INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2009r. (data wpływu do tut. Biura 06 maja 2009r.) uzupełnionym w dniu 24 czerwca 2009r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty zastępczej wynikającej z ustawy Prawo energetyczne (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 maja 2009r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty zastępczej wynikającej z ustawy Prawo energetyczne.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 17 czerwca 2009r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. Biura w dniu 24 czerwca 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest zarówno wytwórcą energii elektrycznej jak również zajmuje się jej obrotem. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 roku Nr 89, poz. 625 z późn. zm.) podmiot zajmujący się wytwarzaniem energii elektrycznej lub jej obrotem i sprzedający energię odbiorcom końcowym jest zobowiązany za rok w którym dokonał sprzedaży tej energii do 31 marca następnego roku:

• uzyskać i przedstawić do umorzenia prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki świadectwa pochodzenia albo
• uiścić opłatę zastępczą.
  
  

Opłata zastępcza nie stanowi opłaty sankcyjnej. Spółka uiściła opłatę zastępczą i ujęła ją w księgach rachunkowych dopiero z chwilą jej wpłaty, czyli 31 marca roku następnego po roku, w którym nastąpiła sprzedaż energii skutkująca obowiązkiem uiszczenia opłaty zastępczej (opłata za 2007 rok została uiszczona 31 marca 2008 i wtedy została ujęta w księgach rachunkowych do kosztów). Firma audytorska dokonując przeglądu sprawozdania za I półrocze 2008 roku stwierdziła, że opłata za 2007r. (zapłacona w marcu 2008r.) jest kosztem bilansowym 2007r., a nie 2008r. W związku z tym, że księgi 2007 roku były już zamknięte opłata za 2007 rok została zaksięgowana na niepodzielony wynik z lat ubiegłych i statystycznie ujęta do sprawozdania finansowego za 2007r. Podatkowo opłatę za 2007 rok Spółka nie ujęła ani do roku 2007r. ani do 2008r. gdyż miała wątpliwości kosztem którego roku są przedmiotowe opłaty.

Opłata za 2008 rok została zaksięgowana w koszty podatkowe 2008r. (opłatę tą Spółka zapłaciła w marcu 2009r.). Wysokość opłaty zastępczej za dany rok została zarachowana do ksiąg rachunkowych w konto zespołu 4 i na bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów. W 2009 roku (przed dniem złożenia deklaracji i zatwierdzeniem sprawozdania finansowego) znana była dokładna wysokość opłaty zastępczej. Spółka dokonując zapłaty opłaty zastępczej do 31 marca dokonała księgowania między kontem 64 (bierne rozliczenia międzyokresowe) / 13 (bank).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Do którego roku ująć podatkowo opłatę zastępczą za 2007 rok, czy do roku 2007 (bilansowo jest ujęta statystycznie do sprawozdania za 2007r.) czy do 2008 roku tak jak pierwotnie była zaksięgowana... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Opłatę zastępczą jako wydatek stanowiący koszt pośredni należy zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn zm.) zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie jego poniesienia. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury. Zgodnie z powyższym artykułem opłatę zastępczą ujętą w księgach rachunkowych danego roku należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu tego roku, w którym została ona ujęta w księgach rachunkowych.

Ponieważ ostatecznie opłata za 2007 rok została poprzez wynik z lat ubiegłych ujęta bilansowo do 2007 roku to Spółka uważa, że jest kosztem uzyskania przychodów 2007r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytania Nr 1 i 3 wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.