INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2009r. (data wpływu 02 września 2009r.) uzupełniony pismem z dnia 23 października 2009r. (data wpływu 27 października 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 września 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest podmiotem utworzonym i działającym w ramach Grupy świadczącej usługi w sektorze bankowym i finansowym. Spółka ta otworzyła w Polsce oddział banku zagranicznego (na podstawie paszportu europejskiego), poprzez który świadczy w Polsce usługi na rzecz klientów indywidualnych (osoby fizyczne będące rezydentami bądź nierezydentami podatkowymi w Polsce) oraz klientów korporacyjnych (osoby prawne polscy lub zagraniczni rezydenci podatkowi). Oddział został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 19 lutego 2009r. Dodatkowo, Oddział jest zarejestrowanym podatnikiem w Polsce (16 marca wystawiona została decyzja w sprawie nadania numeru identyfikacji podatkowej oraz numeru VAT Oddziałowi). Jednym z elementów oferty Oddziału jest zapewnienie kIientom możliwości inwestowania w metale szlachetne (m.in. złoto, srebro, platynę i pallad). Tego rodzaju inwestycje polegają na dokonywaniu transakcji zakupu i sprzedaży fizycznych postaci metali szlachetnych (tj. ich konkretnych ilości). Jeśli klient jest zainteresowany taką inwestycją składa w Oddziale zlecenie na zakup określonej ilości metali szlachetnych w specjalnie dla tych celów przygotowanym systemie informatycznym. Zlecenie to jest przesyłane przez Oddział do innego podmiotu z grupy, mającego siedzibę w Szwajcarii, który jest odpowiedzialny za (i) wykonanie zlecenia (tj. zakup określonej ilości metali, który jest realizowany w imieniu Oddziału, ale na rzecz klienta) oraz (ii) przechowywanie metali na rzecz klienta.

Zgodnie z zasadami inwestowania prezentowanym klientom, klient ma możliwość zlecenia Oddziałowi zakupu metalu określonego co do ilości (waga) oraz rodzaju (kruszec). Należy jednak podkreślić, iż metal kupowany (a później posiadany) przez klienta określony jest co do masy, a nie np. w konkretnych sztabkach, czy monetach. Określona ilość metalu szlachetnego (kupiona w imieniu Oddziału i na rzecz klienta) jest zawsze przechowywana na terenie Szwajcarii (w skarbcu podmiotu z grupy mającego siedzibę w tym kraju) i praktycznie w żadnym przypadku nie jest przewożona do Polski lub do innego miejsca. W praktyce klient faktycznie nie odbiera metalu w formie fizycznej, do którego ma prawo, z wyjątkiem sytuacji bankructwa podmiotu z grupy, który przechowuje towar (metal). Wówczas metal szlachetny może zostać wydany klientowi.

Pomimo, iż klient, co do zasady, nie otrzymuje fizycznie metalu, może nim w pewnym zakresie dysponować. W rzeczywistości bowiem, klient jest uprawniony do sprzedaży metalu na rzecz Oddziału bądź podmiotów trzecich w każdym momencie (zlecenie sprzedaży jest składane w Oddziale) bez jakichkolwiek ograniczeń.

Należy wskazać, iż w przypadku wyżej opisanej formy inwestowania w metale szlachetne, metale nabywane przez Oddział na rzecz klienta istnieją faktycznie (fizycznie), choć są przechowywane w formie fizycznej w Szwajcarii. Klient jest szczegółowo informowany o ilości (wadze) danego metalu, której w konkretnym momencie jest właścicielem. Informacja ta jest przechowywana na odrębnym na rachunku prowadzonym przez Oddział, na którym rejestrowane są różne aktywa należące do klienta (w tym również np. papiery wartościowe w formie zdematerializowanej). W konsekwencji, klient ma możliwość weryfikacji stanu posiadanych metali szlachetnych w każdym momencie. Każda transakcja dotycząca metali szlachetnych (m.in. zakup i sprzedaż) jest automatycznie zapisywana na rachunku klienta i jest raportowana do klienta w oparciu o bieżący kurs kupna/sprzedaży danego metalu (przykładowo klient może kupić kilogram złota wycenianego w danym dniu na 10000 PLN, zaś sprzedać w innym dniu po cenie 12000 PLN za kilogram). Jednocześnie należy podkreślić, iż po dokonaniu sprzedaży metali szlachetnych przez klienta (za pośrednictwem Oddziału), Oddział uznaje rachunek klienta określoną kwotą pieniężną wynikającą z transakcji sprzedaży.

