INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 18 maja 2009r.), uzupełnionym w 16 lipca 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zwolnienia od opodatkowania nabycia nieruchomości ze środków stanowiących rekompensatę za mienie pozostawione poza granicami RP – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zwolnienia od opodatkowania nabycia nieruchomości ze środków stanowiących rekompensatę za mienie pozostawione poza granicami RP.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne, pismem z dnia 06 lipca 2009r. znak: IBPBII/1/436-134/09/AŻ wezwano wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 16 lipca 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni nabyła w drodze umowy sprzedaży spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Zakup mieszkania został sfinansowany przez wnioskodawczynię ze środków, które uzyskała jako rekompensatę z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418). Wnioskodawczyni opłaciła podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 4400 zł, jednakże później uzyskała informację, iż osoby które nabyły mieszkanie ze środków uzyskanych z tego tytułu są zwolnione z podatku od czynności cywilnoprawnych.

W uzupełnieniu wniosku prosi o interpretację przepisów prawa w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nabycia ww. nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy osoba, które nabyła nieruchomość ze środków uzyskanych na podstawie art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418) zobowiązana jest do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych...

Wnioskodawczyni twierdzi, że nie jest zobowiązana do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 4400 zł, gdyż zakup mieszkania sfinansowany był ze środków otrzymanych na podstawie art. 7 ust. 4 ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2007r. nr 68 poz. 450 ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej (art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy), chyba że zawarcie umowy przenoszącej własność następuje w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uprzednio zawartej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zawarcia umowy przenoszącej własność (art. 3 ust. 2 ustawy). Zgodnie z art. 4 pkt 1 obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie sprzedaży - na kupującym.

Podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży w myśl powołanej wyżej ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego (art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c) ustawy). Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) cyt. ustawy określa stawkę podatku od umowy sprzedaży nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – w wysokości 2%.

Zgodnie z art. 9 pkt 15 ww. ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż nieruchomości dokonaną w ramach realizacji prawa do rekompensaty w rozumieniu ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418 ze zm.) - do wysokości kwoty odpowiadającej wartości zrealizowanego prawa do rekompensaty.

W myśl art. 2 ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej - prawo do rekompensaty przysługuje właścicielowi nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli spełnia on łącznie następujące wymogi:

1. był w dniu 1 września 1939 r. obywatelem polskim, zamieszkiwał w tym dniu na byłym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz opuścił je z przyczyn, o których mowa w art. 1;
2. posiada obywatelstwo polskie.
   
   

Stosownie do brzmienia art. 3 ust. 2 ww. ustawy – w przypadku śmierci właściciela nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, prawo do rekompensaty przysługuje wszystkim spadkobiercom albo niektórym z nich, wskazanym przez pozostałych spadkobierców, jeżeli spełniają wymóg określony w art. 2 pkt 2. Wskazanie osoby uprawnionej do rekompensaty następuje przez złożenie oświadczenia z podpisem poświadczonym notarialnie lub przed organem administracji publicznej albo przez złożenie oświadczenia w polskiej placówce konsularnej.

Prawo do rekompensaty jest realizowane w jednej z następujących form (art. 13 ww. ustawy):

1. zaliczenia wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej na poczet:
   1. ceny sprzedaży nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa albo
   2. ceny sprzedaży prawa użytkowania wieczystego przysługującego Skarbowi Państwa, albo
   3. opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych stanowiących własność Skarbu Państwa i ceny sprzedaży położonych na nich
   1. ceny sprzedaży nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa albo
   2. ceny sprzedaży prawa użytkowania wieczystego przysługującego Skarbowi Państwa, albo
   3. opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych stanowiących własność Skarbu Państwa i ceny sprzedaży położonych na nich budynków oraz innych urządzeń lub lokali, albo
   4. opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, o którym mowa w przepisach odrębnych, albo
2. świadczenia pieniężnego wypłacanego ze środków Funduszu Rekompensacyjnego, o którym mowa w art. 16.
   
   

Zgodnie z art. 7 ust. 4 tejże ustawy na decyzji lub zaświadczeniu (...) wojewoda zamieszcza adnotację o wybranej formie realizacji prawa do rekompensaty oraz o wysokości rekompensaty, określonej zgodnie z art. 13.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni otrzymała świadczenie pieniężne, jako formę rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Środki pieniężne otrzymane w formie rekompensaty przeznaczyła na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

Zwolnienie przewidziane w art. 9 pkt 15 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych dotyczy umów sprzedaży nieruchomości dokonanych w ramach realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

Należy mieć na uwadze, że sprzedaż nieruchomości jest jedną z kilku możliwych form realizowania prawa do rekompensaty, które może być realizowane m.in. poprzez:

• nabycie na własność lub w użytkowanie wieczyste nieruchomości Skarbu Państwa,
• świadczenie pieniężne w formie przelewu na wskazany rachunek bankowy,
• wniesienie opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych stanowiących własność Skarbu Państwa i nabycie położonych na nich budynków oraz innych urządzeń lub lokali.
  
  

Formą rekompensaty z jakiej skorzystała wnioskodawczyni było świadczenie pieniężne, zatem nie znajdzie tutaj zastosowania zwolnienie z art. 9 pkt 15 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, bowiem wnioskodawczyni nie zrealizowała prawa do rekompensaty w drodze nabycia nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa czy też lokalu położonego na nieruchomości gruntowej będącej własnością Skarbu Państwa. Zawarcie przez nią umowy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu nie było więc dokonane w ramach realizacji prawa do rekompensaty na zasadach określonych w wyżej powołanej ustawie o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

Mając powyższe na względzie stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Do wniosku został dołączony plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.