Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-667/12-2/AG
z 28 września 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2012 r. (data wpływu 9 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia przychodów i kosztów w związku z zawartymi opcjami w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia przychodów i kosztów w związku z zawartymi opcjami w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako udziałowiec spółki jawnej (dalej jako Spółka). Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja krzeseł tapicerowanych, które następnie są sprzedawane do odbiorców w krajach Unii Europejskiej. Jednocześnie Spółka zakupuje w krajach Unii Europejskiej materiały do produkcji tych krzeseł. Zarówno zobowiązania z tytułu wewnątrzwspólnotowych zakupów jak też należności z tytułu wewnątrzwspólnotowych dostaw są wyceniane w walucie EURO. W konsekwencji Spółka narażona jest na ryzyko zmienności kursu walutowego.

Celem minimalizacji ryzyka zmienności tego kursu, Wnioskodawca wraz ze wspólnikiem będącym drugim udziałowcem Spółki, podjęli decyzję o zakupie instrumentów zabezpieczających to ryzyko kursowe. Zakupione zostały w 2008 roku tzw. opcje wzajemne od jednego z banków krajowych (Bank). Wzajemność tych opcji polegała na tym, że Bank wystawiał opcje zakupu i sprzedaży na kwotę 100.000 EURO, natomiast Spółka wystawiała opcję odpowiednio na sprzedaż i zakup kwoty 200.000 EURO, z tymi samymi terminami wygaśnięcia i kursami rozliczenia. Rozwiązanie takie pozwalało na wyłączenie z rozliczeń premii opcyjnych, które nie były płacone ani przez Spółkę ani przez Bank. Ostatecznie, tzw. ekspozycja walutowa objęta kontraktami opcyjnymi pomiędzy Spółką i Bankiem, opiewała zawsze na kwotę 100.000 EURO. Oznacza to, że faktycznie zabezpieczana kwota objęta ryzykiem walutowym wynosiła 100.000 EURO. W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazuje, iż opcje zarówno przez Bank jak też przez Spółkę, wystawiane były co miesiąc.

Wartość ekspozycji walutowej z tytułu wystawionych opcji była relewantna do ekspozycji walutowej Spółki. Ekspozycją walutową Spółki była bowiem różnica pomiędzy sprzedażą a zakupami wycenianymi w walucie EURO. Ekspozycję walutową Spółki prezentuje poniższe zestawienie. Obejmuje ono obroty na koniec poszczególnych miesięcy roku 2008, tj. okresu w którym nabywane były opcje.

Tabela – PDF str. 3

Wartość ekspozycji Spółki wahała się od 90 tys. EURO do 270 tys. EURO. Średnio w całym roku dało to 160 tys. EURO. Decyzja Spółki o wyborze wartości ekspozycji do zabezpieczenia na poziomie 100 tys. EURO, poprzedzona konsultacjami z doradcami finansowymi, podyktowana była trzema przesłankami. Po pierwsze, poprzednie lata (będące podstawą do analizy wartości zabezpieczenia) dawały średnią wartość ekspozycji bliżej kwoty 100 tys. EURO miesięcznie. Po wtóre, praktyką rynku walutowego jest tworzenie zabezpieczeń mniejszych niż rzeczywista wartość ekspozycji przedsiębiorców. Pozwala to ograniczyć koszty zabezpieczenia, gdyż część ryzyka walutowego pozostaje po stronie przedsiębiorcy (por. J. Zając, Polski rynek walutowy w praktyce, Wydawnictwo Liber. Warszawa 2008). Ostatnim elementem wpływającym na przyjęcie wartości zabezpieczenia była praktyka kwotowania.

Na rynku walutowym wartości zabezpieczeń kwotuje się w setkach tysięcy EURO. Odejście od tych wartości i ich modyfikacje (np. do wartości cząstkowych), zwiększa koszty zabezpieczenia. Bank bowiem sprzedając opcje na kwotę np. 140 tys. EURO zabezpiecza się na rynku walutowym na kwotę 100 tys. EURO, a pozostałe 40 tys. EURO stanowi dla Banku dodatkowe ryzyko zmiany waluty. Ryzyko to w konsekwencji znajduje odzwierciedlenie w cenach sprzedawanych produktów bankowych (w tym także opcji).

