu 30 dni od dnia wydania nieruchomości (sporządzenia aktu notarialnego). Natomiast, jeżeli wypłata nastąpi po upływie 30 dni od dnia wydania nieruchomości, obowiązek podatkowy powstanie 30. dnia od dnia jej wydania.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis art. 106 ust. 4 wskazuje, że podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

W myśl § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Stosownie do § 11 cyt. rozporządzenia, w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-5 i 7-11, ust. 16a oraz ust. 16b ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego (§ 11 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Po dokonaniu analizy informacji przedstawionych we wniosku w oparciu o przywołane powyżej przepisy stwierdzić należy, że moment sporządzenia aktu notarialnego stanowić będzie moment wydania nieruchomości będących przedmiotem wniosku, w którym to dojdzie do faktycznego rozporządzenia tymi nieruchomościami.

W związku z powyższym, w odniesieniu do transakcji przeniesienia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanych budowlami obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z zapisem art. 19 ust. 4 ustawy, natomiast w odniesieniu do nieruchomości zabudowanych budynkami moment powstania obowiązku podatkowego ustalany będzie na podstawie art. 19 ust. 10 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.