Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1405/12/DM
z 1 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2012 r. (data wpływu 14 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania świadczeń finansowanych w całości bądź w części ze środków ZFŚS - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania świadczeń finansowanych ze środków ZFŚS.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym prowadzącym działalność, polegającą przede wszystkim na produkcji i sprzedaży opon samochodowych oraz komponentów do tych opon (tzw. mieszanek). Wnioskodawca posiada również oddział w W, poprzez który prowadzona jest głównie działalność handlowa.

W świetle przepisów ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, Wnioskodawca jest zobowiązany do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (dalej: ZFŚS lub Fundusz). Zasady tworzenia i funkcjonowania ZFŚS określa wewnętrzny regulamin, ustalony w zgodzie z przepisami ww. ustawy. Dla środków z ZFŚS funkcjonuje odrębny rachunek bankowy, środki te są również wyodrębnione w systemie rachunkowym Wnioskodawcy. Ze środków Funduszu finansowana jest działalność socjalna na rzecz osób uprawnionych (tj. pracowników i członków ich rodzin oraz byłych pracowników i członków ich rodzin). W szczególności z Funduszu finansowane są następujące świadczenia:

1. świadczenie wypłacane z tytułu urlopu wypoczynkowego pracownika,
   
2. zapomoga socjalna/losowa,
   
3. talony świąteczne dla dzieci,
   
4. nieoprocentowane pożyczki mieszkaniowe/remontowe,
   
5. świadczenia dla emerytów/rencistów (np. zapomogi, upominki),
   
6. organizacja nauki języka francuskiego dla dzieci pracowników,

• powyższe świadczenia (pkt a-f) są w całości sfinansowane ze środków ZFŚS;

g. dofinansowanie wycieczek i wyjazdów, w tym kolonii dla dzieci, imprez i biletów na wydarzenia kulturalne,

h. dofinansowanie rekreacji pracowników (np. dofinansowanie abonamentów uprawniających do korzystania z obiektów sportowych i wstępu na zajęcia sportowe),

• w przypadku świadczeń wymienionych w pkt g i h ze środków ZFŚS pokrywana jest część kwoty należnej z tytułu danego świadczenia - opłaty za te świadczenia są w części pokrywane ze środków pracowników.

Żadne z powyższych świadczeń nie jest współfinansowane ze środków obrotowych Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie wykorzystuje własnych środków trwałych i towarów należących do swego przedsiębiorstwa. Wnioskodawca nie świadczy również żadnych dodatkowych usług (które nie byłyby finansowane ze środków ZFŚS) na rzecz pracowników w związku z powyższymi świadczeniami. W powyższych przypadkach Wnioskodawca występuje jedynie jako administrator środków z ZFŚS. Z tego względu również Wnioskodawca nie odlicza podatku VAT naliczonego z faktur opłacanych (w całości lub części) ze środków ZFŚS.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy świadczenia wymienione w opisie stanu faktycznego finansowane ze środków ZFŚS podlegają regulacjom ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenia wymienione w opisie stanu faktycznego, które finansowane są w całości bądź w części ze środków ZFŚS a w części przez pracownika, nie podlegają regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z ustawą o ZFŚS środki Funduszu są przeznaczone na działalność socjalną. Powołując brzmienie art. 2 pkt 1 i pkt 5, art. 7 i art. 12 ww. ustawy, Wnioskodawca podniósł, że środki ZFŚS są wyraźnie wyodrębnione w systemie finansowym pracodawcy. Pracodawca występuje jedynie w roli administratora takich środków - mogą być one bowiem wydatkowane tylko w ściśle określonym celu (na działalność socjalną) i tylko na rzecz ściśle określonych osób uprawnionych. Pracodawca nie ma zatem prawa do swobodnego dysponowania środkami funduszu. Ponadto opłaty uiszczane przez osoby korzystające z działalności socjalnej powiększają ZFŚS. W przypadku finansowania świadczeń w części ze środków Funduszu (a w części przez pracowników), opłaty uiszczane przez pracowników stanowią wynagrodzenie podmiotu trzeciego, od którego nabywane są towary lub usługi. Oznacza to, że finansując działalność socjalną z ZFŚS pracodawca nie wydatkuje własnych środków obrotowych, a dopłaty uiszczane przez pracowników do przedmiotowych świadczeń nie stanowią wynagrodzenia pracodawcy. Wnioskodawca podkreślił, że użyte w ustawie o ZFŚS pojęcie „pracodawcy”, jako podmiotu świadczącego usługi (w art. 2 pkt 1) nie może determinować statusu pracodawcy jako podatnika VAT w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca zauważył, że w celu ustalenia, czy przedstawiona powyżej działalność Wnioskodawcy podlega regulacjom ustawy podatku od towarów i usług, kluczowym jest określenie przedmiotu i podmiotu opodatkowania.