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca jako współwłaściciel Spółki, wraz z drugim udziałowcem, podjęli decyzję o zakupie opcji o ostatecznej ekspozycji walutowej na poziomie 100 tys. EURO, która to wartość była zbieżna z wartością ekspozycji walutowej Spółki. Celem bowiem zawierania kontraktów opcyjnych było zabezpieczenie ryzyka walutowego Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może rozliczyć przychody i koszty związane z nabywanymi i wystawianymi opcjami jako przychody i koszty Spółki w ramach źródła „pozarolnicza działalność gospodarcza” (art. 10 ust. 1 pkt 3 Pdof) i tym samym rozliczyć je wraz z innymi przychodami i kosztami Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on obowiązek rozliczenia przychodów i kosztów powstałych w wyniku zakupu i sprzedaży opcji w ramach działalności gospodarczej (Spółki).

Podatek dochodowy w Polsce opiera się na tzw. systemie cedularnym, gdzie ustawodawca wyodrębnił źródła, w ramach których następuje określenie przychodu (dochodu) do opodatkowania. Źródła te zostały enumeratywnie wymienione w art. 10 Pdof i obejmują m.in. przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 Pdof) oraz kapitały pieniężne i prawa majątkowe (art. 10 ust. 1 pkt 7 Pdof). Przyporządkowanie przychodu, a następnie kosztu, do określonego źródła uzależnione jest od kategoryzacji czynności podatnika w ramach normatywnych regulacji wynikających z art. 14 Pdof (przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej) oraz art. 17 Pdof (przychody z kapitałów pieniężnych).

To drugie źródło wskazuje wprost, że przychodami z kapitałów pieniężnych są przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających (art. 17 ust. 1 pkt 10 Pdof). Pochodne instrumenty finansowe obejmują swoim zakresem również opcje, na podstawie art. 5a pkt 13 Pdof w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 ze zm.). Przyporządkowanie przychodów z kapitałów pieniężnych (opcji) do źródła siódmego ma jednak charakter fakultatywny.

Zgodnie bowiem z art. 30b ust. 4 Pdof zasad odrębnego opodatkowania instrumentów pochodnych w ramach źródła „kapitały pieniężne i prawa majątkowe” nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej. Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowana w art. 5a pkt 6 Pdof, zgodnie z którym działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

   - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 Pdof.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy iż przychody związane z zakupem i sprzedażą przez Spółkę opcji z tytułu zabezpieczenia ryzyka walutowego były związane z prowadzoną przez tą Spółkę działalnością gospodarczą.

Zarówno treść art. 14 Pdof jak również art. 17 Pdof obejmuje wyłącznie kategoryzację przychodów podatkowych, nie odnosząc się do kosztów ich uzyskania. Wydatki uznawane przez ustawodawcę podatkowego za koszty określono w art. 22 ust 1 Pdof, zgodnie z którym kosztem podatkowym jest każdy wydatek mający bezpośredni lub pośredni związek z przychodem, tj. został poniesiony celem uzyskania lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodu, z wyłączeniami określonym treścią art. 23 Pdof. Tym samym, określenie wydatku jako kosztu podatkowego, powinno by uzależnione od powiązania go z określonym przychodem.

Mając na uwadze fakt, iż zawierane kontrakty opcyjne i tym samym przychody generowane przez te kontrakty, związane były z prowadzoną działalnością gospodarczą, koszty związane z ich zawarciem także należy kwalifikować do działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę (por. analogicznie interpretacja MF z dnia 3.03.2011 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu ILPB3/423-916/10-6/KS).

Podsumowując, wynikający z opisanego stanu faktycznego oczywisty związek przychodów oraz kosztów związanych z zawieranymi transakcjami opcyjnymi przez Wnioskodawcę z przychodami oraz kosztami prowadzonej w ramach Spółki działalności gospodarczej, uzasadnia stanowisko o obowiązku rozliczenia przychodów i koszów z kontraktów opcyjnych wraz z pozostałymi przychodami i kosztami Spółki. Taką interpretację prezentują również sądy administracyjne, np. Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 04 listopada 2009 r., I SA/Po 746/09; wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 lutego 2010 r. I SA/Wr 1424/09.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 7 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a) – c).
  
