INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 09 czerwca 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 16 czerwca 2009r.), uzupełnionym w dniu 05 sierpnia 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych:

• w zakresie możliwości dokonania korekty informacji PIT-11 w części dotyczącej wykazania przychodu - jest prawidłowe,
  
• w zakresie możliwości dokonania korekty informacji PIT-11 w części dotyczącej wykazania pobranej zaliczki - jest nieprawidłowe,
  
• w zakresie możliwości dokonania korekty deklaracji PIT-4R - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania korekty informacji PIT-11 oraz deklaracji PIT-4R.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 23 lipca 2009r. Znak: IBPB II/1/415-511/09/ASz wezwano do ich uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 05 sierpnia 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 02 września 2008r. wnioskodawca zawarł ugodę sądową w sprawie swego pracownika tytułem odszkodowania za niezgodne z przepisami prawa rozwiązanie umowy o pracę. W dniu 09 września 2008r. wypłacono odszkodowanie w kwocie dwumiesięcznego wynagrodzenia powoda tj. brutto 6358,08 zł. Od kwoty tej potrącono zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 1208,00 zł powołując się na art. 21 ust. 1 pkt 3 ppkt g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W roku 2008 nastąpiła zmiana ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ppkt g wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania „(…) z wyjątkiem odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe”. W związku ze zmianą cyt. ppkt powód zwrócił się do wnioskodawcy o wypłatę błędnie potrąconego podatku od zawartej ugody. W dniu 05 marca 2009r. został byłemu pracownikowi wypłacony podatek od osób fizycznych potrącony przy wypłacie odszkodowania dnia 09 września 2008r. w kwocie 1208,00 zł wraz z odsetkami. Pracownik otrzymał PIT-11 za 2008r. z ujętym potrąconym podatkiem od odszkodowania. Wnioskodawca odprowadził podatek od osób fizycznych do urzędu skarbowego w 2008r. i rozliczył w PIT-4R.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca może dokonać korekty informacji PIT-11 za 2008r. pracownika pomniejszając przychód o kwotę odszkodowania z tytułu ugody 6358,08 zł i zaliczkę pobraną przez płatnika o 1208,00 zł oraz korekty PIT-4R pomniejszając wykazaną zaliczkę za miesiąc wrzesień 2008r. oraz potrącić powstałą nadpłatę z bieżących zaliczek w 2009r. na podatek dochodowy od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawcy powinien on skorygować PIT-11 za 2008r. pracownika i równocześnie PIT-4R za 2008r. Powstałą nadpłatę 1208,00 zł potrącić przy bieżącej zapłacie w 2009r. zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74.

Zgodnie z art. 38 ust. 1 cyt. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację (PIT-4R), według ustalonego wzoru (art. 38 ust. 1a powołanej ustawy).

W PIT-11 nie uwzględnia się przychodów, dochodów zwolnionych z podatku na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przychodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Wyjątek dotyczy dwóch rodzajów przychodów zwolnionych z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 i art. 21 ust. 1 pkt 74 ustawy.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 45 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

Z ww. przepisów wynika, że podstawą prawną odszkodowania z tytułu nieuzasadnionego wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nie określony lub naruszenia przepisów o wypowiadaniu umów o pracę jest art. 45 ustawy Kodeksu pracy. Zaś z art. 47¹ tej ustawy wynika wprost wysokość przedmiotowego odszkodowania. Odszkodowanie takie, aczkolwiek przewidziane przepisami Kodeksu pracy, przyznane musi być ugodą albo wyrokiem sądu, które określałyby kwotę odszkodowania. W konsekwencji wypłacone na podstawie wyroku sądowego odszkodowanie należy do kategorii odszkodowań, do których zastosowanie będzie miał art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca zawarł ugodę sądową w sprawie swego pracownika tytułem odszkodowania za niezgodne z przepisami prawa rozwiązanie umowy o pracę. W dniu 09 września 2008r. wypłacono byłemu pracownikowi odszkodowanie w kwocie dwumiesięcznego wynagrodzenia tj. brutto 6358,08 zł. Od kwoty tej potrącono zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 1208,00 zł. Jako, że były pracownik zwrócił się do wnioskodawcy o wypłatę błędnie potrąconego podatku od zawartej ugody w dniu 05 marca 2009r. został mu wypłacony podatek od osób fizycznych potrącony przy wypłacie odszkodowania dnia 09 września 2008r. w kwocie 1208,00 zł wraz z odsetkami. Pracownik otrzymał PIT-11 za 2008r. z ujętym potrąconym podatkiem od odszkodowania. Wnioskodawca odprowadził podatek od osób fizycznych do urzędu skarbowego w 2008r. i rozliczył w PIT-4R.

