INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 09 września 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 15 września 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wartości otrzymanych przez pracownika świadczeń rzeczowych i pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wartości otrzymanych przez pracownika, w związku z finansowaniem działalności socjalnej, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się obsługą administracyjną szkół, gimnazjów i przedszkoli z terenu gminy. Każda jednostka oświatowa posiada własnego dyrektora, oddzielny budżet, konto bankowe a także odrębne środki Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Pomoc ze środków Funduszu Socjalnego przyznawana jest przez dyrektora danej jednostki, po zaopiniowaniu przez członka Związków Zawodowych według kryteriów przyznawania, zamieszczonych w regulaminie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych danej jednostki. Pracownicy wnioskodawcy dokonują weryfikacji i kontroli dokumentów od strony formalno-rachunkowej. Zajmują się wypłatą/przelaniem przekazanej pomocy pracownikowi a także prawidłowym obliczeniem i odprowadzeniem wg obowiązujących przepisów podatku dochodowego od osób fizycznych z właściwego konta płatnika/szkoły na konto urzędu skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy zwolnienie do kwoty 380 zł dotyczy oprócz świadczeń rzeczowych także świadczeń pieniężnych otrzymywanych w ramach substytutu za świadczenie rzeczowe, czy dotyczy to wszystkich świadczeń pieniężnych, nie objętych innymi zwolnieniami takich jak np. dofinansowanie do wypoczynku organizowanego we własnym zakresie, dopłaty do innych form wypoczynku: ognisko, wycieczka itp....

W związku z powyższym czy podatek należy odprowadzić do urzędu skarbowego od kwoty przyznanego świadczenia pomniejszonej o wartość zwolnioną 380 zł, jeśli jest to dofinansowanie do „wczasów pod gruszą”, czy może należy odprowadzić podatek od każdej kwoty wpłaconej pracownikowi z tego tytułu a zwolnieniem objąć jedynie te świadczenia pieniężne, które są wypłacane w ramach świadczeń rzeczowych...

Zdaniem wnioskodawcy dopłata do wypoczynku organizowanego we własnym zakresie tzw. „wczasów pod gruszą” podlega w całości opodatkowaniu. W ocenie wnioskodawcy zwolnienie, które wprowadza art. 1 pkt b) ustawy z dnia 17 lipca 2009r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje jedynie te świadczenia pieniężne, które otrzymywane są w ramach świadczeń rzeczowych. W rozumieniu wnioskodawcy świadczeniami pieniężnymi przyznawanymi w ramach świadczeń rzeczowych są takie świadczenia - wówczas gdy zamiast towaru pracownik otrzymuje zwrot środków pieniężnych za zakupiony towar wg przedstawionej imiennej faktury wystawionej na nazwisko pracownika, do wysokości zgodnej z tabelą dopłat Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych obowiązującej w danej jednostce.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższego wynika, że przychodem ze stosunku pracy nie jest jedynie wynagrodzenie za pracę, ale także inne przysporzenie majątkowe, takie jak nieodpłatne świadczenia, czy też świadczenia częściowo odpłatne.

Jednocześnie w myśl art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2009r., zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Podkreślić tutaj należy, iż istotną zmianą znowelizowanego przepisu jest zwolnienie z opodatkowania – przy warunkach ustawą przewidzianych - wartości świadczeń pieniężnych sfinansowanych ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Jak wynika ze znowelizowanego przepisu, zwolniona od podatku jest wartość rzeczowych jak i pieniężnych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:

• świadczenie ma związek z finansowaniem działalności socjalnej,
• świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego bądź pieniężnego,
• jest w całości sfinansowane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych lub funduszy związków zawodowych,
• wysokość tych świadczeń nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.
  
  

Przy czym, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 04 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996r. Nr 70, poz. 335 ze zm.) działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej – rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

W związku z tym, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa definicji rzeczy ani świadczenia rzeczowego, należy odwołać się do definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa. Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), rzeczami są wyłącznie przedmioty materialne.

Z powyższego wynika zatem, że ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzystają świadczenia o charakterze rzeczowym (paczki świąteczne, bilety do kina, teatru, karnety na basen, itp.). Ponadto z powyższego zwolnienia korzystają również świadczenia pieniężne w postaci m.in. refundacji wycieczek, spotkań sportowo-rekreacyjnych lub tzw. „wczasów pod gruszą”, których koszty ponoszą pracownicy, a następnie – zgodnie z zasadami zawartymi w treści regulaminu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych obowiązującego w danym zakładzie pracy – są refundowane przez ten zakład pracy.

Przy czym koniecznym jest podkreślenie, że aby zwolnienie mogło mieć zastosowanie, to musi być spełniony m. in. warunek dotyczący finansowania działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż świadczenia w postaci wycieczek, organizacji spotkań integracyjnych lub sportowo-rekreacyjnych, które są organizowane przez pracodawcę nie korzystają z ww. zwolnienia, ponieważ nie są świadczeniami rzeczowymi ani świadczeniami pieniężnymi. Przedmiotem świadczenia jest bowiem w takim przypadku usługa w postaci organizacji spotkań integracyjnych lub sportowo-rekreacyjnych bądź usługa turystyczna.

Reasumując należy stwierdzić, że w finansowanie przez zakład pracy z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych:

• świadczeń o charakterze rzeczowym (paczki świąteczne, bilety do kina, teatru, karnety na basen, itp.),
• świadczeń pieniężnych w postaci m.in. refundacji wycieczek, spotkań sportowo-rekreacyjnych lub tzw. „wczasów pod gruszą”, których koszty ponoszą pracownicy, a następnie – zgodnie z zasadami zawartymi w treści regulaminu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych obowiązującego w danym zakładzie pracy – są refundowane przez ten zakład pracy

korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wysokości 380 zł rocznie.

Natomiast wartość świadczeń otrzymanych w związku z organizowaniem przez wnioskodawcę wycieczek, spotkań integracyjnych lub sportowo-rekreacyjnych, które są finansowane przez pracodawcę, stanowi dla pracownika przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód ze stosunku pracy. Świadczenia te nie są bowiem ani świadczeniami pieniężnymi ani świadczeniami o charakterze rzeczowym.

Z powyższych względów stanowisko wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.