INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa przedstawione we wniosku z dnia 01 września 2009r. (data wpływu do tut. Biura 02 września 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwoty zwróconych kosztów wyżywienia członka Rady Nadzorczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 września 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwoty zwróconych kosztów wyżywienia członka Rady Nadzorczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie aktu notarialnego z dnia 30 lipca 2009r. Minister Skarbu Państwa dokonał komercjalizacji Przedsiębiorstwa będącego wnioskodawcą, przekształcając je w jednoosobową Spółkę Skarbu Państwa na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996r. o komercjalizacji i prywatyzacji. Zgodnie z § 46 Statutu wnioskodawca będzie zobowiązany do pokrywania m. in. kosztów wyżywienia członkom Rady Nadzorczej w związku z posiedzeniami Rady Nadzorczej, które odbywać się będą w siedzibie Spółki. Spółka pokrywać będzie koszty wyżywienia członkom Rady Nadzorczej na podstawie przedstawionych faktur.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwota zwróconych kosztów wyżywienia stanowi przychód dla członka Rady Nadzorczej podlegający opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 41 ust. 1...

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 13 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą to przychody z działalności wykonywanej osobiście podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 tejże ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.. Dotyczy to zarówno podatników osiągających przychody ze stosunku pracy, jak i podatników osiągających przychody z innych źródeł.

Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

W praktyce, w pojęciu przychodu mieści się każda realna korzyść, jaką uzyskał podatnik.

Przychody członków organów osób prawnych są kwalifikowane do źródeł, których rodzaj określony jest w zależności od sposobu, w jaki powierzono członkowi organu wykonywanie obowiązków.

Członkowie organów spółki mogą uzyskiwać przychody ze źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tzn. m. in.:

- z działalności wykonywanej osobiście (pkt 2).

Zgodnie z art. 13 pkt 7 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Za przychody, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zatem uznać wyłącznie te przychody, które otrzymane są w związku z pełnieniem funkcji w zarządzie, radzie nadzorczej, komisji czy też innych organach, na podstawie samego faktu powołania w skład danego organu osoby prawnej, innymi słowy – bez nawiązywania odrębnego stosunku zatrudnienia (pracowniczego lub niepracowniczego).

Jeżeli zatem członkowie Rady Nadzorczej, o których mowa w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym pełnią swoją funkcję na podstawie aktu powołania do organu, przychód przez nich uzyskany należy zaliczyć do przychodu z działalności wykonywanej osobiście, zgodnie z treścią art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychodem tym będzie każda realna forma przysporzenia majątkowego. Oznacza to, że do przychodów członków Rady Nadzorczej wnioskodawcy należy zaliczyć pokrywanie kosztów wyżywienia tym członkom w związku z posiedzeniami Rady Nadzorczej, na podstawie przedłożonych faktur.

Od tak uzyskanego przychodu wnioskodawca zobowiązany będzie pobrać zaliczkę na podatek dochodowy. Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W związku z powyższym, stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.