INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2009 r. (data wpływu 14 września 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu zaewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego z tytułu świadczonych usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2009 roku został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu zaewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego z tytułu świadczonych usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Świadczy Pan usługi transportowe. W związku z rozszerzeniem działalności o przewóz osób oraz faktem, iż usługi te wykonywane są na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, zakupił Pan kasę fiskalną i ewidencjonuje za jej pomocą sprzedaż. Świadczone usługi to przewóz osób okazjonalny, nieregularny, nieliniowy, samochodem typu „bus". Przewozy te odbywają się na terenie całego kraju, jak również wykraczają poza jego granice. Posiada Pan licencję na krajowy i międzynarodowy przewóz osób. Trasa i cena za przejazd jest ustalana z każdym klientem indywidualnie, umownie. Zapłata za wykonanie usługi następuje po dowiezieniu klienta w umówione miejsce, czyli po zakończeniu świadczenia usługi. W związku z tym ewidencjonuje Pan sprzedaż i wydaje klientowi paragon w momencie zakończenia świadczenia usługi, który jest też równoznaczny z momentem zapłaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest ewidencjonowanie tego rodzaju usług w momencie otrzymania zapłaty od klienta, czyli po wykonaniu usługi...

Zdaniem Wnioskodawcy, stosowany sposób ewidencji sprzedaży usług jest prawidłowy, tzn, sprzedaż tego rodzaju powinna być rejestrowana w kasie po otrzymaniu zapłaty, po wykonaniu usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Natomiast na podstawie art. 111 ust. 9, minister właściwy do spraw finansów publicznych określił w drodze rozporządzenia między innymi szczegółowe kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące.

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338), paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać między innymi datę i czas (godzinę) sprzedaży, nazwę towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy, cenę jednostkową towaru lub usługi.

Ponadto, stosownie do § 7 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani, między innymi:

• dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy;

• sporządzać raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym oraz sporządzać raport fiskalny za okres miesięczny po zakończeniu sprzedaży w ostatnim dniu miesiąca, nie później jednak niż przed rozpoczęciem sprzedaży w następnym miesiącu (…)

Mając na uwadze powołane przepisy, ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej powinno się odbywać z chwilą dokonania sprzedaży, nie później jednak niż w momencie powstania obowiązku podatkowego. Należy bowiem zauważyć, iż ewidencjonowanie obrotu w terminie innym niż moment powstania obowiązku podatkowego prowadziłoby do niezgodności prowadzonej ewidencji z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczych oraz mogłoby skutkować nieprawidłowym sporządzeniem deklaracji podatkowej i tym samym błędnym ustaleniem należnego zobowiązania podatkowego za dany okres rozliczeniowy.

W przypadku usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania tej usługi, o czym stanowi art. 19 ust. 13 pkt 2a ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy, w przypadku świadczenia usług transportowych - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28 wskazany art. 28 stanowi o miejscu opodatkowania wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów i nie dotyczy przedmiotowej sprawy.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 1 powołanej ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zatem biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz zasadę terytorialności opodatkowania podatkiem, usługi w zakresie przewozu osób podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, proporcjonalnie do pokonanych odległości na terytorium Polski.

Z opisu zdarzenia przyszłego zawartego w złożonym wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność w zakresie okazjonalnego, nieregularnego, nieliniowego przewozu osób. Usługi te świadczy Pan na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Przewozy odbywają się na terenie całego kraju, jak również wykraczają poza jego granice. Trasa i cena za przejazd jest ustalana z każdym klientem indywidualnie, umownie. Zapłata za wykonanie usługi następuje po dowozie klienta w umówione miejsce, czyli po zakończeniu świadczenia usługi.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego należy stwierdzić, iż skoro Wnioskodawca ewidencjonuje świadczone usługi w momencie ich zakończenia, który jest jednoznaczny z momentem zapłaty, to przedstawiony sposób postępowania należy uznać za zgodny z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego wdacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.