Biorąc pod uwagę wyżej wymienione przepisy prawa należy stwierdzić, iż ustawodawca nałożył na płatnika obowiązek prawidłowego obliczenia, poboru i odprowadzenia w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń i innych świadczeń wypłaconych lub postawionych do dyspozycji pracownika, a także sporządzenia i przekazania podatnikowi i urzędowi skarbowemu w ustawowym terminie informacji oraz deklaracji według ustalonego wzoru.

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z przepisu art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, iż jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast z § 2 tego artykułu wynika, iż skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Z treści art. 81 Ordynacji podatkowej wynika zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m. in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym, poprawnym wypełnieniu formularza, z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż skoro wnioskodawca sporządził pracownikowi informację o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek PIT-11 za 2008r., w której wykazał przychód zwolniony z opodatkowania, to winien dokonać odpowiedniej korekty tej informacji i przesłać ją ponownie podatnikowi oraz naczelnikowi urzędu skarbowego, mimo upływu terminu do złożenia zeznania podatkowego za ten rok. Informacja PIT-11 powinna bowiem zawierać prawidłowe dane o osiągniętych przez podatnika dochodach podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym i pobranych zaliczkach na podatek. Zatem skorygowany PIT-11 nie powinien zawierać kwoty wypłaconego odszkodowania, które jest zwolnione z opodatkowania, bowiem wolą ustawodawcy dochody zwolnione z opodatkowania (z wyjątkiem ściśle określonych ustawą) nie podlegają wykazaniu w informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy - PIT-11.

W związku z tym stanowisko wnioskodawcy w tej części należy uznać za prawidłowe.

W skorygowanej informacji należy jednakże wykazać kwotę pobranej z tytułu wypłaconego odszkodowania zaliczki na podatek dochodowy. Jak bowiem wynika z opisu stanu faktycznego zaliczka na podatek została w 2008r. z tego tytułu pobrana. Informacja PIT-11 jest również informacją o pobranych zaliczkach. Zatem skoro wnioskodawca w 2008r. pobrał określoną kwotę zaliczki na podatek dochodowy, to w sporządzonej za 2008r. informacji PIT-11 czy też korekcie tej informacji pobrana zaliczka winna być wykazana.

Zatem w tej części stanowisko wnioskodawcy co do korekty PIT-11 jest nieprawidłowe.

Natomiast biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne organ podatkowy stwierdza, że zaistniała sytuacja nie upoważnia płatnika do dokonania korekty wystawionej w 2008r. deklaracji PIT-4R, bowiem wystawiona przez wnioskodawcę deklaracja sporządzona była prawidłowo, odzwierciedlała ona zaistniały w tamtym roku stan faktyczny, a więc wysokość pobranej przez płatnika zaliczki na podatek. Skoro płatnik pobrał i odprowadził zaliczkę do urzędu skarbowego, to nie może po roku dokonać korekty, z której będzie wynikało, że tego nie zrobiono. W związku z powyższym brak jest podstaw prawnych do korygowania deklaracji PIT-4R.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy w tej części należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.