INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 20 lipca 2009r.), uzupełnionym w dniu 17 września 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych otrzymanych przez członków organów Izby Rolniczej diet oraz kwot stanowiących zwrot kosztów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych otrzymanych przez członków organów Izby Rolniczej diet oraz kwot stanowiących zwrot kosztów.

Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z dnia 07 września 2009r. Znak: IBPB II/1/415-606/09/MK wezwano wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 17 września 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od diet oraz kwot stanowiących zwrot kosztów otrzymywanych przez członków organów wnioskodawcy pobierany jest podatek, zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej.

W 2005r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał postanowienie, w którym potwierdził prawidłowość stanowiska reprezentowanego przez wnioskodawcę.

Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, iż ww. postanowienie zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa i na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa zmienił go decyzją z dnia 30 sierpnia 2006r.

Dyrektor Izby Skarbowej uznał bowiem, że diety pobierane przez członków stanowiących izb rolniczych za udział w posiedzeniach tych organów nie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na skutek odwołania, Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia 17 listopada 2006r. utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

Do chwili obecnej od diet i kosztów zwrotu otrzymywanych przez członków organów wnioskodawcy odprowadzany jest podatek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zwolnienie przedmiotowo-podmiotowe wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie także do diet oraz kwot stanowiących zwrot kosztów otrzymywanych przez członków organów wnioskodawcy, o ile są osobami wykonującymi czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich...

Zdaniem wnioskodawcy, należy przyjąć, że zwolnienie przedmiotowo-podmiotowe z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie do diet i kwot stanowiących zwrot kosztów otrzymywanych przez członków organów Izby Rolniczej, wykonujących czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich.

Zajęte stanowisko jest według wnioskodawcy zgodne z prawomocnym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 czerwca 2009r. Sygn. akt II FSK 144/08 dotyczącym podatku od diet członków Izby Rolniczej. Interpretacje tożsame z wnioskiem wnioskodawcy istnieją także w stosunku do innych Izb Rolniczych. Zwolnieniu z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają nie tylko diety oraz koszty stanowiące zwrot kosztów otrzymywanych przez osoby, o których mowa w art. 13 pkt 5 ale i w pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ma przy tym istotnego znaczenia to, że w pkt 5 tego art. 13 jest mowa tylko o osobach wykonujących czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, a w pkt 7 nie, albowiem to art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza ograniczenie przedmiotowe zwolnienia diet tylko do osób wykonujących czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich. Przyjęcie inne wykładni byłoby sprzeczne z dyrektywami wynikającymi z art. 217 Konstytucji RP.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy wynika, iż źródłami przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Zgodnie z art. 13 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

• pkt 5 – przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7,
• pkt 7 – przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.
  
  

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich - do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł.

Z obowiązkami społecznymi i obywatelskimi mamy do czynienia w przypadku czynności i zadań związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych jakimi są obowiązki wynikające z funkcji np. radnego, posła czy senatora. Będą to przede wszystkim obowiązki związane z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej (zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej). Dotyczy to również określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe), w tym również w ramach wolontariatu. O pełnieniu obowiązku obywatelskiego możemy mówić wtedy, gdy dana osoba uczestniczy w zawiadywaniu sprawami państwa jako obywatel zgodnie z zasadami demokratyzmu instytucji publicznych. Z pełnieniem obowiązków społecznych mamy zaś do czynienia wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracy instytucji (w szczególności instytucji samorządu terytorialnego lub zawodowego) jako reprezentant pewnej społeczności biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie. Powyższe oznacza, że pojęcie obowiązków społecznych i obywatelskich jest spełnione w przypadku czynności i zadań, związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych, a takimi niewątpliwie są obowiązki członków Izby Rolniczej.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1995r. o izbach rolniczych (Dz. U. z 1996r. Nr 1, poz. 3 ze zm.) jednostkami organizacyjnymi samorządu rolniczego są izby rolnicze, zwane dalej "izbami".

Izby posiadają osobowość prawną (art. 3 ust. 5 ww. ustawy).

Z treści art. 9 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż organami izby są:

1. walne zgromadzenie,
2. komisja rewizyjna,
3. zarząd,
4. rady powiatowe izby.
   
   

Przepis art. 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż do wyłącznej właściwości walnego zgromadzenia należy m.in.:

• pkt 2) – wybór i odwoływanie, w głosowaniu tajnym, zarządu, poszczególnych jego członków oraz komisji rewizyjnej i poszczególnych jej członków,
• w pkt 10) – uchwalanie wysokości diet i zwrotu kosztów podróży służbowych członków walnego zgromadzenia, komisji rewizyjnej, zarządu, komisji problemowych, rad powiatowych izby oraz delegata do Krajowej Rady Izb Rolniczych, a także zasad i trybu ich wypłaty.
  
  

Komisja rewizyjna składa się z 5 osób wybranych spośród członków walnego zgromadzenia (art. 16 ust. 1 ww. ustawy).

Przepis art. 18 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż zarząd wybierany jest spośród członków walnego zgromadzenia izby. W skład zarządu wchodzą: prezes, wiceprezes i 3 członkowie (art. 18 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21a ww. ustawy członkom walnego zgromadzenia, zarządu, komisji problemowych, komisji rewizyjnej, rady powiatowej izby i delegatowi do Krajowej Rady Izb Rolniczych przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych na zasadach określonych przez walne zgromadzenie.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż do należności otrzymywanych przez członków walnego zgromadzenia Izby Rolniczej oraz członków zarządu i komisji z tytułu pełnienia funkcji w tych organach – jeżeli określone powyżej organy są organami stanowiącymi osoby prawnej (Izby Rolniczej) – nie może mieć zastosowania zwolnienie przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to bowiem dotyczy wyłącznie przychodów uzyskiwanych w ramach źródła przychodu określonego w art. 13 pkt 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji diety i zwrot kosztów podróży służbowych, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 10 oraz w art. 21a ustawy o izbach rolniczych, otrzymywane przez osoby, w związku z pełnieniem funkcji w organach statutowych Izby Rolniczej podlegają opodatkowaniu jako przychody, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy w tym miejscu pamiętać o wyłączeniu określonym w art. 13 pkt 5 ww. ustawy, tj. o tym, że przychody osób z tytułu pełnienia funkcji w organach stanowiących osoby prawnej, stanowią przychody, o których mowa w art. 13 pkt 7 ww. ustawy.

Należy również zauważyć, iż jeżeli diety lub zwrot ww. kosztów otrzymuje członek Izby Rolniczej, niepełniący żadnej funkcji w organie stanowiącym Izby Rolniczej – to w tym przypadku przychody te – do wysokości określonej w art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy, korzystają ze zwolnienia podatkowego.

Podkreślić należy, iż gdyby zamiarem ustawodawcy było zwolnienie z podatku dochodowego diet oraz kwot stanowiących zwrot kosztów otrzymywanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych, to dałby temu wyraz w przepisach prawa.

W odniesieniu do powołanego przez wnioskodawcę we wniosku wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, iż orzeczenia Sądu nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Zgodnie bowiem z art. 153 ustawy z dnia 30.08.2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Do uzupełnienia wniosku wnioskodawca dołączył dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.