INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2009r. (data wpływu 22 czerwca 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 września 2009r. (data wpływu 14 września 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziałów w nieruchomościach gruntowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2009r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziałów w nieruchomościach gruntowych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 września 2009r. (data wpływu 14 września 2009r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 31 sierpnia 2009r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 21 marca 2003r. Wnioskodawca zakupił udział 1/2 prawa własności dwóch nieruchomości położonych w S., gmina K., powiat r., województwo, składających się z działek:

• 1395o pow. 1100 m² dla której Sąd Rejonowy prowadzi KW,
• 1402 o pow. 8600 m²,
• 1395/3 o pow. 500 m²,
• 1395/4 o pow. 600 m²,
• 1395/7 o pow. 800 m²,
• 1395/8 o pow. 800 m²,
• 1395/9 o pow. 800 m²,
• 1395/10 o pow. 800 m²,
• 1395/11 o pow. 800 m²,
• 1395/12 o pow.1500 m², dla ww. nieruchomości Sąd Rejonowy prowadzi KW.
  
  

Zakupione nieruchomości zakwalifikowane były jako grunty rolne. Wnioskodawca nabył je w celu zaspokojenia osobistych potrzeb życiowych związanych z uprawą gruntów, zamierzoną budową domu i wspólnym zamieszkaniem. W chwili zakupu Wnioskodawca nie miał zamiaru dalszej odsprzedaży działek, a nabycie nie było związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nabywając je do majątku prywatnego kierował się wyłącznie chęcią polepszenia swojego bytu i nie przypuszczał, że w przyszłości może dojść do ich sprzedaży. Innymi słowy, zakup nieruchomości w żadnej mierze nie wiązał się z potraktowaniem ich jako inwestycji, która przy późniejszej sprzedaży mogłaby przynieść zyski.

W 2007r. tj. po czterech latach od momentu nabycia powyższych nieruchomości Wnioskodawca podjął decyzję o rozpoczęciu budowy domu w innym miejscu. Związane z tym koszty spowodowały konieczność podjęcia kroków zmierzających do sprzedaży nieruchomości nabytych w 2003r. Po rozeznaniu warunków panujących na rynku okazało się, że zakup nieruchomości w stanie w jakim zostały nabyte przez Wnioskodawcę nie spotyka się z większym zainteresowaniem wśród potencjalnych kupujących. W związku z tym Wnioskodawca podjął starania prowadzące do zatwierdzenia podziału powyższych nieruchomości i utworzenia z nich mniejszych działek, które będą łatwiejsze w sprzedaży.

Ostateczny podział nieruchomości nabytych w 2003r. nastąpił w kwietniu 2009r. W efekcie tego wydzielono dodatkowo 12 działek o powierzchni od 353 m² do 1551 m². Wnioskodawca zamierza sprzedać wszystkie działki.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że prowadzi działalność gospodarczą:

• jako osoba fizyczna w zakresie PKD 5510Z Hotele i podobne obiekty zakwaterowania od 18 maja 2009r.,
• jako wspólnik spółki jawnej K. w zakresie PKD 681OZ Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek od 28 listopada 2008r.
• jako wspólnik spółki jawnej J., numer w zakresie PKD 5142Z Sprzedaż hurtowa odzieży i obuwia od 26 lutego 2003r.
• jako udziałowiec w sp. z o.o. sp. komandytowej K., numer NIP w zakresie PKD 4643Z Sprzedaż hurtowa elektrycznych artykułów użytku domowego od 15 marca 2007r.
• jako udziałowiec sp. z o.o. O., numer NIP w zakresie PKD 551OZ Hotele i podobne obiekty zakwaterowania od 11 lutego 2008r.
• jako udziałowiec sp. z o.o. sp. komandytowa O. w zakresie PKD 5510Z Hotele i podobne obiekty zakwaterowania od 10 kwietnia 2008r.
• jako udziałowiec sp. z o.o. J. w zakresie PKD 4120Z Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych od 11 lutego 2008r.
• jako udziałowiec sp. z o.o. sp. komandytowa J. w zakresie PKD 4120Z Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych od 10 kwietnia 2008r.
  
