INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki jawnej przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2009r. (data wpływu do tut. Biura 19 sierpnia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie obowiązku opodatkowania remanentu sporządzonego w związku z likwidacją Spółki jawnej – jest prawidłowe.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku opodatkowania remanentu sporządzonego w związku z likwidacją Spółki jawnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Udziały w Spółce jawnej „A” przedstawiają się następująco:

• - wspólnik „X” posiada 99% udziałów,
• - wspólnik „Y” posiada 1% udziałów.
  
  

Wspólnicy Spółki jawnej „A” chcą rozwiązać i zlikwidować spółkę w ciągu kilku miesięcy. W związku z rozwiązaniem spółki wspólnik „X” wniesie całe przedsiębiorstwo prowadzone pod Spółką jawną „A” do istniejącej firmy „Z” (przedsiębiorcy) prowadzonej jako samodzielna działalność gospodarcza osoby „X”. Wspólnik „X” wypłaci też w gotówce wspólnikowi „Y” uzgodnioną między wspólnikami równowartość 1% udziałów posiadanych przez wspólnika „Y”.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w związku ze zmianą formy prawnej przedsiębiorstwa prowadzonego pod Spółką jawną będzie miał zastosowanie przepis art. 24 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówiący iż: „Nie ustala się dochodu na dzień likwidacji, jeżeli w wyniku zmiany formy prawnej lub połączenia przedsiębiorstw składniki majątku objęte remanentem zostały wniesione w formie wkładu lub aportu do nowo powstałego lub istniejącego przedsiębiorcy” sprawiający, iż transakcja wniesienia aportem całego przedsiębiorstwa nie będzie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem wnioskodawcy, w art. 24 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie miał zastosowanie w omawianym przypadku i nie powstanie obowiązek naliczenia podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei w myśl art. 24 ust. 3 ww. ustawy, w razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej, dochód ustala się przy zastosowaniu do wartości ustalonej według cen zakupu pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, niebędących środkami trwałymi – takiego wskaźnika procentowego, jaki wynika z udziału dochodu w przychodach w okresie ostatnich trzech miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiła likwidacja działalności, a jeżeli w tym okresie dochód nie wystąpił – w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym nastąpiła likwidacja. Za datę likwidacji działalności gospodarczej uważa się datę określoną w powyższym zawiadomieniu.

Nie ustala się dochodu na dzień likwidacji, jeżeli:

1. w wyniku zmiany formy prawnej lub połączenia przedsiębiorstw składniki majątku objęte remanentem zostały wniesione w formie wkładu lub aportu do nowo powstałego lub istniejącego przedsiębiorcy,
2. nastąpiła całkowita lub częściowa zmiana branży,
3. osoba fizyczna wniosła w formie wkładu lub aportu do spółki cywilnej albo spółki handlowej składniki majątku objęte remanentem,
4. nastąpiło przekształcenie spółki cywilnej w spółkę handlową lub osobowej spółki handlowej w inną osobową spółkę handlową albo w kapitałową spółkę handlową.
   
   

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, po rozwiązaniu Spółki jawnej jeden z wspólników będzie kontynuował działalność gospodarczą prowadząc samodzielnie, tj. jednoosobowo działalność gospodarczą, do której wniesie w formie aportu majątek tej Spółki. Oznacza to, że jeden ze wspólników nadal będzie uzyskiwał przychody z tego samego źródła, tj. z działalności gospodarczej.

Z brzmienia art. 24 ust. 3 pkt 1 wynika wprost, że nie ustala się dochodu na dzień likwidacji, jeżeli składniki majątku objęte remanentem zostały wniesione w formie wkładu lub aportu do istniejącego przedsiębiorcy, co będzie miało miejsce w przypadku wspólnika przejmującego majątek Spółki jawnej.

W świetle powyższego, na wspólniku kontynuującym działalność gospodarczą nie ciąży obowiązek ustalenia dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 3 ww. ustawy, gdyż źródło przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza nie zostało zlikwidowane. Oznacza to, że wspólnik ten nie jest zobowiązany do zapłaty, od dochodu o którym mowa w cyt. wyżej art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatku w formie ryczałtu, określonego przepisem art. 44 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z wniosku nie wynika natomiast, czy drugi wspólnik rozwiązanej Spółki jawnej będzie kontynuował działalność gospodarczą.

W świetle powołanych przepisów oraz przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stanowisko Spółki, w zakresie obowiązku zapłaty podatku od remanentu likwidacyjnego w związku z likwidacją Spółki jawnej jest prawidłowe pod warunkiem, że drugi wspólnik po likwidacji Spółki jawnej będzie uzyskiwał przychody z tego samego źródła, tj. z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub w formie (innej) spółki osobowej.

Jednocześnie wskazać należy, iż omawiane wyłączenie z obowiązku ustalenia dochodu nie jest jednak równoznaczne ze zwolnieniem z obowiązku sporządzania spisu z natury, czy też inwentaryzacji (w zależności od rodzaju prowadzonych przez Spółkę ksiąg), jednakże kwestia ta nie była przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zważywszy na fakt, iż wnioskodawcą jest Spółka jawna niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m.in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Nadmienia się, iż w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych objętym pytaniami 3 i 4 oraz w zakresie dotyczącym podatku VAT objętym pytaniem 2 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.