INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2009r. (data wpływu 24 kwietnia 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 czerwca 2009r. (data wpływu 25 czerwca 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy sztucznych zębów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2009r. wpłynął do tut. organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy sztucznych zębów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 czerwca 2009r. (data wpływu 25 czerwca 2009r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu, z dnia 18 czerwca 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. do transakcji dostawy towarów handlowych, którymi są zęby sztuczne stosuje stawkę podatku VAT w wysokości 22% bowiem wg załącznika nr 3 do ustawy w poz. 101 w wykazie towarów i usług opodatkowanych stawką podatku 7% zostały wyłączone sztuczne zęby i protezy dentystyczne. Literalne brzmienie nazwy towaru poz. 101 zał. nr 3 wymienia sztuczne zęby i protezy dentystyczne jako podlegające opodatkowaniu stawką 7% z wyłączeniem sztucznych zębów i protez dentystycznych. Zwolnienie przedmiotowe o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy VAT nie ma zastosowania, bowiem dostawa sztucznych zębów nie jest wykonywana przez dentystów oraz techników dentystycznych zatrudnionych w spółce. Sztuczne zęby nabywane od podmiotów gospodarczych odpowiedzialnych za wprowadzenie do obrotu wyrobów medycznych, a będące przedmiotem dostaw przez spółkę, w ocenie zarządu spółki nadal są wyrobami medycznymi dla których ma zastosowanie stawka podatku VAT 7% zgodnie z załącznikiem nr 3 poz. 106 ustawy VAT.

Wobec niejednolitej wykładni stosowania tego przepisu, spółka nadal stosuje stawkę 22%.

Ponadto Wnioskodawca dodaje, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Klasyfikacja sztucznych zębów wg kodów PKWiU jest: 33.10.17, natomiast klasyfikacja sztucznych zębów – wyrób medyczny. Nabywane sztuczne zęby z innych krajów unijnych są przez ich producenta kwalifikowane jako wyrób medyczny zgodnie z dyrektywą wyrobów medycznych 93/42/EWG.

Sztuczne zęby, będące przedmiotem sprzedaży w ocenie Wnioskodawcy są wyrobami medycznymi w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o wyrobach medycznych, jako spełniające kryteria wynikające z wymienionej dyrektywy z uwagi, iż producentem tych wyrobów jest podmiot polski, wyroby te są dopuszczone na rynek krajów będących członkiem unii europejskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wprowadzone do obrotu handlowego sztuczne zęby w obowiązującym stanie prawnym zostały wyłączone z opodatkowania obniżoną do 7% stawką podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy w obowiązującym stanie prawnym sztuczne zęby nie zostały wyłączone z opodatkowania obniżoną do 7% stawką podatku VAT, bowiem jako wyroby medyczne są wymienione w zał. nr 3 poz. 106 ustawy VAT jako opodatkowane stawką 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Co do zasady stawka podatku na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wynosi 22%. Jednak zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 14 cyt. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku świadczenie usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu, jak również dostawę protez dentystycznych lub sztucznych zębów przez dentystów oraz techników dentystycznych.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, do towarów i usług wymienionych w załączniku Nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W poz. 101 załącznika nr 3 stanowiącego „Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku 7%” wymieniono sztuczne stawy; przyrządy, aparaty i protezy ortopedyczne; sztuczne zęby, protezy dentystyczne; protezy innych części ciała, gdzie indziej niesklasyfikowane - z wyłączeniem sztucznych zębów i protez dentystycznych – symbol PKWiU ex. 33.10.17.

Użycie w załączniku danej grupy „ex” oznacza, że stawka podatku odnosi się tylko do danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce nazwa usługi. Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Z powyższych przepisów wynika, iż z opodatkowania stawką w wysokości 7% wyłączone są sztuczne zęby i protezy dentystyczne.

Natomiast w poz. 106 załącznika nr 3 wymienione są wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wyszczególnione w pozostałych pozycjach załącznika (bez względu na symbol PKWiU).

Kwalifikacja wyrobu do kategorii wyrobów medycznych dokonana musi być na gruncie przepisów innych niż regulacje wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług. Przepisy przywoływanej ustawy, nie zawierają bowiem unormowań dotyczących zasad klasyfikacji danego towaru do wyrobu medycznego. Powyższe zasady dotyczące klasyfikacji i kwalifikacji wyrobów medycznych określone zostały w przepisach ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896 ze zm.).

W oparciu o art. 15 ustawy o wyrobach medycznych, klasyfikację i kwalifikację wyrobu medycznego przeprowadza wytwórca. Z przepisu art. 3 ust. 1 pkt 17 tej ustawy wynika, iż wyrobem medycznym jest narzędzie, przyrząd, aparat, sprzęt, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, włączając oprogramowanie niezbędnie do właściwego stosowania wyrobu, przeznaczone przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

1. diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu chorób,
2. diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania urazów lub upośledzeń,
3. badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub prowadzenia procesu fizjologicznego,
4. regulacji poczęć,
5. który nie osiąga swojego zasadniczego zamierzonego działania w ciele lub na ciele ludzkim środkami farmakologicznymi, immunologicznymi lub metabolicznymi, lecz którego działanie może być przez nie wspomagane.
   
   

Odnosząc treść powołanych przepisów dotyczących ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o wyrobach medycznych stwierdzić należy, iż zastosowanie stawki 7% na podstawie poz. 106 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, uzależnione jest od uznania towaru za wyrób medyczny w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych oraz dopuszczenia go do obrotu na terytorium Polski.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca (Spółka z. o.o.), będąca czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, do transakcji dostawy towarów handlowych, którymi są zęby sztuczne stosuje stawkę podatku VAT w wysokości 22%. Zwolnienie przedmiotowe o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy VAT nie ma zastosowania, bowiem dostawa sztucznych zębów nie jest wykonywana przez dentystów oraz techników dentystycznych zatrudnionych w spółce. Sztuczne zęby nabywane od podmiotów gospodarczych odpowiedzialnych za wprowadzenie do obrotu wyrobów medycznych, a będące przedmiotem dostaw przez spółkę, w ocenie Wnioskodawcy nadal są wyrobami medycznymi dla których ma zastosowanie stawka podatku VAT 7% zgodnie z załącznikiem nr 3 poz. 106 ustawy VAT.

Klasyfikacja sztucznych zębów wg kodów PKWiU jest: 33.10.17, natomiast klasyfikacja sztucznych zębów – wyrób medyczny. Nabywane sztuczne zęby z innych krajów unijnych są przez ich producenta kwalifikowane jako wyrób medyczny zgodnie z dyrektywą wyrobów medycznych 93/42/EWG.

Sztuczne zęby, będące przedmiotem sprzedaży w ocenie Wnioskodawcy są wyrobami medycznymi w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o wyrobach medycznych, jako spełniające kryteria wynikające z wymienionej dyrektywy z uwagi, iż producentem tych wyrobów jest podmiot polski, wyroby te są dopuszczone na rynek krajów będących członkiem unii europejskiej.

Biorąc zatem pod uwagę opisany stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, że jeśli sztuczne zęby, będące przedmiotem dostawy są wyrobem medycznym w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczonym do obrotu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, to ich dostawa podlega opodatkowaniu według stawki VAT w wysokości 7%. Nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania zwolnienie z opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż jak podał Wnioskodawca, w jego przypadku dostawa sztucznych zębów nie jest wykonywana przez dentystów oraz techników dentystycznych zatrudnionych w Spółce.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoja ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności gdyby sztuczne zęby nie były wyrobem medycznym dopuszczonym do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej) lub zmiany stanu prawnego.

Nadmienia się ponadto, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.