  

Podatnikiem VAT czynnym Wnioskodawca jest od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej jako osoba fizyczna pod nazwą „K." Produkcja i Import Oświetlenia tj. od 1996 roku, wszystkie ww. firmy w momencie rejestracji uzyskały status podatnika VAT czynnego i posiadają go do dzisiaj.

Grunty były utrzymywane w wysokiej klasy kultury rolnej, Wnioskodawca nie prowadził sprzedaży płodów rolnych, nie jest też rolnikiem ryczałtowym. Działki nie zostały nabyte w celu zaspokojenia jakichkolwiek potrzeb życiowych związanych z uprawą gruntów, areał obejmował 1,5 hektara. Połowa tych działek należała do Wnioskodawcy a druga połowa do jego brata i jego żony. Każdy na swojej połowie miał wybudować dom. Na żadną z działek Wnioskodawca nie uzyskał pozwolenia na budowę, w momencie gdy Wnioskodawca je posiadał zakupił nieruchomość gruntowa wraz z domem, na który Wnioskodawca zaciągnął kredyt mieszkaniowy. Tak więc przedmiotowe działki stały się dla Wnioskodawcy bezużyteczne, a sytuacja finansowa zmusiła Wnioskodawcę do ich sprzedaży. Ze względu na to, iż Wnioskodawca planował spłatę kredytu mieszkaniowego oraz wykończenie nowego domu, na którego etapie Wnioskodawca obecnie się znajduje.

Wnioskodawca podjął decyzję budowy domu w innym miejscu ze względu na bardziej dogodną dla siebie lokalizację (bliskość rodziców w podeszłym wieku) oraz dużo większy areał nowej działki.

W celu budowy domu Wnioskodawca dokonał zakupu gruntów wraz z domem mieszkalnym. Wnioskodawca zamierza sprzedać wszystkie działki, położone w S. Dla przedmiotowych działek uzyskano decyzję o warunkach zabudowy. Działki, których Wnioskodawca jest współwłaścicielem nie są zabudowane nieruchomościami. Działki, których Wnioskodawca był współwłaścicielem nie były przedmiotem najmu, dzierżawy, nie czerpał z nich żadnych dodatkowych korzyści. Wnioskodawca nie dokonywał jakiegokolwiek uatrakcyjnienia działek. Środki ze sprzedaży działek Wnioskodawca przeznaczy na spłatę kredytu mieszkaniowego oraz wykończenie domu. Zakup gruntu nie miał na celu lokaty kapitału, a jedynie zaspokojenie potrzeb życiowych oraz chęci uprawy koło domu np. ziemniaków. Jako osoba fizyczna P. nie posiada innych nieruchomości gruntowych, przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży natomiast nieruchomości posiadają spółki prawa handlowego, w których jest Wnioskodawca udziałowcem. Jako osoba fizyczna nie dokonywał on sprzedaży gruntów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z planowaną sprzedażą działek powstałych na skutek podziału większych nieruchomości, których zakup w 2003r. nie wiązał się z zamiarem ich dalszej odsprzedaży, a więc nie następował w okolicznościach wskazujących na chęć wykonywania takich czynności w sposób częstotliwy, Wnioskodawca stanie się w świetle art. 15 ust. 2 ustawy podatnikami podatku od towarów i usług i czy będą zobowiązani do zapłaty tego podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze sprzedażą działek powstałych na skutek podziału nie staną się podatnikami podatku od towarów i usług i że jednocześnie nie powstanie z tego tytułu obowiązek zapłaty podatku VAT.

Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem orzecznictwa, prezentowanym na gruncie analogicznych stanów faktycznych, przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług powinny być rozumiane w ten sposób, że koniecznym warunkiem uznania, iż dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód. Ani formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług (wyrok NSA z 29 października 2007r., I FPS 3/07). Okoliczności towarzyszące nabyciu nieruchomości przez Wnioskodawcę w żadnej mierze nie wskazywały na zamiar częstotliwego (choćby jednorazowego) wykonywania czynności zbliżonych do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Są to okoliczności decydujące o tym, czy późniejsza sprzedaż może zostać potraktowana jak dostawa towarów. W przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży (tak wyrok WSA w Szczecinie z 11 lutego 2009r. I SA/Sz 684/08 oraz z 8 października 2008r. I SA/Sz 276/08). Brak zamiaru zbycia nieruchomości w momencie jej nabycia wyklucza możliwość uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług (tak wyrok WSA w Warszawie z 18 września 2008r., III SA/Wa 985/08).

W świetle powyższego, sprzedaż działek dokonana przez Wnioskodawcę nie może być utożsamiana z prowadzeniem działalności gospodarczej. Od nabycia nieruchomości minęło ponad sześć lat. Grunty miały być przeznaczone na zaspokajanie osobistych potrzeb Wnioskodawcy a nie na sprzedaż. Sprzedaż została wymuszona potrzebą pozyskania środków finansowych na budowę domu oraz z zamiarem spłacenia zaciągniętych kredytów mieszkaniowych. Przy uwzględnieniu tych okoliczności, podział nieruchomości a następnie zbycie jej mniejszych części mieści się w granicach dozwolonego prawa do rozporządzania osobistym majątkiem i nie stanowi działalności gospodarczej. Prezentowany punkt widzenia znajduje powszechne odzwierciedlenie nie tylko w cytowanym orzecznictwie, ale również stanowiskach organów podatkowych m.in. interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 czerwca 2008r., Nr IP-PP2-443-800/08-2/AZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług. Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

1. podwójnego opodatkowania,
2. braku opodatkowania,
3. zakłócenia konkurencji.
   
   

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

1. powszechność opodatkowania,
2. faktyczne opodatkowanie konsumpcji,
3. stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.
   
   

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego udziałów w nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż przedmiotowych udziałów w działkach, z majątku osobistego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż została wykonana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie było czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), prowadzi on działalność gospodarczą jako:

• osoba fizyczna od 18 maja 2009r., w zakresie: Hotele i podobne obiekty zakwaterowania,
• wspólnik spółki jawnej K., od 28 listopada 2008r., w zakresie: Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek,
• wspólnik spółki jawnej J., od 26 lutego 2003r., w zakresie: Sprzedaż hurtowa odzieży i obuwia,
• udziałowiec w spółce z o.o. sp. komandytowej K., od 15 marca 2007r., w zakresie: Sprzedaż hurtowa elektrycznych artykułów użytku domowego,
• udziałowiec sp. z o.o. O., od 11 lutego 2008r., w zakresie: Hotele i podobne obiekty zakwaterowania,
• udziałowiec sp. z o.o. sp. komandytowa O., od 10 kwietnia 2008r., w zakresie: Hotele i podobne obiekty zakwaterowania,
• udziałowiec sp. z o.o. J., od 11 lutego 2008r., w zakresie: Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych,
• udziałowiec sp. z o.o. sp. komandytowa J., od 10 kwietnia 2008r., w zakresie: Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych.
  
  

Podatnikiem VAT czynnym Wnioskodawca jest od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej jako osoba fizyczna pod nazwą „K." Produkcja i Import Oświetlenia tj. od 1996 roku. Wszystkie ww. firmy w momencie rejestracji uzyskały status podatnika VAT czynnego i posiadają go do dzisiaj.

Wnioskodawca w dniu 21 marca 2003r. zakupił udział 1/2 prawa własności dwóch nieruchomości położonych w S., składających się z działek:Wnioskodawca w dniu 21 marca 2003r. zakupił udział 1/2 prawa własności dwóch nieruchomości położonych w S., składających się z działek: - 1395 o pow. 1100 m² dla której Sąd Rejonowy prowadzi KW, - 1402 o pow. 8600 m², 1395/3 o pow. 500 m², 1395/4 o pow. 600 m², 1395/7 o pow. 800 m², 1395/8 o pow. 800 m², 1395/9 o pow. 800 m², 1395/10 o pow. 800 m²,1395/11 o pow. 800 m²,1395/12 o pow.1500 m², dla których Sąd Rejonowy prowadzi KW.

