INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2009 r. (data wpływu 2 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości kontynuowania odpisów amortyzacyjnych przez męża przejmującego firmę żony – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości kontynuowania odpisów amortyzacyjnych przez męża przejmującego firmę żony.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zderzenie przyszłe.

Zamierza Pani zlikwidować działalność gospodarczą. Firma przekazana zostanie mężowi, który wcześniej rozpocznie prowadzenie działalności gospodarczej. Przekazanie firmy nastąpi na podstawie umowy darowizny całej firmy, zgodnie z definicją art. 55 kodeksu cywilnego, tzn. wraz z nazwą, własnością nieruchomości i ruchomości, tajemnicami, księgami i dokumentami związanymi z prowadzeniem działalności przed likwidacją działalności przez Panią. Założona przez męża firma kontynuować będzie działalność żony. Nabywca przejmie firmę bez zmian, tzn. środki trwałe dotychczas amortyzowane przez żonę wprowadzi do ewidencji środków trwałych w wartości początkowej wraz z dotychczasowym umorzeniem i dalej będzie amortyzował wg tego samego planu amortyzacji, co w firmie przejętej.

Zaznacza Pani, iż małżonkowie posiadają wspólność majątkową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nabywca może kontynuować plany amortyzacji po przejęciu firmy żony...

Zdaniem Wnioskodawcy, można kontynuować plany amortyzacji firmy przejmowanej, gdyż małżonkowie będący we wspólności majątkowej przy przekazaniu firmy nie mają ani przychodu, ani kosztu w zakresie podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zderzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Przepis art. 22g ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:

1. w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia,
1. w razie częściowo odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu, określonego w art. 11 ust. 2b,
2. w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia,
3. w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości,
4. w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu,
5. w razie otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej, z zastrzeżeniem ust. 14b, ustaloną przez podatnika wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Z treści art. 22g ust. 12 ustawy wynika, że w razie zmiany formy prawnej a także połączenia lub podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów – wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego.

Przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie:

1. podjęcia działalności przez podmiot po przerwie trwającej nie dłużej niż 3 lata,
2. zmiany formy prawnej prowadzonej działalności, polegającej na połączeniu lub podziale dotychczasowych podmiotów albo zmianie wspólników spółki nie będącej osobą prawną,
3. uchylone
4. uchylone
5. zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków

• jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu), o czym stanowi art. 22g ust. 13 ww. ustawy.

Podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7 (art. 22h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Jak więc wynika z art. 22h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podmiot powstały w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13 tej ustawy, powinien dokonywać odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuować metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot, w którym środki trwałe były dotychczas wykorzystywane.

Możliwe jest jedynie stosowanie podwyższonych lub obniżonych stawek amortyzacyjnych, przewidzianych w art. 22i ust. 2-7 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż zamierza Pani zlikwidować działalność gospodarczą. Przedsiębiorstwo przekazane zostanie mężowi. Środki trwałe dotychczas amortyzowane przez Panią, nabywca wprowadzi do ewidencji środków trwałych w wartości początkowej wraz z dotychczasowym umorzeniem i dalej będzie amortyzował wg tego samego planu amortyzacji, co w firmie przejętej.

W przedstawionej sytuacji zachodzą przesłanki wymienione w art. 22g ust. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W działalności gospodarczej mąż Pani używać będzie środki trwałe wykorzystywane wcześniej w Pani działalności. Konsekwencją powyższego jest konieczność zastosowania art. 22h ust. 3 ww. ustawy.

Skoro zatem najpierw amortyzowała Pani środki trwałe w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, a następnie te same środki trwałe amortyzować będzie mąż prowadzący działalność gospodarczą, powinien on w świetle art. 22g ust. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kontynuować amortyzację z uwzględnieniem dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych.

Kontynuacja amortyzacji oznacza, że mąż wpisuje do ewidencji środków trwałych taką wartość początkową środków trwałych, jaka figurowała w Pani ewidencji środków trwałych oraz nalicza odpisy amortyzacyjne z uwzględnieniem odpisów naliczonych przez Panią i kontynuuje przyjętą metodę amortyzacji.

Podkreślić przy tym należy, iż niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla męża. Małżonek Pani może uzyskać interpretację dotyczącą ewentualnych obowiązków podatkowych, związanych z przejęciem - dla potrzeb prowadzonej przez niego działalności gospodarczej - składników majątkowych, po złożeniu odrębnego wniosku w tym zakresie

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.