INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 03 sierpnia 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 05 sierpnia 2009r.), uzupełnionym w dniu 09 października 2009r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości odliczenia straty poniesionej z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 sierpnia 2009r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości odliczenia straty poniesionej z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 24 września 2009r wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 09 października 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2006 roku wnioskodawczyni osiągnęła dochód z następujących źródeł:

• 27.559,23 zł – dochód z tytułu umowy o pracę,
• 613,36 zł – dochód z tytułu umowy zlecenia,
• 42.000,00 zł – dochód z tytułu stanowiska prezesa zarządu,

17.541,92 zł – strata z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej,

W 2007 roku osiągnęła dochód z następujących źródeł:

• 37.972,44 zł – dochód z tytułu umowy o pracę,
• 45.500,00 zł - dochód z tytułu stanowiska prezesa zarządu,

1.460,00 zł – dochód z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej.

W 2007 roku od dochodu osiągniętego z tytułu działalności gospodarczej w kwocie 1.460,00 zł odliczyła część straty z roku 2006 (kwota straty – 17.541,92 zł) kwota odliczenia wynosiła 1.460,00zł.

W 2008 roku wnioskodawczyni osiągnęła dochód z następujących źródeł:

• 39.712,84 zł – dochód z tytułu umowy o pracę,
• 42.000,00 zł – dochód z tytułu stanowiska prezesa zarządu,

4.165,05 zł – dochód z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej.

W 2008 roku od dochodu osiągniętego z tytułu działalności gospodarczej w kwocie 4.165,05 zł odliczyła część straty z roku 2006 (kwota straty – 17.541,92 zł) kwota odliczenia wynosiła 4.165,05 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy poprawnie odliczyłam kwotę straty w wysokości 4.165,05 zł w roku 2008...

Zdaniem wnioskodawczyni, prawo do odliczenia straty przysługuje od dochodu uzyskanego z tego samego źródła. Warunek ten został spełniony. Stratę osiągniętą z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej odliczono od dochodu osiągniętego z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Prawo do odliczenia straty przysługuje w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych. Warunek ten został spełniony, stratę z roku 2006 rozliczano kolejnych latach 2007 i 2008.

Wysokość odliczenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty straty. Warunek ten został spełniony. Strata w roku 2006 wynosiła 17.541,92 zł 50% straty daje kwotę 8.778,96 zł (winno być 8.770,96 zł).

Zdaniem wnioskodawczyni, kwota straty 4.165,05 zł została odliczona prawidłowo.

W uzupełnieniu wniosku wnioskodawczyni wskazała, iż pozarolnicza działalność gospodarcza prowadzona jest w zakresie:

• budownictwa,
• handlu hurtowego i komisowego, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi, motocyklami,
• handel detaliczny, z wyłączeniem sprzedaży pojazdów samochodowych, motocykli; naprawa artykułów użytku osobistego i domowego;
• sprzedaż, obsługa i naprawa pojazdów samochodowych i motocykli; sprzedaż detaliczna paliw do pojazdów samochodowych.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24 – 25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 9 ust. 3 cyt. ustawy, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Jak wynika z powyższego strata nie jest podatkowo obojętna, bowiem ustawodawca zawarł uregulowania, zgodnie z którymi strata może być rozliczana przez podatnika w następnych latach podatkowych.

Strata jest nadwyżką kosztów uzyskania przychodów nad sumą przychodów. Strata określana jest za rok podatkowy.

Podstawowym warunkiem dla zaistnienia możliwości rozliczenia straty podatkowej przez podatnika jest wystąpienie dochodu do opodatkowania.

Podatnik może odliczyć stratę z dochodów osiągniętych w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych. Ma również możliwość wyboru, w których latach i w jakiej wysokości dokona odliczeń, z zachowaniem warunku co do dopuszczalnej kwoty odliczenia w roku podatkowym. Brak dochodu do opodatkowania w określonym roku podatkowym oznacza brak możliwości rozliczenia straty podatkowej w tej jednostce czasowej. W skrajnym przypadku, kiedy w kolejnych pięciu latach podatkowych nie wystąpi dochód, strata podatkowa nie może być w ogóle rozliczona.

Przy odliczaniu straty ważne są dwie kwestie, a mianowicie:

• podmiot dokonujący obniżenia dochodów oraz
• źródło przychodu, które przyniosło stratę i z którego dochód służy jej pokryciu.
  
  

Tak więc stratę co do zasady może rozliczyć wyłącznie ten podatnik, który ją poniósł. Rozliczenie straty ze źródła przychodów polega na tym, że o wysokość tej straty można obniżyć dochód uzyskany z danego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, przy czym wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty straty. W związku z tym rozliczenie straty może nastąpić w okresie nie krótszym niż dwa lata i nie dłuższym niż pięć lat. O tym, jaka część straty będzie rozliczana w danym roku podatkowym decyduje podatnik. Należy jednocześnie podkreślić, że przy rozliczaniu straty obowiązuje zasada, iż strata z danego źródła przychodu może być pokryta jedynie z dochodów z tego samego źródła.

Z przedstawionego przez wnioskodawczynię stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni w 2006r. poniosła stratę z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej. Następnie w 2007 i 2008 roku dokonała obniżenia dochodu o stratę poniesioną z tego samego źródła przychodów jakim była pozarolnicza działalność gospodarcza. Mając na uwadze ww. przepisy stwierdzić należy, iż skoro poniesienie straty i dokonanie jej odliczenia dotyczyło tego samego źródła przychodów i nie przekroczyło przy tym ww. limitu wynoszącego 50% kwoty straty, to przedstawiony we wniosku sposób odliczenia straty od dochodu uzyskanego w 2008r. z działalności gospodarczej jest prawidłowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.