Przywołując art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1 i ust. 2, art. 8 ust. 1, art. 8 ust. 2, art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak również art. 2 Dyrektywy Nr 112/2006 z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347) Wnioskodawca wskazał, że pracodawca występujący w roli administratora środków ZFŚS nie występuje w charakterze podatnika VAT, działalność socjalna nie jest bowiem przejawem działalności gospodarczej. Administrowanie środkami Funduszu nie jest tożsame ze swobodnym dysponowaniem tymi środkami, środki z ZFŚS mogą być wydatkowane jedynie na ustawowo określone cele (działalność socjalną). Zatem - w ocenie Wnioskodawcy - czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością socjalną mają charakter czysto techniczny i są wypełnieniem obowiązku jaki na Wnioskodawcę nakłada ustawa o ZFŚS. Środki Funduszu gromadzone są na odrębnym rachunku bankowym i są wyodrębnione rachunkowo, co również potwierdza, że działalność socjalna jest działalnością odrębną do działalności gospodarczej.

Wnioskodawca zauważył, że powyższe znajduje potwierdzenie w jednolitej w tym zakresie linii orzeczniczej sądów administracyjnych, m. in. w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 stycznia 2012 r. sygn. akt I FSK 91/10, z dnia 30 marca 2011 r. sygn. akt I FSK 449/10, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 11 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Lu 917/10.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, skoro Wnioskodawca nie może być uznany za podatnika VAT w zakresie, w jakim administruje środkami z ZFŚS, nie będą miały zastosowania przepisy art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy podatku od towarów i usług. Przepisy te odnoszą się bowiem wprost do definicji podatnika.

Ponadto Wnioskodawca podniósł, że w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów w ramach ZFŚS dodatkowym argumentem jest fakt, że Wnioskodawca nie dokonuje odliczenia kwoty VAT związanej z nabyciem tych towarów ze środków z ZFŚS.

Wnioskodawca wskazał także, że w przypadku częściowej odpłatności za świadczenia, uiszczanej przez pracownika, nie można mówić o odpłatnej dostawie towarów lub odpłatnym świadczeniu usług przez Wnioskodawcę na rzecz pracownika, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż odpłatność ta nie stanowi wynagrodzenia dla Wnioskodawcy. Opłaty uiszczane przez pracowników stanowią de facto wynagrodzenie podmiotu trzeciego, od którego nabywane są towary lub usługi. Zatem w przypadku świadczeń przedstawionych w opisie stanu faktycznego nie są spełnione przesłanki podmiotowe ani przedmiotowe do uznania tych świadczeń za opodatkowane na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym zakresie Wnioskodawca wskazuje, że przedstawiona argumentacja znajduje poparcie również w indywidualnych interpretacjach wydawanych przez Ministra Finansów, m. in. w interpretacji z dnia 5 kwietnia 2012 r. sygn. IPTPP2/443-54/12-2/IR oraz z dnia 28 października 2011 r. sygn. IPTPP2/443-382/11-4/AW.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przedstawione w opisie stanu faktycznego świadczenia na rzecz pracowników Wnioskodawcy, wykonywane w ramach działalności socjalnej, nie podlegają regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym nie stanowią czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak wynika z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Brzmienie powołanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że zawarta w nim definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
   
2. wszelkie inne darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Na mocy art. 8 ust. 2 ww. ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, jest zobowiązany w świetle przepisów ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Dla środków z ZFŚS funkcjonuje odrębny rachunek bankowy, środki te są również wyodrębnione w systemie rachunkowym Wnioskodawcy. Ze środków Funduszu finansowana jest działalność socjalna na rzecz osób uprawnionych, tj. pracowników i członków ich rodzin oraz byłych pracowników i członków ich rodzin. W szczególności z Funduszu finansowane są świadczenia w całości sfinansowane ze środków ZFŚS - świadczenie wypłacane z tytułu urlopu wypoczynkowego pracownika, zapomoga socjalna/losowa, talony świąteczne dla dzieci, nieoprocentowane pożyczki mieszkaniowe/remontowe, świadczenia dla emerytów/rencistów (np. zapomogi, upominki), organizacja nauki języka francuskiego dla dzieci pracowników, jak również świadczenia pokrywana w części ze środków ZFŚS, a w pozostałym zakresie „ze środków pracowników”, tj. dofinansowanie wycieczek i wyjazdów, w tym kolonii dla dzieci, imprez i biletów na wydarzenia kulturalne i dofinansowanie rekreacji pracowników (np. dofinansowanie abonamentów uprawniających do korzystania z obiektów sportowych i wstępu na zajęcia sportowe). Żadne z powyższych świadczeń nie jest współfinansowane ze środków obrotowych Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie wykorzystuje własnych środków trwałych i towarów należących do swego przedsiębiorstwa. Wnioskodawca nie świadczy również żadnych dodatkowych usług (które nie byłyby finansowane ze środków ZFŚS) na rzecz pracowników w związku z powyższymi świadczeniami. Wnioskodawca występuje jedynie jako administrator środków z ZFŚS. Z tego względu również Wnioskodawca nie odlicza podatku VAT naliczonego z faktur opłacanych (w całości lub części) ze środków ZFŚS.

