INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2009r. (data wpływu 24 czerwca 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie obniżenia należnej akcyzy od wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w składzie podatkowym, o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania innych wyrobów akcyzowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2009r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie obniżenia należnej akcyzy od wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w składzie podatkowym, o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania innych wyrobów akcyzowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca produkuje piwo, w rozumieniu nowej ustawy o podatku akcyzowym, w składzie podatkowym. Produkcja odbywa się w procedurze zawieszenia poboru podatku akcyzowego. Z dniem wyprowadzenia piwa ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy następuje ją zakończenie oraz powstaje obowiązek podatkowy.

Produkcja piwa jest złożonym procesem obejmującym etap wytworzenia właściwego produktu, na który składa się przede wszystkim warzenie piwa oraz jego fermentacja i utrwalenie oraz etap przygotowania wytworzonego produktu do sprzedaży, a więc rozlewanie i pakowane piwa. Na każdym etapie procesu produkcyjnego wykorzystywane są specjalistyczne instalacje i urządzenia, zaangażowane bądź bezpośrednio w proces produkcyjny, bądź też pełniące funkcje pomocnicze, jak na przykład instalacje dostarczające odpowiednie media lub stanowiące zaplecze techniczne.

W toku procesu produkcyjnego Spółka wprowadza do składu podatkowego wyroby akcyzowe, które następnie zużywane są w procesie produkcji piwa. Część spośród tych wyrobów objęta jest procedurą zawieszenia poboru akcyzy, a od części akcyza została przez Spółkę zapłacona.

Zużywane do produkcji piwa wyroby akcyzowe obejmują:

• składniki i komponenty, z których produkowane jest piwo (w zależności od rodzaju piwa może to być alkohol etylowy, aromaty smakowe na bazie alkoholu i inne). Tego typu zużycie, mające charakter przerobienia wyrobów akcyzowych, określane jest dalej, jako „zużycie bezpośrednie";
• wyroby akcyzowe zużywane dla celów procesów technologicznych, a więc wyroby służące do napędu i utrzymania w ruchu instalacji i urządzeń wykorzystywanych w procesie produkcyjnym. Do tej grupy wyrobów akcyzowych należy przede wszystkim energia elektryczna oraz niektóre produkty energetyczne. Tego typu wyroby nie są składnikami wytwarzanego piwa, ale są zużywane na potrzeby technologiczne instalacji wykorzystywanych w szeroko rozumianym procesie produkcyjnym - zużycie takich wyrobów określane jest dalej, jako „zużycie pośrednie".
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka jest uprawniona do obniżenia kwoty akcyzy należnej od wyprodukowanego piwa o kwotę akcyzy zapłaconej od wyrobów akcyzowych zużytych w procesie produkcyjnym, zarówno tych zużytych bezpośrednio jak i tych zużywanych pośrednio do wyprodukowania piwa...

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku akcyzowego należnego od produkowanych wyrobów akcyzowych o akcyzę zapłaconą od wyrobów akcyzowych zużytych do wyprodukowania piwa. Nie ma przy tym znaczenia, czy wyroby, od których akcyza została zapłacona, zostały zużyte bezpośrednio czy też pośrednio w procesie produkcyjnym.

Wykładnią wiodącą na gruncie prawa podatkowego jest wykładnia językowa. Jednakże wykładni prawa nie można w ocenie Spółki ograniczyć jedynie do zastosowania wykładni językowej. Należy dokonać również wykładni systemowej i celowościowej, tzn. wynik uzyskany za pomocą wykładni językowej należy skonfrontować z wynikami pozostałych rodzajów wykładni. Dlatego też Spółka uzasadniając swoje stanowisko przedstawia przemawiającą za nim nie tylko wykładnię językową, ale również celowościową.

