INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28.08.2009 r. (data wpływu 04.09.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych związanych z transakcją aportu jest - nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.09.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych związanych z transakcją aportu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na nabywaniu na własny rachunek i sprzedaży nieruchomości. W listopadzie 2007 r. Wnioskodawca nabył nieruchomość (prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkiem posadowionym na tym gruncie), która została przyjęta na środki trwałe i służyła działalności opodatkowanej.

W związku z powyższym w deklaracji VAT za listopad 2007 r. Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie nabywanej nieruchomości. Obecnie strona zamierza wnieść ww. nieruchomość aportem do spółki komandytowej. Planowana data transakcji to styczeń 2010 r.

Zgodnie z otrzymaną interpretacją indywidualną Ministra Finansów z dnia 11 sierpnia 2009 r. Nr IPPP2/443-565/09-2/IK, w przypadku, gdy pomiędzy nabyciem przedmiotowej nieruchomości, a wniesieniem jej aportem do spółki komandytowej upłynie okres dwóch lat (co będzie miało miejsce w opisanym przypadku), to wniesienie aportu będzie korzystać ze zwolnienia, jednakże Wnioskodawca będzie miał prawo do rezygnacji z ww. zwolnienia i dokonania wyboru opodatkowania tej transakcji (zgodnie z art 43 ust. 10).

Zamiarem strony jest wybranie opodatkowania tej transakcji na podstawie ww. przepisu. Transakcja zostanie opodatkowana stawką podstawową 22%, zaś dokumentem potwierdzającym dokonanie transakcji będzie faktura VAT.

Zgodnie z wstępnymi ustaleniami dokonanymi pomiędzy stronami transakcja ma zostać przeprowadzona w poniższy sposób:

1. Wartość netto (do Vat) wnoszonej nieruchomości: 4.370.000,00 PLN
2. Vat należny od aportu: 961.400,00 PLN
3. Wartość wkładu otrzymanego w zamian za aport: 4.370.000 PLN
4. Kwota Vat do zapłaty przez spółkę otrzymującą aport 961.400 PLN.
5. Wartość księgowa (po amortyzacji) wnoszonej nieruchomości 4.000.000 PLN
   
   

W umowie spółki komandytowej będzie zawarta odpowiednia adnotacja, iż wartość wkładów objętych w zamian za aport odpowiadać będzie wartości netto (do Vat) wnoszonej nieruchomości zaś podatek Vat należny od tej transakcji zostanie uregulowany przez spółkę komandytową, do której zostanie wniesiony aport.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy różnica pomiędzy wartością księgową netto a wartością objętych wkładów w zamian za aport w wysokości 370 tys. PLN (4.370 tys PLN – 4.000 tys. PLN) spowoduje powstanie u Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...
2. Czy fakt, że wartość wkładów objętych za aport będzie odpowiadała wartości netto przedmiotowej nieruchomości (bez podatku Vat), zaś podatek Vat w wysokości 961,4 tys. PLN zostanie uregulowany odrębnie przez spółkę otrzymującą aport, spowoduje powstanie u Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w wysokości podatku Vat należnego od przedmiotowej transakcji...
   
   

Odpowiedź na pytanie drugie stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Odpowiedź na pytanie pierwsze zostanie udzielona odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy ad. pytania nr 2 w części dotyczącej podatku VAT należnego od tej transakcji (946 tys. PLN) uregulowanego przez otrzymującego aport (spółkę komandytową) na rzecz wnoszącego aport, transakcja ta nie będzie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie wskazuje na to żaden z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca na potwierdzenie słuszności swojego stanowiska powołuje art. 14 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się zwróconych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa, niezliczonych do kosztów uzyskania przychodów, a także na zapisy art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy, wskazującego, iż do ww. przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Skoro podatek należny od tej transakcji nie będzie stanowił kosztu uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy podatkowej) to jego zwrot przez spółkę komandytową obejmującej aport nie będzie powodował powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W tym miejscu podkreślić należy, iż przywoływany przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymienia wszystkich przychodów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 3 ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy wskazuje na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 3 cyt. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z brzmieniem art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Spółka komandytowa, w myśl art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) jest spółką osobową.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, iż kwota VAT należnego z tytułu transakcji wniesienia aportem nieruchomości zostanie zwrócona Wnioskodawcy przez spółkę komandytową nabywającą przedmiot aportu.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy podkreślić, iż stosownie do treści art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

W myśl art. 5 ww. ustawy zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 6 Ordynacji podatkowej podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej.

Mając na uwadze powyższe tut. Organ pragnie podkreślić, iż w przedmiotowej sprawie otrzymane przez stronę środki pieniężne nie mogą być utożsamiane ze zwrotem podatku VAT. Podatek VAT może być zwracany przez Urząd Skarbowy, natomiast w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, gdzie ciążący na podatniku obowiązek zapłaty VAT realizuje za Niego spółka komandytowa. Zatem przywołane przez Wnioskodawcę przepisy art. 14 ust. 3 pkt 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdują zastosowania.

Reasumując, środki pieniężne otrzymane przez Wnioskodawcę od spółki komandytowej będą stanowiły przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Za powyższym rozstrzygnięciem przemawia fakt, iż opisane we wniosku zdarzenie gospodarcze będzie uregulowaniem wzajemnego rozliczenia pomiędzy podmiotami gospodarczymi.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.