  

Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalenie podstaw opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych klasyfikuje zatem przychody uzyskiwane przez osoby fizyczne do określonych rodzajów źródeł przychodów.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

   - prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Kapitały pieniężne zostały przez ustawodawcę zdefiniowane jako odrębne źródło przychodów, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, których poszczególne kategorie wymieniono w art. 17 tej ustawy.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Zgodnie z art. 17 ust. 1b ww. ustawy, przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, a przy ustalaniu jego wartości stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 (art. 17 ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 5a pkt 13 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Zgodnie z treścią tego przepisu, instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi są niebędące papierami wartościowymi:

1. tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,
2. instrumenty rynku pieniężnego,
3. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,
4. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
5. opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,
6. niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
7. instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
8. kontrakty na różnicę,
9. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.
   
   

Co do kwestii ustalenia dochodu, bądź straty ze źródła kapitały pieniężne, należy mieć na uwadze zapisy art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W myśl art. 30b ust. 2 pkt 3 cyt. ustawy, dochodem o którym mowa w ust. 1, jest między innymi osiągnięta w roku podatkowym różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a - osiągnięta w roku podatkowym. Natomiast, zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 4, dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub art. 23 ust. 1 pkt 38.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Natomiast, w myśl pkt 38a ww. artykułu, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 22g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z brzmienia art. 30b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej. Dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c (art. 30b ust. 5 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem działalności spółki jawnej, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, jest produkcja krzeseł tapicerowanych. W celu minimalizacji ryzyka zmienności kursu walutowego, Wnioskodawca wraz z drugim wspólnikiem spółki, podjęli decyzję o zakupie instrumentów zabezpieczających to ryzyko kursowe. W związku z powyższym w 2008 roku zakupione zostały tzw. opcje wzajemne.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż przychody i koszty związane z nabywanymi i wystawianymi przez spółkę opcjami należy zakwalifikować do źródła jakim są kapitały pieniężne, określone w art. 17 ust. 1 pkt 10 cytowanej ustawy. Transakcje związane z opcjami walutowymi (wzajemnymi) nie są bowiem podejmowane przez Wnioskodawcę „w wykonywaniu działalności gospodarczej”, a zatem obrót opisanymi we wniosku instrumentami finansowymi, w świetle powyżej cytowanych przepisów – nie stanowiący przedmiotu działalności gospodarczej Wnioskodawcy – jako niepodejmowany w „wykonywaniu działalności gospodarczej”, należy zakwalifikować do ww. źródła przychodu.

Straty stanowiące wynik na przeprowadzanych przez Wnioskodawcę operacjach realizacji kontraktów na opcje walutowe nie stanowią strat ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Natomiast koszty dotyczące obrotu pochodnymi instrumentami finansowymi, z uwagi na fakt, że przedmiotowa aktywność zarobkowa Wnioskodawcy, nie może zostać uznana za prowadzoną w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów ze źródła przychodów pozarolnicza działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, Wnioskodawca nie może rozliczyć przychodów i kosztów związanych z nabywanymi i wystawianymi opcjami jako przychodów i kosztów Spółki w ramach źródła „pozarolnicza działalność gospodarcza” i rozliczyć je wraz z innymi przychodami i kosztami Spółki. Poniesione koszty oraz uzyskane przychody w powyższym zakresie związane są ze źródłem przychodów, o jakim mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 cytowanej ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. organ wskazuje, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do drugiego wspólnika spółki jawnej.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma urzędowego, wydanego na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tut. organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu, podobnie jak tezy odmiennych rozstrzygnięć, np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 października 2011 r., sygn. akt II FSK 277/11. Przy zaistniałym podobieństwie stanu faktycznego oraz rozważań prawnych organ podatkowy uważa, iż w badanej sprawie należy jednak uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.