Spółka uważa, że wykładnia przepisu art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym wskazuje, iż podatnikom produkującym wyroby akcyzowe w składzie podatkowym przysługuje prawo do obniżenia kwoty należnego podatku o akcyzę zapłaconą od zużytych w procesie produkcyjnym wyrobów, niezależnie od tego, czy doszło do zużycia bezpośredniego czy pośredniego tych wyrobów. Z przepisu art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym jasno wynika, iż „kwota akcyzy należna od danych wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w składzie podatkowym, może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania innych wyrobów akcyzowych".

W świetle przytoczonego przepisu, Spółka uważa, iż podatnicy mają prawo do obniżenia kwoty należnej akcyzy, jeżeli spełnione są następujące przesłanki:

1. do wyprodukowania wyrobów akcyzowych zostały zużyte inne produkty;
2. zużyte produkty były wyrobami akcyzowymi;
3. od zużytych wyrobów akcyzowych zastała zapłacona akcyza.
   
   

W przedstawionym stanie faktycznym przesłanki wymienione w punktach b) oraz c) są spełnione, jako że:

• do produkcji piwa zużywa się produkty będące wyrobami akcyzowymi, takie jak energia elektryczna, wyroby energetyczne, alkohol etylowy;
• od zużytych wyrobów akcyzowych, wprowadzonych do składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, został zapłacony podatek akcyzowy.
  
  

W ocenie Spółki, przesłanka określona w punkcie a) również jest spełniona, jako że wspomniane powyżej wyroby akcyzowe, od których zapłacona została akcyza, są zużywane do wyprodukowania innych wyrobów akcyzowych, co potwierdza w szczególności wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę w art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym pojęcia „zużycie".

Termin „zużycie" nie został zdefiniowany w nowej ustawie o podatku akcyzowym. Zgodnie natomiast z ogólnymi regułami wykładni prawa, przy interpretacji przepisów prawa podstawowe znaczenie powinna mieć wykładnia językowa. Wykładnia ta, zgodnie z zasadą domniemania języka potocznego, nakazuje odwołanie się do znaczenia, jakie termin niezdefiniowany w akcie prawnym ma w języku potocznym (B. Brzeziński, Szkice z wykładni prawa podatkowego, Gdańsk 2002r.). W konsekwencji, określając znaczenie i zakres użytego przez ustawodawcę w art. 21 ust. 6 nowej ustawy o podatku akcyzowym określenia „zużycie", należy w pierwszej kolejności odwołać się do słownikowego znaczenia tego terminu.

W uniwersalnym słowniku języka polskiego PWN pod redakcją prof. Stanisława Dubisza z 2008 roku, termin „zużyć" oznacza „zrobić z czegoś jakiś użytek, posłużyć się czymś, spożytkować coś". Definicja słownikowa utożsamia zatem pojęcie „zużycie" z praktycznym wykorzystaniem określonego przedmiotu. Zużycie nie jest ograniczone do takiego wykorzystania określonej rzeczy, które polega na użyciu jej, jako składnika czy też komponentu w procesie produkcyjnym. Oczywiście, wykorzystanie określonych rzeczy, jako składników/półproduktów stających się po odpowiednim przerobieniu częścią nowo wytworzonego wyrobu, jest ich zużyciem. Pewne wyroby są jednak wykorzystywane w procesach produkcyjnych w taki sposób, że nie stają się one częścią nowo powstałego produktu. Nie budzi wątpliwości w świetle przytoczonej definicji słownikowej, iż z takich przedmiotów robi się jakiś użytek, posługuje się nimi, a zatem także dochodzi do ich zużycia.

Spółka zauważa także, że treść art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym nie daje żadnych podstaw do przyjęcia, że intencją ustawodawcy było zawężenie zakresu przedmiotowego pojęcia „zużycie" w stosunku do jego znaczenia słownikowego i ograniczenie tego pojęcia do zużycia bezpośredniego. Ustawodawca nie zastrzegł bowiem, iż w art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym chodzi wyłącznie o zużycie bezpośrednie poprzez wskazanie, iż zużyciem wyrobów akcyzowych jest wykorzystanie tylko takich produktów, z których produkuje się inne wyroby akcyzowe. Warto także zaznaczyć, iż w stanie prawnym obowiązującym do końca lutego 2009 roku, ustawodawca w przepisach wykonawczych precyzyjnie i szczegółowo określił rodzaj wyrobów akcyzowych, ze zużyciem których wiązało się prawo obniżenia podatku akcyzowego.

