INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2009r. (data wpływu 15 czerwca 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 lipca 2009r. (data wpływu 23 lipca 2009r.) oraz pismem z dnia 12 sierpnia 2009r. (data wpływu 14 sierpnia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania sprowadzanego z Niemiec „destylatu wolnych kwasów tłuszczowych” o kodzie CN 3823 19 90 nie będącego węglowodorem, przeznaczonego do celów opałowych oraz sporządzania zestawienia dla sprzedaży tego wyrobu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2009r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania sprowadzanego z Niemiec „destylatu wolnych kwasów tłuszczowych” o kodzie CN 3823 19 90 niebędącego węglowodorem, przeznaczonego do celów opałowych oraz sporządzania zestawienia dla sprzedaży tego wyrobu.

Na podstawie art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 9 lipca 2009r. znak: IBPP3/443-478/09/DG wezwano Wnioskodawcę o uzupełnienie wniosku. Pismem z dnia 20 sierpnia 2009r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

Ponadto pismem z dnia 12 sierpnia 2009r. (data wpływu 14 sierpnia 2009r.) do tut. organu wpłynęło dodatkowe uzupełnienie wniosku dotyczące nabywanego wyrobu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza sprowadzać z Niemiec produkt „destylaty wolnych kwasów tłuszczowych” o kodzie CN 3823 19 90, a następnie odsprzedawać go w Polce do celów grzewczych. Od każdej sprzedaży tego produktu Wnioskodawca będzie pobierać od klienta oświadczenie do jakich celów produkt ten zostaje zakupiony w obrocie krajowym.

Wg Wnioskodawcy produkt, którego dotyczy interpretacja w postaci „destylatu kwasów tłuszczowych”, nie należy do grupy produktów objętych nazwą „węglowodory”. Produkty klasyfikowane jako „węglowodory” są to związki chemiczne zbudowane wyłącznie z atomów węgla (C) i wodoru (H), natomiast „destylaty kwasów tłuszczowych” są to związki kwasów karboksylowych posiadających w swoim składzie m.in. atomy tlenu (O). Stąd według definicji grupy „węglowodory” należy wykluczyć z tejże grupy produkt „Destylat kwasów tłuszczowych”.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy produkt „destylat wolnych kwasów tłuszczowych (CN3823 19 90)” sprowadzony z Niemiec staje się produktem akcyzowym w Polsce w momencie przeznaczenia na cele grzewcze...
2. Czy obowiązek sporządzania zestawień oświadczeń powstaje w momencie sprzedaży produktu „destylaty wolnych kwasów tłuszczowych (CN 3823 19 90)” na terenie Polski przy równoczesnym otrzymaniu oświadczenia od kupującego, że produkt ten będzie zużyty w celach grzewczych w całości lub częściowo...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, produkt „destylat wolnych kwasów tłuszczowych (CN 3823 19 90)” staje się produktem akcyzowym w momencie przeznaczenia na cele grzewcze. Natomiast obowiązek sporządzenia zestawienia dla sprzedaży ww. wyrobu powstaje w momencie jego faktycznej sprzedaży na terenie Polski, pod warunkiem otrzymania oświadczenia od kupującego, że produkt ten będzie zużyty w celach grzewczych w całości lub częściowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. (Dz.U. z 2009r. Nr 3, poz. 11) do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Równocześnie podkreślić należy, iż kwestie dotyczące klasyfikacji statystycznych, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego klasyfikacji statystycznej wyrobów. Z powyższych przepisów wynika zarazem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego obejmującego również klasyfikację statystyczną wyrobu. Za prawidłową klasyfikację wyrobu odpowiedzialny jest bowiem Wnioskodawca. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby) wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów lub usług.

W myśl powyższego w niniejszej interpretacji indywidualnej oceniono stanowisko Wnioskodawcy w oparciu o przedstawiony stan faktyczny i wskazaną klasyfikację wyrobu.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009r., Nr 3, poz. 11), wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 86 ust. 1 ww. ustawy do wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym zalicza się wyroby:

1. objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
2. objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
3. objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
4. oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
5. objęte pozycją CN 3403;
6. objęte pozycją CN 3811;
7. objęte pozycją CN 3817;
8. oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
9. pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;
10. pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.
    
    

Stosownie zaś do art. 86 ust. 3 paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że dokonuje on wewnatrzwspólnotowego nabycia z terytorium Niemiec, wyrobu o nazwie „destylaty wolnych kwasów tłuszczowych o kodzie CN 3823 19 90, który następnie zostaje sprzedany przez Wnioskodawcę do celów opałowych, po uzyskaniu od nabywcy oświadczenia o przeznaczeniu wyroby do celów opałowych lub innych niż opałowe.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowy wyrób nie jest zaliczony do grupy węglowodorów.

Zgodnie zatem z powyższym stwierdzić należy, iż nabywany z Niemiec i sprzedawany przez Wnioskodawcę do celów grzewczych „destylat wolnych kwasów tłuszczowych” nie będący węglowodorem, zaklasyfikowany do kodu CN 3823 19 90 nie jest wyrobem energetycznym w rozumieniu art. 86 ust. 1 i ust. 3 ww. ustawy o podatku akcyzowym, czyli nie spełnia definicji wyrobu akcyzowego w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy.

W myśl powyższego przedmiotowy wyrób nabywany oraz sprzedawany przez Wnioskodawcę do celów grzewczych nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, a zatem nie jest również wymagane sporządzanie przez Wnioskodawcę zestawienia oświadczeń, o których mowa w art. 89 ust. 14 ww. ustawy, że sprzedawane wyroby są przeznaczone do celów opałowych uprawniających do stosowania stawek akcyzowych określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i 15.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.