INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2009 r. (data wpływu 16 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do napędu samochodów demonstracyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do napędu samochodów demonstracyjnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Przeważającym rodzajem tej działalności jest sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek – PKD 4511Z. Będąc dealerem samochodowym, Wnioskodawca kupuje samochody w celu ich dalszej odsprzedaży. Zgodnie z umową dealerską w salonie posiada także samochody demonstracyjne, służące do testowania. Po zakupie samochody takie są rejestrowane w wydziale komunikacyjnym oraz objęte pakietem ubezpieczeń i w okresie co najmniej 6 miesięcy służą do jazd próbnych. Od chwili zakupu samochody te traktowane są jako towary handlowe i zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ostatecznie po okresie eksploatacji samochody te są sprzedawane i opodatkowane stawką VAT w wysokości 22%. W tym czasie do napędu tych samochodów nabywane są paliwa silnikowe, olej napędowy lub gaz.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dealer samochodowy ma prawo do obniżenia podatku należnego o pełną wysokość podatku naliczonego przy nabywaniu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych na napędu demonstracyjnych samochodów osobowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, dealer samochodowy ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o pełną wysokość podatku naliczonego przy nabywaniu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych na napędu demonstracyjnych samochodów osobowych, gdyż:

• przedmiotem jego działalności jest odsprzedaż samochodów (art. 86 ust. 1 i 4 pkt 7 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług),
• obniżenia kwoty podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy (art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z kolei w myśl art. 86 ust. 3 cyt. ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Jednocześnie, w świetle uregulowań art. 86 ust. 4 powołanej ustawy, przepis ust. 3 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wątpliwości Wnioskodawcy związane są z kwestią prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupionego paliwa do samochodów demonstracyjnych figurujących w ewidencji księgowej jako towary handlowe przeznaczone do dalszej odsprzedaży.

Analiza przepisu art. 86 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, jednoznacznie wskazuje, że przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy określonych kategorii pojazdów samochodowych, tj. pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 4 pkt 1-6 ustawy oraz w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a ustawy, tj. sytuacji, gdy odprzedaż tych samochodów jest przedmiotem prowadzonej przez podatnika działalności, która ma miejsce w sprawie będącej przedmiotem wniosku. Tym samym zakaz odliczania podatku przy zakupie paliwa wynikający z przepisu art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, nie odnosi się do paliwa wykorzystywanego do napędu pojazdów, których przepis ten nie dotyczy.

Reasumując, z uwagi na fakt, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług sprzedaż samochodów, a przedmiotowe pojazdy pełnią przez pewien czas rolę samochodów demonstracyjnych figurujących w ewidencji księgowej jako towary handlowe przeznaczone do dalszej odsprzedaży, Wnioskodawcy przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakup paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu do napędu tych samochodów.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.