Mając powyższe na uwadze uznać należy, że brak jest podstaw prawnych do tego, aby interpretując przepis art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym, odstępować od słownikowego znaczenia użytych w nim terminów i interpretować go przy uwzględnieniu ograniczeń i zastrzeżeń, których ustawodawca w treści tego przepisu nie zawarł.

W ocenie Spółki, zaprezentowany powyższy sposób rozumienia przepisu art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym, oparty na wykładni językowej tego przepisu, jest dodatkowo potwierdzony wynikami wykładni celowościowej.

Należy, bowiem podkreślić, iż ustawa z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2004r. Nr 29. poz. 257 ze zm., dalej, jako "stara ustawa o podatku akcyzowym") również zawierała rozwiązania pozwalające podatnikom na dokonanie określonych pomniejszeń należnego podatku akcyzowego. Przepis art. 19 ust. 4 pkt 2 starej ustawy o podatku akcyzowym stanowił, że „wpłaty dzienne dokonywane w miesiącu rozliczeniowym są pomniejszane o kwoty przysługujących podatnikowi zwolnień i pomniejszeń akcyzy”. Równocześnie w art. 19 ust. 7 starej ustawy o podatku akcyzowym zawarto delegację dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do określenia w drodze rozporządzenia szczegółowego trybu i warunków dokonywania rozliczeń podatku akcyzowego.

W oparciu o przedmiotową delegację ustawową, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 23 kwietnia 2004r. w sprawie szczegółowego trybu i warunków dokonywania rozliczeń podatku akcyzowego (Dz. U z 2004r. Nr 85, poz. 799 ze zm., dalej, jako „Rozporządzenie"). W Rozporządzeniu ustawodawca precyzyjnie określił, zużycie, jakich wyrobów akcyzowych w procesie produkcyjnym pozwala na obniżenie akcyzy należnej od produkowanych wyrobów.

Z przytoczonych powyżej uregulowań wynika, że w stanie prawnym obowiązującym do końca lutego 2009 roku, funkcjonowały rozwiązania pozwalające na dokonywanie pomniejszeń kwot należnej akcyzy o podatek akcyzowy zapłacony od towarów zużywanych w procesie produkcyjnym. Niemniej jednak uregulowania starej ustawy o podatku akcyzowym, w tym zwłaszcza cytowany już art. 19 ust. 4 pkt 2 starej ustawy o podatku akcyzowym, nie zawierały przepisów ogólnych stanowiących samodzielną podstawę prawną dla dokonania odpowiednich pomniejszeń kwot należnego podatku. Z artykułu 19 ust. 4 pkt 2 starej ustawy o podatku akcyzowym nie można było wyinterpretować ogólnej normy prawnej, w oparciu, o którą możliwe było dokonanie pomniejszeń akcyzy. Dopiero w Rozporządzeniu zawarte zostały regulacje nadające się do bezpośredniego zastosowania, w oparciu, o które, podatnicy w szczegółowo określonych sytuacjach uprawnieni byli do dokonania pomniejszeń należnego podatku akcyzowego.

Innymi słowy, w starym stanie prawnym brak było generalnej normy prawnej przewidującej możliwość dokonywania pomniejszeń podatku akcyzowego o podatek zapłacony od towarów zużytych w procesie produkcyjnym, wprowadzono natomiast w przepisach wykonawczych szereg regulacji szczególnych, enumeratywnie określających sytuacje umożliwiające dokonywanie pomniejszeń kwot należnej akcyzy.

Nieskorzystanie przez Ministra Finansów z delegacji ustawowej zawartej w srt.19 ust. 7 starej ustawy o podatku akcyzowym powodowałoby, iż system pomniejszeń podatku akcyzowego nie mógłby w praktyce funkcjonować.