Wynagrodzenie Oddziału uzyskiwane z tytułu umożliwienia klientom inwestowania w metale szlachetne jest kalkulowane jako prowizja określona na podstawie ilości i wartości metali szlachetnych przechowywanych na rachunku klienta.

Z uzupełnienia do wniosku z dnia 23 października 2009r. wynika, iż w zakresie produktu oferowanego klientom przedstawionego we Wniosku (tj. inwestycji w metale szlachetne), Oddział nie występował do Głównego Urzędu Statystycznego o dokonanie klasyfikacji przedmiotu świadczenia na rzecz klientów, w związku z czym nie jest w stanie wskazać takiej klasyfikacji potwierdzonej przez upoważniony do tego organ. Niemniej jednak, aby uczynić zadość wezwaniu Dyrektora, Oddział pragnie wskazać, iż w jego ocenie oferowany produkt stanowi dostawę towarów w postaci metali szlachetnych wymienionych w grupowaniu 27.4 „metale szlachetne i metale nieżelazne”, w świetle rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (odpowiednio w grupowaniu 24.4 „metale szlachetne i metale nieżelazne” w świetle rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Jednocześnie, Oddział pragnie sprecyzować stan faktyczny poprzez stosowne wyjaśnienie procesu składania zamówień w ramach opisanego we Wniosku produktu. Proces sprzedaży zakłada mianowicie, iż w pierwszej kolejności klient składa w Oddziale zlecenie na zakup określonej ilości metali szlachetnych (np. złota). Następnie zlecenie to jest przesyłane przez Oddział do innego podmiotu z Grupy. W ramach wykonania zlecenia, podmiot z Grupy sprzedaje zamówiony metal do Oddziału (wiedząc, że zakup ten jest dokonywany przez Oddział na rzecz klienta). Mając na uwadze powyższe, z punktu widzenia podmiotu, jego kontrahentem jest Oddział, natomiast Oddział dokonuje dalszej sprzedaży metalu do klienta. W konsekwencji, stroną w transakcji sprzedaży metalu (tj. sprzedającym) z punktu widzenia klienta jest Oddział.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dostawa określonej ilości metali szlachetnych na rzecz klienta stanowi czynność opodatkowaną VAT w Polsce ...

W opinii Oddziału, dostawa określonej ilości metali szlachetnych na rzecz klienta stanowi czynność opodatkowaną VAT W miejscu, w którym metal znajduje się w momencie dostawy, tj. w Szwajcarii, co oznacza, że jego dostawa nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług za wynagrodzeniem na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, podczas gdy świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawne które nie stanowi dostawy towarów. W opinii Oddziału, nie ulega wątpliwości, iż transakcje sprzedaży określonej ilości metalu szlachetnego na rzecz klienta (jak również późniejsze zbycie tego metalu przez klienta) stanowią dostawę towarów za wynagrodzeniem w rozumieniu przepisów o VAT.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów niewysyłanych ani nietransportowanych jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy. W konsekwencji, odpłatna dostawa towarów, które nie są w żaden sposób transportowane bądź wysyłane do innego miejsca, podlega opodatkowaniu VAT w Polsce, pod warunkiem, że towary te w momencie dostawy znajdują się na terytorium Polski.

W opinii Oddziału, dostawa określonej ilości metali szlachetnych na rzecz klienta nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce. Jak wskazano powyżej, metale szlachetne będące przedmiotem transakcji przez cały czas znajdują się wyłącznie w Szwajcarii (w skarbcu innego podmiotu z grupy) i nie są przemieszczane bądź transportowane do Polski lub innego kraju. Dlatego też, należy uznać, iż w tym przypadku dochodzi do dostawy towarów poza terytorium Polski. W konsekwencji, z uwagi na miejsce położenia przedmiotu dostawy (Szwajcaria), dostawa taka nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce.

