INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2009 r. (data wpływu 1 października 2009 r.), uzupełnionym w dniu 21 grudnia 2009 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży lokalu mieszkalnego. W związku z brakami formalnymi wniosku pismem z dnia 10 grudnia 2009 r. znak ITPB2/415-804/09-2/PS wezwano Wnioskodawczynię do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 21grudnia 2009 r. (data wpływu).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Mąż Wnioskodawczyni w 1987 r. będąc kawalerem nabył działkę, na której w 1991 r. został wybudowany dwukondygnacyjny budynek mieszkalny. W 1993 r. mąż sprzedał swoim rodzicom na podstawie umowy sprzedaży udział do jednej drugiej w budynku mieszkalnym oraz działki gruntu na zasadzie współwłasności. Dnia 1 czerwca 2006 r. u notariusza Małżonkowie spisali umowę o rozszerzenie małżeńskiej wspólności ustawowej. W kwietniu 2009 r. dokonali umownego zniesienia współwłasności nieruchomości między rodzicami, a Nimi przez ustanowienie odrębnej własności lokali. Dzięki temu stali się właścicielami odrębnego lokalu, który 10 września 2009 r. sprzedali. Wnioskodawczyni nadmienia, że wartość majątku uzyskanego w wyniku wyodrębnienia lokali mieszkalnych mieści się w ramach udziału w rzeczy wspólnej oraz, że w związku ze zniesieniem współwłasności nieruchomości nie nastąpiły żadne spłaty i dopłaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni powinna odprowadzić podatek dochodowy od sprzedanego lokalu mieszkalnego...

Zdaniem Wnioskodawczyni odprowadzenie podatku dochodowego od sprzedanego lokalu mieszkalnego Jej nie dotyczy, gdyż od zawarcia w 1988 r. związku małżeńskiego obowiązuje Małżonków ustrój wspólności ustawowej małżeńskiej. W 2006 r. Małżonkowie tylko rozszerzyli obowiązującą już Ich od ślubu tę wspólność na majątek nabyty przez któregokolwiek przed zawarciem związku małżeńskiego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)–c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Wnioskodawczyni w wyniku zawartej w dniu 1 czerwca 2006 r. umowy rozszerzającej majątkową wspólność ustawową stała się współwłaścicielką nieruchomości, stanowiącej dotąd odrębną własność małżonka, a nabytej przez niego w 1987 r.

Dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy istotne jest zatem ustalenie, czy włączenie nieruchomości do majątku wspólnego małżonków stanowi jej nabycie w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską uregulowana została w art. 47 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.).

Jest to umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowa ta jest czynnością prawną, która reguluje stosunki majątkowe małżonków przez czas trwania ich związku małżeńskiego.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego wyrażono pogląd, że umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską ma charakter czynności prawnej rozporządzającej o charakterze nieodpłatnym, co stanowi w swej istocie darowiznę dokonaną w ramach małżeńskiej umowy majątkowej. Wspólność małżeńską, która jest współwłasnością łączną cechuje bezudziałowy charakter. Oznacza to, że w przypadku sprzedaży nieruchomości, każdy z małżonków zbywa całą nieruchomość, a nie udziały w tej nieruchomości, zaś cały przychód ze sprzedaży wchodzi niepodzielnie do majątku wspólnego.

Włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka, nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że za datę nabycia nieruchomości, która stanowiła wcześniej majątek odrębny małżonka należy przyjąć dzień, w którym małżonek nabył nieruchomość do majątku odrębnego.

Ponadto w przedmiotowej sprawie, jak wskazuje Wnioskodawczyni, dokonano umownego zniesienia współwłasności nieruchomości przez ustanowienie odrębnej własności lokali w ten sposób, że wartość majątku uzyskanego w wyniku wyodrębnienia lokali mieszkalnych mieści się w ramach udziału w rzeczy wspólnej oraz, że w związku ze zniesieniem współwłasności nieruchomości nie nastąpiły żadne spłaty i dopłaty.

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 zezm.), współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy – o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Zgodnie z art. 210 i następne Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności to fizyczny podział rzeczy wspólnej, polegający na przyznaniu każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej rzeczy wspólnej, a wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. Otrzymanie na wyłączną własność rzeczy w części przekraczającej ten udział musi być traktowane w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego.

Mając na uwadze powyższe zauważyć należy, iż zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli nabyta w jego wyniku rzecz mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat.

Jeżeli zatem w analizowanej sprawie, nabyta w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomość mieści się w udziale posiadanym przed zniesieniem współwłasności to odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego powstałego w wyniku takiego zniesienia współwłasności nie będzie skutkowało powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego okresu, o którym mowa w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, bowiem za datę nabycia przedmiotowej nieruchomości przyjąć należy 1987 r.

Reasumując stwierdzić należy, że rozszerzenie ustawowej wspólności majątkowej nie stanowi nabycia nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego powstałego na skutek zniesienia współwłasności nieruchomości mieszczącego się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawczyni, nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.