Wprowadzając nową ustawę o podatku akcyzowym, ustawodawca odstąpił od dotychczasowego kazuistycznego określania przypadków umożliwiających dokonywanie pomniejszeń kwot należnej akcyzy na rzecz regulacji ogólnej, która została wyrażona w art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym.

Intencje ustawodawcy zostały jasno określone w uzasadnieniu do nowej ustawy o podatku akcyzowym, gdzie stwierdzono m.in. że w przepisie art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym „zamieszczono ogólną regulacją umożliwiającą obniżenie należnej akcyzy o akcyzę zapłaconą od wyrobów akcyzowych zużytych do wyprodukowania w składzie podatkowym lub poza składem podatkowym zgodnie z art. 45 ust. 1 pkt 1, innych wyrobów akcyzowych. Ta ogólna reguła ma zastąpić dotychczasowe rozwiązanie, zgodnie, z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych określał w rozporządzeniu poszczególne sytuacje, w których można było dokonywać takiego obniżenia." (Druk Sejmowy z dnia 6 października 2008r., Nr 1083; uzasadnienie do art. 16 ust. 8 projektu ustawy o podatku akcyzowym).

Spółka zauważa, iż rezygnacja ze szczegółowego określenia sytuacji umożliwiających dokonanie pomniejszeń podatku akcyzowego i wprowadzenie jednego przepisu rangi ustawowej, który umożliwia dokonanie pomniejszeń podatku akcyzowego wskazuje, iż norma zawarta w przepisie art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym jest normą o charakterze ogólnym. Potwierdza to także przytoczone powyżej uzasadnienie do nowej ustawy o podatku akcyzowym.

W konsekwencji, skoro ustawodawca zdecydował się odstąpić od regulacji szczególnych i wprowadził przepis o charakterze ogólnym, nielogicznym byłoby zawężanie zakresu przedmiotowego tego przepisu w drodze jego wykładni. Interpretacja art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym powinna być dokonywana przy uwzględnieniu celów, jakie przyświecały ustawodawcy wprowadzającemu w życie tę regulację, a zatem, skoro ustawodawca wprowadził przepis o charakterze generalnym, należy go interpretować zgodnie z wolą ustawodawcy w sposób szeroki. Wykładnia zawężająca pozostawałaby w sprzeczności z celami ustawodawcy.

Spółka uważa także, że interpretując przepis art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym, należy mieć na względzie treść art. 26 ust. 2 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, „minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb lub warunki dokonywania rozliczeń akcyzy, w szczególności w przypadkach obniżenia kwoty akcyzy o kwotę akcyzy zapłaconą w cenie zakupu wyrobów akcyzowych zużytych do wytworzenia innych wyrobów akcyzowych".

W obecnym stanie prawnym, Minister Finansów ma, zatem prawo do uzupełnienia ogólnej normy prawnej zawartej w art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym i wprowadzenie regulacji ograniczających prawo podatników do obniżenia należnego podatku o akcyzę zapłaconą od wyrobów zużytych w procesie produkcyjnym do szczegółowo określonych sytuacji. Dotychczas Minister Finansów nie skorzystał z przedstawionej delegacji ustawowej.

W ocenie Spółki, powyższa sytuacja wskazuje, iż ustawodawca nie uważa za konieczne ograniczenia zakresu przedmiotowego normy zawartej w art. 21 ust. 8, nowej ustawy o podatku akcyzowym, jako że w przeciwnym wypadku wprowadziłby regulacje określające wprost jej zakres przedmiotowy. W konsekwencji, brak jest argumentów przemawiających za koniecznością wąskiego interpretowania treści art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym i twierdzenia, iż podatnikom przysługuje prawo pomniejszenia kwot należnej akcyzy wyłącznie o podatek zapłacony od wyrobów akcyzowych zużytych bezpośrednio do ich wyprodukowania. Gdyby zamierzeniem ustawodawcy było takie właśnie wąskie rozumienie przepisu art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym, wówczas określiłby to wyraźnie w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie przywołanego już powyżej art. 26 ust. 2 nowej ustawy o podatku akcyzowym.