Mając powyższe na uwadze, w przedmiotowej sprawie należy przeanalizować czy Wnioskodawca oferując pracownikom ww. świadczenia ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych występuje w roli podatnika i czy czynnościom tym można przypisać cechy działalności gospodarczej.

Obowiązek tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nakładają przepisy ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 592, poz. 908).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, ustawa określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zwanego dalej „Funduszem”, i zasady gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu, na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz na tworzenie zakładowych żłobków, klubów dziecięcych, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego.

W myśl art. 2 pkt 1 cyt. ustawy, działalność socjalna oznacza usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Jak stanowi pkt 5 powołanego przepisu, osobami uprawnionymi do korzystania z Funduszu są pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści – byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Fundusz ten, zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. ustawy, tworzy się z corocznego odpisu podstawowego, naliczanego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych.

Ponadto, zasoby Funduszu zwiększa się o wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 1 do 9 tej ustawy, dochody. Wśród nich wskazano m.in. wpływy z opłat pobieranych od osób i jednostek organizacyjnych korzystających z działalności socjalnej, o której mowa w art. 2 pkt 1 (art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o ZFŚS, przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z Funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z Funduszu.

Jak stanowi ust. 2 cyt. przepisu, zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Funduszu, z uwzględnieniem ust. 1, oraz zasady przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie ustalanym zgodnie z art. 27 ust. 1 albo z art. 30 ust. 5 ustawy o związkach zawodowych. Pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, uzgadnia regulamin z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.

Powołany przepis ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, nie tworzy jednak żadnych praw podmiotowych do świadczeń dla osób uprawnionych do korzystania z Funduszu.

W myśl natomiast art. 10 i art. 12 ustawy o ZFŚS, środkami Funduszu administruje pracodawca i gromadzi je na odrębnym rachunku bankowym.

Dokonując analizy powołanych przepisów stwierdzić należy, że w przypadku, gdy pracodawca dokonuje zakupu usług i towarów finansując wydatki w całości lub w części z ZFŚS, działa jedynie jako swego rodzaju pośrednik, a jego czynności związane są ściśle z rolą administratora ZFŚS. Tym samym w takich sytuacjach, w których pracodawca realizuje swoje zadania socjalne poprzez zakup finansowanych z ZFŚS usług i towarów od podmiotów trzecich, takich jak np. świadczenia wypoczynkowe, wstęp na basen, do kina, bony towarowe - występuje jedynie jako podmiot administrujący środkami Funduszu i nie jest w tym zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ponadto, w przypadku częściowego partycypowania w kosztach nabytych usług obcych przez pracownika, trudno uznać, że odpłatność czyniona przez pracownika ma charakter wynagrodzenia za usługę pracodawcy, gdyż jego usługa w tym zakresie – jako administratora Funduszu – ma charakter jedynie pośredniczenia w udostępnianiu pracownikowi usługi obcej, sfinansowanej ze środków Funduszu, z tytułu którego to działania pracodawca nie uzyskuje żadnego wynagrodzenia, gdyż odpłatność pracownika przekazywana jest na rachunek ZFŚS. Udziału i zaangażowania osoby uprawnionej we współfinansowaniu świadczeni nie można kwalifikować jako świadczenia wzajemnego uzyskiwanego z Funduszu, co oznacza, że nie stanowi ono wynagrodzenia dla pracodawcy i nie ma tym samym cechy odpłatności stanowiącej warunek i kryterium kwalifikowania świadczenia z Funduszu jako czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Biorąc zatem pod uwagę zakres przedmiotowy i podmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz charakter ZFŚS wskazać należy, iż podmiot zobowiązany do utworzenia i administrowania zakładowym funduszem socjalnym, w zakresie środków zgromadzonych na rachunki ZFŚS podejmuje jedynie działania techniczne o charakterze nieodpłatnym, które pozostają całkowicie poza prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Podmiot nie rozpoczyna i nie prowadzi działalności gospodarczej w celu dysponowania funduszem socjalnym i aby w jego ramach świadczyć na rzecz pracowników usługi. Wykonuje te czynności tylko dlatego, że taki obowiązek nakłada na niego ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Mając powyższe na uwadze, uznać należy, że Wnioskodawca, który w ramach wynikającego z ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obowiązku administrowania środkami Funduszu przeznaczonymi na sfinansowanie świadczeń socjalnych przyznaje określonym przez przepisy tej ustawy osobom uprawnionym świadczenia, finansowane w całości lub części z środków Funduszu, nie działa jako podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym finansowane z Funduszu świadczenia opisane w stanie faktycznym, nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.