Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-1368/12/EK
z 1 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2012 r. (data wpływu 9 listopada 2012 r.), uzupełnionym w dniu 8 stycznia 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży działek – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 8 stycznia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Postanowieniem z dnia 28 lipca 2006 r. Sąd Rejonowy zasądził prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości L., działka nr 217, dla której prowadzona jest księga wieczysta, na rzecz Pani i męża do majątku wspólnego. Powyższa nieruchomość stanowi działkę rolną (pastwiska). W dniu 3 marca 2008 r. działka ta została podzielona na 6 mniejszych działek o nr 217/1 do 217/6, nie zmieniając swego przeznaczenia. Dla działki nr 217/1 została wydana decyzja o warunkach zabudowy z dnia 24 lipca 2008 r., która ustala warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie domu mieszkalnego. Ww. działki były objęte miejscowym planem ogólnym zagospodarowania przestrzennego Gminy z dnia 4 listopada 1994 r., który z dniem 1 stycznia 2004 r. stracił ważność. Nabycie działki, która następnie została podzielona, nastąpiło w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych Pani oraz dzieci. Od dnia zakupu do dnia sporządzenia uzupełnienia wniosku o interpretację ww. działki nie były przedmiotem najmu, dzierżawy, ani innych czynności o podobnym charakterze. W ww. okresie nie były wykorzystywane w żaden inny sposób, „tym bardziej w działalności gospodarczej”, której Pani nie prowadziła i nie prowadzi. W przeszłości nie dokonywała Pani sprzedaży nieruchomości. W styczniu 2013 r. zamierza Pani wraz z mężem sprzedać nieruchomość gruntową w postaci sześciu działek jako całość dla jednego odbiorcy. Będzie to czynność jednorazowa dokonana przez osobę fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej. Ponadto w dniu sprzedaży minie 5 lat od chwili nabycia nieruchomości rolnej. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży zostaną przeznaczone na cele osobiste. W związku z zamiarem sprzedaży zasięgała Pani informacji w kilku urzędach skarbowych na terenie województwa, czy sprzedaż wymienionych gruntów rolnych powinna opodatkować podatkiem od towarów i usług. Z rożnych urzędów otrzymała Pani niejednoznaczne odpowiedzi w tej kwestii. Według Pani wiedzy, sprzedaż gruntów rolnych korzysta ze zwolnienia w podatku od towarów i usług. Analizując bowiem art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług nie można nie zauważyć, iż zwolnieniu nie podlegają nie tylko tereny budowlane, ale także tereny przeznaczone pod zabudowę. Na dzień składania wniosku o interpretację działki nie zmieniły swojego przeznaczenia jako grunty rolne zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. W dniu 7 września 2012 r. Wójt, na wniosek Pani i męża, wydał wypis, że powyższe działki mają w dalszym ciągu przeznaczenie jako grunty rolne (pastwiska). Na potwierdzenie powyższego załączyła Pani kserokopię postanowienia z dnia 28 lipca 2006 r., odpis zwykły księgi wieczystej, wyciąg z wykazu zmian danych ewidencyjnych dotyczących działki sporządzony na dzień 3 marca 2008 r. oraz „wypis Wójta” z dnia 7 września 2012 r. Poza ww. nieruchomością nie posiada Pani innych, które w przyszłości planowałaby sprzedać.

W związku z powyższym zadano pytanie sprowadzające się do kwestii:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym powinna Pani zapłacić podatek od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, według posiadanej wiedzy i analizując treść art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, od zbycia gruntu rolnego nie powinien płacić podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosowanie do brzmienia art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Według art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów – jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 28 lipca 2006 r., stała się Pani wraz z mężem właścicielką działki rolnej nr 217, położonej w miejscowości L. W dniu 3 marca 2008 r. działka ta została podzielona na 6 mniejszych działek o nr 217/1 do 217/6. Dla działki nr 217/1 została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Ww. działki były objęte miejscowym planem ogólnym zagospodarowania przestrzennego, który z dniem 1 stycznia 2004 r. stracił ważność. Nabycie działki, która następnie została podzielona, nastąpiło w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych Pani oraz dzieci. Od dnia zakupu ww. działki nie były przedmiotem najmu, dzierżawy, ani innych czynności o podobnym charakterze. Nie były wykorzystywane w żaden innych sposób. W przeszłości nie dokonywała Pani sprzedaży nieruchomości. W styczniu 2013 r. zamierza Pani wraz z mężem sprzedać nieruchomość gruntową w postaci sześciu działek jako całość dla jednego odbiorcy. Będzie to czynność jednorazowa dokonana przez osobę fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży zostaną przeznaczone na cele osobiste. Poza ww. nieruchomością nie posiada Pani innych, które w przyszłości planowałaby sprzedać.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż okoliczności przedmiotowej sprawy nie wskazują, by w związku ze sprzedażą ww. działek gruntu, wystąpiła Pani w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, gdyż czynność ta nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skoro grunty te nie były przedmiotem najmu, dzierżawy, ani innych czynności o podobnym charakterze (nie były wykorzystywane w żaden innych sposób), ich sprzedaż będzie sprzedażą Pani majątku osobistego, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Pomimo, iż prawidłowo Pani wskazała, że nie powinna płacić podatku od towarów i usług, z uwagi na oparcie tego stanowiska na błędnej podstawie prawnej (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy), stanowisko Pani należało uznać ze nieprawidłowe.

Należy wskazać, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej dołączonych przez Panią załączników. Zaznaczyć należy, iż zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy, wyczerpujący opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów. W związku z tym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Jednocześnie zaznacza się, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Należy również podkreślić, iż niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla Pani męża, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną winien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały wobec niego zastosowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j. t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.