INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2009 r. (data wpływu 31 lipca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 28 września i 7 października 2009 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu czynności pobierania opłaty portowej i dokumentacyjnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 28 września i 7 października 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu opłaty portowej i dokumentacyjnej.

W wniosku, oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie zawartej umowy agencyjnej Spółka świadczy usługi Agenta Transportu Morskiego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej na rzecz armatora z siedzibą w Finlandii. Usługi te mają charakter kompleksowy, a umowa nie przewiduje osobnego wynagrodzenia za poszczególne czynności. Usługi obejmują głównie nadzór nad działalnością armatora, usługi marketingowe, reklamowe, bukowanie ładunków i miejsc dla pasażerów, organizację działalności przeładunkowej wraz z dokumentacją, zgodnie z instrukcjami portu i armatora, frachtowanie, obsługę finansową i księgową w informatycznym systemie. Celem całości działań jest nadzór, organizacja i marketing. Usługi te stanowią 95% ogółu działalności Spółki. Pozostałe 5% dotyczy wykonywania podobnych czynności agencyjnych na rzecz kontrahentów innych niż armator. Są to czynności przygotowania dokumentacji, polegające na wypisaniu tzw. zlecenia portowego na specjalnym druku, bez którego nie ma możliwości odebrania, albo złożenia ładunków na terenie portu morskiego. Ponadto Spółka podpisała umowę z terminalem na świadczenie usług przeładunkowych w porcie morskim. Oznacza to, że kontrahenci (inni niż armator) nie muszą dokonywać przedpłat gotówkowych w kasie terminalu, w przeciwieństwie do firm, które nie mają zawartej takiej umowy. Pobierana opłata portowa dotyczy: przeładunku w relacji plac-samochód lub samochód-plac, oklejania naczep naklejkami informującymi o niebezpiecznym ładunku oraz składowania. Regulując opłaty portowe Spółka działa w swoim imieniu na rzecz kontrahentów, a czynności te nie są usługami pośrednictwa finansowego. Spółka wystawiając fakturę VAT uwzględnia opłatę portową zgodnie z taryfą wynikającą z zawartej umowy z terminalem, powiększoną o opłatę dokumentacyjną, albo wyłącznie opłatę dokumentacyjną (jeżeli klient sam reguluje opłaty portowe). Po wykonaniu usług przeładunkowych terminal obciąża Spółkę kosztami portowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakim momencie powstaje obowiązek podatkowy od czynności wykonywanych na rzecz innych niż armator kontrahentów, z tytułu opłaty dokumentacyjnej w zakresie złożenia lub odebrania ładunków z portu, jak i z tytułu opłat portowych dokonywanych w imieniu własnym na rzecz ww. kontrahentów wraz z opłatami dokumentacyjnymi...

Zdaniem Wnioskodawcy w obydwu przypadkach obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od wykonania usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Regulacje dotyczące momentu postania obowiązku podatkowego ustawodawca zawarł w treści art. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). W ust. 1 powołanego artykułu, zawarto ogólną zasadę, w myśl której obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z kolei w ust. 4 tego artykułu wskazano, że jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Jednak od tej zasady przewidziano szereg wyjątków, określających w sposób odmienny - szczególny moment powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z brzmieniem art. 19 ust. 11 pkt 2 lit. c) powołanej ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług w portach morskich i handlowych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca wykonuje m. in. na rzecz innych podmiotów niż armatorzy, czynności w zakresie wypełniania dokumentów polegające na wypisaniu tzw. zlecenia portowego na specjalnym druku, bez którego nie ma możliwości odebrania, albo złożenia ładunków na terenie portu. Za usługę tą Spółka pobiera tzw. opłatę dokumentacyjną. Ponadto na podstawie zawartej umowy nabywa w imieniu własnym usługi przeładunkowe. Za usługi te pobierana jest tzw. opłata portowa. W zależności od tego, jakie czynności są przedmiotem świadczenia, Spółka obciąża swoich kontrahentów odpowiednio: opłatą dokumentacyjną lub opłatą portową wraz z opłatą dokumentacyjną. Regulując opłaty portowe na rzecz swoich klientów nie świadczy – jak wskazała we wniosku – usług pośrednictwa finansowego.

Biorąc pod uwagę przytoczone wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że w sytuacji, kiedy Spółka wykonuje tylko czynności związane z wypełnieniem dokumentów, obowiązek podatkowy – na mocy art. 19 ust. 4 powołanej ustawy - powstaje z chwilą wystawienia faktury jednak nie później niż w 7. dniu licząc od dnia wykonania usługi. W przypadku, kiedy Spółka pobiera opłatę portową wraz z opłatą dokumentacyjną, wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania przedmiotowych usług, zgodnie z ust. 11 pkt 2 lit. c) wskazanego artykułu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto wskazuje się, że niniejsza interpretacja indywidualna nie rozstrzyga kwestii miejsca świadczenia przedmiotowych usług, gdyż nie przedstawiono w tym zakresie pytania i własnego stanowiska oraz wskazano, że przedmiotem interpretacji ma być przepis art. 19 ustawy, a niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że miejscem ich świadczenia i opodatkowania jest terytorium RP.

Zgodnie z art. 14 § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym interpretację indywidualną wydaje się wyłącznie w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku i pismach stanowiących jego uzupełnienie, a nie dołączonych do niego dokumentów. Zatem załączony do uzupełnienia wniosku oryginał druku (dokumentu wypełnionego przez Spółkę) nie był przedmiotem merytorycznej oceny.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.