INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2009r. (data wpływu 22 kwietnia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii prawa do odliczenia podatku z faktur wystawionych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, jeżeli zapłata należności wynikających z tych faktur nastąpiła w całości z refundacji z Powiatowego Urzędu Pracy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii prawa do odliczenia podatku z faktur wystawionych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, jeżeli zapłata należności wynikających z tych faktur nastąpiła w całości z refundacji z Powiatowego Urzędu Pracy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta Miasta, Wnioskodawczyni została wpisana do ww. ewidencji w dniu 19 lutego 2009r. Wnioskodawczyni, zgodnie ze złożonym formularzem NIP-1 i VAT-R/UE rozpoczęła działalność gospodarczą w dniu 11 marca 2009r. Przed tym dniem dokonała zakupu wyposażenia sklepu, kasy fiskalnej i komputera wraz z oprogramowaniem i drukarki, na podstawie faktur VAT z dnia: 24 lutego 2009r., 26 lutego 2009r., 8 marca 2009r., 9 marca 2009r. i 10 marca 2009r. Zapłata za ww. zakupy (stanowiące u Wnioskodawczyni środki trwałe) została w całości dokonana z refundacji, jaką Wnioskodawczyni otrzymała z Powiatowego Urzędu Pracy w związku z rozpoczęciem przez nią działalności gospodarczej. Zakupione wyposażenie sklepu i sprzęt elektroniczny służą wyłącznie działalności gospodarczej i dotyczą tylko sprzedaży opodatkowanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy można odliczyć VAT z faktur wystawionych przez dniem 11 marca 2009r., dokumentujących zakup środków trwałych, które są wykorzystywane w działalności gospodarczej od dnia 11 marca 2009r. i służą tylko czynnościom opodatkowanym...
2. Czy można odliczyć VAT z ww. faktur, jeżeli zapłata za nie nastąpiła w całości z refundacji z Powiatowego Urzędu Pracy, bo na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, amortyzacja ww. środków trwałych nie stanowi kosztów uzyskania przychodów...
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, podatek VAT z faktur wystawionych przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej podlega odliczeniu ponieważ ww. zakupy służą działalności gospodarczej prowadzonej od dnia 11 marca 2009r. i czynnościom opodatkowanym.

Na podstawie uchylonego art. 88 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. od 1 grudnia 2008r. nie obowiązuje już uzależnienie możliwości odliczenia podatku VAT tylko od nabycia przez podatnika towarów i usług zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe uprawnienia podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zostały zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej również ustawą o VAT, który stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz 11, 12, 16 i 18.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 11 ustawy o VAT jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Z kolei art. 86 ust. 13 cyt. ustawy stanowi, iż jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak stosownie do art. 88 ust. 4 ww. ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków określonych w art. 86 ust. 20.

Wskazany przepis przewiduje zatem sankcję w postaci pozbawienia podatnika prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego w razie niezarejestrowania się, ale nie wskazuje wprost, z jakim momentem – z punktu widzenia braku możliwości odliczenia podatku naliczonego – należy wiązać status podatnika. Z przepisu tego nie wynika bowiem, aby do nabycia prawa do odliczenia podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika zarejestrowanego, jako podatnik VAT czynny, w momencie otrzymania faktur zakupu. Jednak w chwili realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego (tj. w chwili złożenia deklaracji dla podatku od towarów i usług), podatnik musi mieć formalny status zarejestrowanego podatnika podatku od towarów i usług.

Art. 96 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Ponadto należy zauważyć, iż zgodnie z art. 167 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. Nr 347, poz. 1 ze zm.) (odpowiednio art. 17(1) Szóstej Dyrektywy) prawo do odliczenia podatku powstaje w momencie gdy podatek, który podlega odliczeniu, staje się wymagalny. Tak więc prawo do odliczenia powstaje wtedy, kiedy po stronie sprzedawcy powstaje podatek należny. Podatek może być więc odliczony najwcześniej w tym okresie rozliczeniowym, w którym podatek powinien być rozliczony przez sprzedawcę. Zatem, zazwyczaj okres, w którym powstaje prawo do odliczenia, pokrywa się z okresem, w którym wystawiono fakturę dokumentującą prawo do odliczenia. Warunkiem skorzystania z tego prawa jest bowiem posiadanie faktury VAT, w której został wykazany podatek naliczony.

Z przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanu faktycznego wynika, iż na podstawie zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta Miasta, Wnioskodawczyni została wpisana do ww. ewidencji w dniu 19 lutego 2009r. Wnioskodawczyni, zgodnie ze złożonym formularzem NIP-1 i VAT-R/UE rozpoczęła działalność gospodarczą w dniu 11 marca 2009r. Przed tym dniem dokonała zakupu wyposażenia sklepu, kasy fiskalnej i komputera wraz z oprogramowaniem i drukarki, na podstawie faktur VAT z dnia: 24 lutego 2009r., 26 lutego 2009r., 8 marca 2009r., 9 marca 2009r. i 10 marca 2009r. Zapłata za ww. zakupy (stanowiące u Wnioskodawczyni środki trwałe) została w całości dokonana z refundacji, jaką Wnioskodawczyni otrzymała z Powiatowego Urzędu Pracy w związku z rozpoczęciem przez nią działalności gospodarczej. Zakupione wyposażenie sklepu i sprzęt elektroniczny służą wyłącznie działalności gospodarczej i dotyczą tylko sprzedaży opodatkowanej.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz opisany we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni służyć będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wymienionych we wniosku faktur, pod warunkiem jednakże, iż w momencie realizacji tego prawa Wnioskodawczyni będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, nabyte na podstawie tych faktur towary będą służyć opodatkowanej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, a ponadto nie wystąpią negatywne przesłanki określone w art. 88 ustawy o VAT.

Podkreślić również należy, iż realizacja prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z ww. faktur może nastąpić w terminach określonych przez ustawodawcę w art. 86 ust. 10, ust. 11 i ust. 13 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni w tym zakresie, należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie pytania Wnioskodawczyni, czy można odliczyć VAT z ww. faktur, jeżeli zapłata za nie nastąpiła w całości z refundacji z Powiatowego Urzędu Pracy, należy stwierdzić, iż jak wykazano wyżej, ustawodawca, w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, uzależnił możliwość dokonania przez podatnika podatku od towarów i usług odliczenia podatku naliczonego związanego z nabywanymi towarami i usługami, jedynie od faktu wykorzystywania ich do wykonywania czynności opodatkowanych.

Natomiast przepisy nie warunkują prawa do odliczenia podatku od źródła jego finansowania, zatem nie ma znaczenia, że środki na sfinansowanie zakupu ww. wyposażenia pochodzą z Powiatowego Urzędu Pracy.

Należy dodatkowo zauważyć, iż Wnioskodawczyni w złożonym wniosku w poz. 47 i 56 powołała przepis art. 88 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Trzeba jednakże stwierdzić, iż tak oznaczony przepis w tej ustawie nie funkcjonuje i nie funkcjonował. Z treści wniosku należy wnosić, iż Wnioskodawczyni odwoływała się do przepisu art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT i tak też przyjęto w niniejszej interpretacji.

Należy zgodzić się z Wnioskodawczynią, iż przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zakazujący obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego dla nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego, został uchylony z dniem 1 grudnia 2008r., w konsekwencji czego nie może mieć zastosowania w sytuacji przedstawionej we wniosku.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku należało uznać w całości za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.