Należy podkreślić, iż stanowisko Oddziału w tym zakresie jest zgodne z linią interpretacyjnych organów skarbowych. Przykładowo, w interpretacji prawa podatkowego z dnia 01 czerwca 2006 r., sygn. 1471/NURI/443-106/06/AP, wydanej przez Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, w zbliżonym stanie faktycznym, stwierdzono że „(.. ) w przedmiotowej sprawie decydujące znaczenie mają przepisy dotyczące miejsca świadczenia przy dostawie towarów, a w szczególności cytowany wyżej art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatek winien być rozliczony na zasadach obowiązujących w kraju. w którym towary znajdują się w momencie dostawy tj. na terenie Niemiec.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych oraz stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, ilekroć w przepisach jest mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na postawie przepisów o statystyce publiczne, a także grunty.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Spółka jest podmiotem utworzonym i działającym w ramach grupy świadczącej usługi w sektorze finansowym i bankowym. Spółka utworzyła w Polsce oddział za pomocą którego świadczy usługi na rzecz klientów indywidualnych. Jednym z elementów oferty jest zapewnienie klientom możliwości inwestowania w metale szlachetne. Klient ma możliwość zlecenia Oddziałowi zakupu metalu określonego co do ilości (masy) oraz rodzaju. W praktyce klient nie odbiera metalu w formie fizycznej, z wyjątkiem sytuacji bankructwa podmiotu z Grupy, który przechowuje towar. Wówczas metal szlachetny może zostać wydany klientowi.

Zdaniem tutejszego organu, w zaistniałym stanie faktycznym nie mamy do czynienia z dostawą towarów lecz świadczeniem usług przez Spółkę na rzecz osób, które chcą zainwestować pewną kwotę pieniędzy w metale szlachetne. Na uwagę zasługuje także fakt, iż klient tylko w sytuacji bankructwa podmiotu przechowującego towar może dokonać jego odbioru. Ponadto z opisu stanu faktycznego wynika, iż każda transakcja dotycząca metali szlachetnych (m.in. zakup i sprzedaż) jest automatycznie zapisywana na rachunku klienta i jest raportowana do klienta w oparciu o bieżący kurs kupna/sprzedaży danego metalu. Po dokonaniu sprzedaży metali szlachetnych przez klienta (za pośrednictwem Oddziału), Oddział uznaje rachunek klienta określoną kwotą pieniężną wynikającą z transakcji sprzedaży.

Reasumując, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stoi na stanowisku, iż zawierane transakcje nie są dostawą towarów lecz stanowią świadczenie usług za wynagrodzeniem.

Jak stanowi art. 27 ust. 1 ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Podsumowując, zdaniem tutejszego organu dostawa określonej ilości metali na rzecz klientów stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem, które to czynność podlega opodatkowaniu na terytorium Polski – zgodnie z art. 27 ust. 1 z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Odnośnie interpretacji przywołanej przez wnioskodawcę w opisie własnego stanowiska, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyjaśnia, iż wydane interpretacje indywidualne są rozstrzygnięciami w danej konkretnej sytuacji. Nie mogą być źródłem prawa dla sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku. Oczywiście wyrażają one jakiś pogląd i jest on brany pod uwagę przy rozstrzyganiu, ale nie może stanowić podstawy wydanej interpretacji.

Ponadto na uwagę zasługuje fakt, iż przytoczona przez Stronę w uzasadnieniu interpretacji z dnia 01 czerwca 2006r. dotyczy innego stanu faktycznego niż ma miejsce w przypadku wnioskodawcy. Po pierwsze w wydanej interpretacji Strona wskazuje, iż dokonuje dostawy towarów, które są magazynowane a następnie nabywca na podstawie faktury zakupu odbiera towar z magazynu i przewozi je na terytorium kraju.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119. Zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. U. GUS z 2005 r., Nr 1, poz. 11) do zaklasyfikowania usług lub wyrobów zobowiązany jest odpowiednio usługodawca lub producent (importer) danego wyrobu. Również przepis pkt 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług stanowi, że zaliczenie określonego produktu do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków producenta (względnie usługodawcy) tego produktu. Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania PKWiU, Zainteresowany może zwrócić się o zaklasyfikowanie wykonywanych czynności oraz wydanie opinii interpretacyjnej w tej kwestii do właściwego organu, tj. Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych, Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Jednocześnie tutejszy organ informuje, iż w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.