INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2009r. (data wpływu 2 września 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy towarów dostarczanych drogą pocztową – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy towarów dostarczanych drogą pocztową.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza prowadzić sklep internetowy, gdzie będzie sprzedawać towar i wysyłać go do klienta za pośrednictwem Poczty.

Towar sprzedawany będzie ze stawką 7% i 22% VAT. Poczta będzie wystawiała Wnioskodawcy fakturę na usługi w stawce zwolnionej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób Wnioskodawca powinien obciążać nabywców kosztami pocztowymi (transportowymi)...
Czy odrębnie, traktując je jak podlegające odrębnemu opodatkowaniu usługi (stosując stawkę 22% VAT), czy zwiększając kwotę należną od nabywcy z tytułu dostawy towarów, co oznaczałoby, że podstawa opodatkowania przy dostawie tego towaru powinna obejmować również kwotę stanowiącą zwrot kosztów przesyłki i stosować stawkę VAT, według której sprzedawany jest towar...

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy, a więc również koszty transportu, którymi obciążany jest nabywca towarów. W konsekwencji koszty wysyłki towarów (w tym wysyłki Pocztą) powinny być uwzględnione w cenie sprzedaży towarów, a w konsekwencji opodatkowane w ramach dostawy tych towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do tejże ustawy. Pod pozycją 2 załącznika nr 4 zostały wymienione usługi świadczone przez pocztę państwową, oznaczone według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług symbolem 64.11.

Powyższe zwolnienie ma szczególny, podmiotowy charakter i dotyczy wyłącznie czynności wykonywanych przez pocztę państwową na rzecz podatnika (zleceniodawcy). Natomiast brak jest w przepisach podatkowych podstawy do stosowania wymienionego zwolnienia w dalszych fazach obrotu usługami (np. dokonywanego na zasadzie refaktury).

Tak więc podmiot występujący w charakterze sprzedawcy, który wysyłać będzie zamówiony przez nabywcę towar i korzystać przy tym będzie z usług poczty państwowej, świadczyć będzie usługę pocztową na rzecz nabywcy towaru. Usługa ta nie będzie jednak, ze względu na świadczący ją podmiot, usługą, o której mowa w poz. 2 załącznika, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, co oznacza, iż nie będzie ona objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie tych przepisów.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zatem stwierdzić należy, że świadczenie sprzedawcy zobowiązującego się dostarczyć towar kupującemu do wskazanego przez niego miejsca obejmuje także, co do zasady, koszty wysyłki. Oznacza to, że na podstawie art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, podstawa opodatkowania takiej sprzedaży obejmuje również koszty dostawy, niezależnie od podmiotu realizującego tę dostawę, a całość świadczenia powinna być opodatkowana według stawki podatkowej właściwej dla realizacji świadczenia, czyli sprzedaży towaru.

Zagadnienie podstawy opodatkowania zostało uregulowane w art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.). Zgodnie z ww. art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Ww. przepisy Dyrektywy wskazują na to, że kwoty pobierane przez dostawcę od nabywcy wpływają na wartość dokonywanej czynności, a co się z tym wiąże wpływają również na podstawę opodatkowania. Dotyczy to wyłącznie kosztów, które zwiększają kwotę należną z tytułu konkretnej transakcji tj. konkretnej dostawy towarów lub konkretnej usługi.

W myśl art. 547 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), jeżeli ani z umowy, ani z zarządzeń określających cenę nie wynika, kogo obciążają koszty wydania i odebrania rzeczy, sprzedawca ponosi koszty wydania, w szczególności koszty zmierzenia lub zważenia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesłania rzeczy, a koszty odebrania ponosi kupujący.

Przepis ten ma zastosowanie wówczas, gdy brak jest stosownych klauzul umownych lub przepisów szczególnych. Ustala on zasadę, według której koszty przesłania ponosi sprzedawca, ale tylko wówczas, gdy miejsce przeznaczenia przesyłanego towaru jest zarazem miejscem jego wydania, a więc miejscem spełnienia świadczenia przez sprzedawcę. Wynika z tego, że całość świadczenia należnego od nabywcy obejmuje wówczas także koszty przesłania towaru.

Powyższe regulacje znajdują zastosowanie w sytuacji, gdy wydanie towaru dokonuje się z chwilą objęcia towaru w posiadanie przez odbiorcę, czyli chwilą wydania towaru jest magazyn odbiorcy (parytet ceny: franco magazyn odbiorcy). Wówczas podstawa opodatkowania obejmuje również koszty transportu towaru.

Natomiast zgodnie z art. 547 § 2 Kodeksu cywilnego, jeżeli rzecz ma być przesłana do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, koszty ubezpieczenia i przesłania ponosi kupujący.

Innymi słowy, jeśli wydanie towaru następuje w magazynie dostawcy, a ryzyko utraty towaru obciąża odbiorcę, a nie dostawcę, to podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług nie obejmuje kosztów transportu towarów z magazynu dostawcy do magazynu wskazanego przez odbiorcę. W przypadku, gdy wysyłki towarów dokonuje dostawca własnym środkiem transportu, bądź korzysta w tym celu z usług innej firmy, przedmiotową usługę należy traktować jako odrębną usługę transportu. W takiej sytuacji sprzedawca obciążając nabywcę za sprzedawany towar, zobowiązany jest do odrębnego udokumentowania wartości usług transportowych.

Zatem, podstawa opodatkowania dostawy towarów w takiej sytuacji nie będzie obejmowała kosztów wysyłki towaru do nabywcy.

Zgodnie z § 5 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), sprzedawca może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości sprzedaży poszczególnych towarów i usług wykazanych w tej fakturze; w tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza prowadzić sklep internetowy, gdzie będzie sprzedawać towar i wysyłać go do klienta za pośrednictwem Poczty. Towar sprzedawany będzie ze stawką 7% i 22% VAT. Poczta będzie wystawiała Wnioskodawcy fakturę na usługi w stawce zwolnionej.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności jak też przywołany powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy z postanowień umowy pomiędzy Wnioskodawcą a klientem nie będzie wprost wynikać, że koszty przesłania obciążają nabywcę, a tym samym obciążać one będą Wnioskodawcę, wówczas koszty pocztowe (transportowe) wliczone winny być w cenę towaru, stanowiąc tym samym element kalkulacyjny ceny tego towaru, w konsekwencji czego są one de facto opodatkowane stawką właściwą dla dostarczanego towaru.

Natomiast gdy z umownych regulacji wynikać będzie, iż to nabywcę obciążają koszty transportu sprzedawanego towaru a jednocześnie jego cena nie będzie w sobie zawierać tych kosztów, w takiej sytuacji, jeżeli Wnioskodawca uiszcza opłatę pocztową w momencie wysyłki sprzedawanego towaru do nabywcy, to koszty te stanowią kwotę należną Wnioskodawcy od nabywcy z tytułu realizacji tej transakcji, jednakże odrębną od samej kwoty należnej z tytułu dokonanej sprzedaży towaru. Koszty te winny być wykazane na fakturze w odrębnej pozycji i opodatkowane na zasadach ogólnych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.