W ocenie Spółki, za brakiem możliwości różnego traktowania, z punktu widzenia dopuszczalności pomniejszenia kwoty należnego podatku akcyzowego, podatku zapłaconego od wyrobów akcyzowych zużytych bezpośrednio lub pośrednio do produkcji innych wyrobów akcyzowych, przemawiają także regulacje odnoszące się do procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 nowej ustawy o podatku akcyzowym „zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu".

Jak wynika z przytoczonego art. 42 ust. 1 pkt 2 nowej ustawy o podatku akcyzowym, zużycie wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym powoduje, co do zasady, zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy. Wyjątkiem jest sytuacja, w której wyroby akcyzowe zostają zużyte do wyprodukowania innych wyrobów akcyzowych. W takiej sytuacji nie dochodzi do zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, jak również nie powstaje zobowiązanie podatkowe i wygasa obowiązek podatkowy. Przedstawione skutki zachodzą przy tym niezależnie od tego, czy wyroby akcyzowe zostały zużyte bezpośrednia w procesie produkcyjnym, czy też doszło do ich pośredniego zużycia, tj. zużycia w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji wyrobów. Przepis art. 42 ust. 1 pkt 2 nowej ustawy o podatku akcyzowym przewiduje, zatem takie same skutki w przypadku zużycia bezpośredniego i pośredniego wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

W ocenie Spółki, przepisy art. 42 ust. 1 pkt 2 oraz art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym, pełnią analogiczną funkcję. O ile, bowiem przepis art. 42 ust. 1 pkt 2 nowej ustawy o podatku akcyzowym wyłącza obowiązek zapłaty podatku od wyrobów akcyzowych zużytych w procesie produkcji innych wyrobów akcyzowych, to art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowej zezwala na dokonanie pomniejszenia kwot należnego podatku od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych o podatek, który został już wcześniej zapłacony od wyrobów zużytych w procesie ich produkcji.

Celem obydwu analizowanych regulacji jest, zatem uwolnienie podatników podatku akcyzowego od ciężaru podatku należnego od wyrobów zużywanych do produkcji innych wyrobów akcyzowych. Z tego punktu widzenia, zdaniem Spółki, brak jest racjonalnych argumentów, aby zakres dopuszczalnych pomniejszeń podatku przewidziany w art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym miał być węższy aniżeli przewidziane w art. 42 ust. 1 pkt 2 nowej ustawy o podatku akcyzowym wyłączenie obowiązku zapłaty podatku.

Zdaniem Spółki, zbieżność celów przepisu art. 21 ust. 8 i art. 42 ust. 1 pkt 2 nowej ustawy o podatku akcyzowym powoduje, iż regulacje te powinny być podobnie interpretowane i powinny mieć analogiczny zakres zastosowania. W konsekwencji, skoro art. 42 ust. 1 pkt 2 nowej ustawy o podatku akcyzowym dotyczy wyrobów zużywanych pośrednio i bezpośrednio do produkcji innych wyrobów akcyzowych, analogicznie także art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym powinien dotyczyć zarówno wyrobów zużywanych pośrednio i bezpośrednio w procesie produkcyjnym.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, iż w świetle wykładni językowej i celowościowej art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym, jak również mając na względzie brzmienie art. 42 ust. 1 pkt 2 nowej ustawy o podatku akcyzowym, który pełni analogiczną funkcję jak art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym, określenie „zużyte wyroby akcyzowe", o którym mowa w art. 21 ust. 8 nowej ustawy o podatku akcyzowym, należy rozumieć, jako zużycie bezpośrednie i zużycie pośrednie. W konsekwencji, podatnicy akcyzy mają prawo obniżyć kwotę należnego podatku zarówno o akcyzę zapłaconą od wyrobów bezpośrednio jak i pośrednio zużytych do wyprodukowania innych wyrobów akcyzowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż niniejsza ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy odnosi się do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, tzn. prawa do obniżenia należnej akcyzy od wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w składzie podatkowym o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania innych wyrobów akcyzowych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka zamierza pomniejszać podatek akcyzowy należny z tytułu produkcji w składzie podatkowym piwa o:

• składniki i komponenty, z których produkowane jest piwo (w zależności od rodzaju piwa może to być alkohol etylowy, aromaty smakowe na bazie alkoholu i inne). Tego typu zużycie, mające charakter przerobienia wyrobów akcyzowych, określane jest dalej, jako „zużycie bezpośrednie";
• wyroby akcyzowe zużywane dla celów procesów technologicznych, a więc wyroby służące do napędu i utrzymania w ruchu instalacji i urządzeń wykorzystywanych w procesie produkcyjnym. Do tej grupy wyrobów akcyzowych należy przede wszystkim energia elektryczna oraz niektóre produkty energetyczne. Tego typu wyroby nie są składnikami wytwarzanego piwa, ale są zużywane na potrzeby technologiczne instalacji wykorzystywanych w szeroko rozumianym procesie produkcyjnym - zużycie takich wyrobów określane jest dalej, jako „zużycie pośrednie".
  
  

Zgodnie z art. 21 ust. 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009r. Nr 3 poz. 11 ze zm.), kwota akcyzy należna od danych wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w składzie podatkowym lub poza składem podatkowym zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1, może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania innych wyrobów akcyzowych.

Z punktu widzenia powyższego przepisu, kluczowe jest aby wyroby akcyzowe zużywane przez Wnioskodawcę (w sposób bezpośredni i pośredni) w składzie podatkowym do produkcji piwa były zużywane w związku z produkcją wyrobu akcyzowego (piwa) w ramach danego procesu technologicznego. To w jakim charakterze zużywane wyroby uczestniczą w tym procesie, tzn. czy są substancją, z której produkowane są wyroby akcyzowe, czy też służą dostarczeniu energii niezbędnej do przeprowadzenia procesu technologicznego dotyczącego produkcji lub też są wykorzystywane w procesie technologicznym służącym do wyprodukowania tego wyrobu akcyzowego, jest bez znaczenia z punktu widzenia treści zawartej w art. 21 ust. 8 ww. ustawy, który stanowi jedynie, że dany wyrób akcyzowy od którego została zapłacona akcyza winien być zużyty do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego.

Zgodnie z powyższym w sprawie objętej przedmiotowym wnioskiem, art. 21 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym należy interpretować w ten sposób, iż jeżeli od wyrobów akcyzowych zużytych do wyprodukowania w składzie podatkowym innych wyrobów akcyzowych został zapłacony podatek akcyzowy, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia należnego podatku akcyzowego od wyprodukowanego wyrobu (piwa) o kwotę akcyzy zapłaconej od wyrobów zużytych do jego wyprodukowania.

Jednocześnie w miejscu tym należy podkreślić, iż zakres prawa do obniżenia należnego podatku akcyzowego powinien ograniczyć się wyłącznie do możliwości pomniejszenia akcyzy zawartej w wyrobach zużytych w procesach technologicznych związanych z produkcją wyrobów akcyzowych (piwa). Natomiast nie można rozszerzać tego prawa na wyroby akcyzowego od których została zapłacona akcyza, zużywanych przez Wnioskodawcę do funkcjonowania całego przedsiębiorstwa, w tym również do czynności wykonywanych w stosunku do wyprodukowanego wyrobu akcyzowego (piwa) wykonywanych po jego wyprodukowaniu.

W myśl powyższego ilość wyrobów z zapłaconą akcyzą zużytych do wyprodukowania innych wyrobów akcyzowych (piwa), w stosunku do których przysługuje Wnioskodawcy prawo do obniżenia należnej akcyzy winna być tak udokumentowana aby nie było wątpliwości, że ilość energii elektrycznej oraz wyrobów energetycznych, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia należnej akcyzy, została zużyta do wyprodukowania wyrobów akcyzowych (piwa), a nie na inne niż wskazano w art. 21 ust. 8 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę, zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.