Wnioskodawca nabył je w celu zaspokojenia osobistych potrzeb życiowych związanych z uprawą gruntów, zamierzoną budową domu i wspólnym zamieszkaniem. W chwili zakupu Wnioskodawca nie miał zamiaru dalszej odsprzedaży działek, a nabycie nie było związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. W chwili zakupu Wnioskodawca nie miał zamiaru dalszej odsprzedaży działek, a nabycie nie było związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nabywając je do majątku prywatnego kierował się wyłącznie chęcią polepszenia swojego bytu i nie przypuszczał, że w przyszłości może dojść do ich sprzedaży. Zatem zakup nieruchomości w żadnej mierze nie wiązał się z potraktowaniem ich jako inwestycji, która przy późniejszej sprzedaży mogłaby przynieść zyski.

W 2007r. tj. po czterech latach od momentu nabycia powyższych nieruchomości Wnioskodawca podjął decyzję o rozpoczęciu budowy domu w innym miejscu. Związane z tym koszty spowodowały konieczność podjęcia kroków zmierzających do sprzedaży nieruchomości nabytych w 2003r. Po rozeznaniu warunków panujących na rynku okazało się, że zakup nieruchomości w stanie w jakim zostały nabyte przez Wnioskodawców nie spotyka się z większym zainteresowaniem wśród potencjalnych kupujących. W związku z tym Wnioskodawca podjął starania prowadzące do zatwierdzenia podziału powyższych nieruchomości i utworzenia z nich mniejszych działek, które będą łatwiejsze w sprzedaży.

W efekcie tego w kwietniu 2009r. wydzielono dodatkowo 12 działek o powierzchni od 353 m² do 1551 m². Wnioskodawca zamierza sprzedać wszystkie działki. Dla przedmiotowych działek uzyskano decyzję o warunkach zabudowy. Na żadną z działek Wnioskodawca nie uzyskał pozwolenia na budowę, w momencie gdy Wnioskodawca je posiadał zakupił nieruchomość gruntową wraz z domem, na który Wnioskodawca zaciągnął kredyt mieszkaniowy. Tak więc przedmiotowe działki stały się dla Wnioskodawcy bezużyteczne, a sytuacja finansowa zmusiła Wnioskodawcę do ich sprzedaży. Ze względu na to, iż Wnioskodawca planował spłatę kredytu mieszkaniowego oraz wykończenie nowego domu, na którego etapie Wnioskodawca obecnie się znajduje. Zakup gruntu nie miał na celu lokaty kapitału, a jedynie zaspokojenie potrzeb życiowych oraz chęci uprawy koło domu np. ziemniaków.

Działki, których Wnioskodawca jest współwłaścicielem nie są zabudowane nieruchomościami, nie były też przedmiotem najmu, dzierżawy, Wnioskodawca nie czerpał z nich żadnych dodatkowych korzyści. Środki ze sprzedaży działek Wnioskodawca przeznaczy na spłatę kredytu mieszkaniowego oraz wykończenie domu. Wnioskodawca nie prowadził także sprzedaży produktów rolnych, nie jest też rolnikiem ryczałtowym. Działki nie zostały nabyte w celu zaspokojenia jakichkolwiek potrzeb życiowych związanych z uprawą gruntów, areał obejmował 1,5 hektara.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna nie posiada innych nieruchomości gruntowych, przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży natomiast nieruchomości posiadają spółki prawa handlowego, w których jest Wnioskodawca udziałowcem. Jako osoba fizyczna nie dokonywał on sprzedaży gruntów.

Z powyższego wynika, iż dostawę przedmiotowych udziałów w niezabudowanych nieruchomościach uznać należy za transakcję okazjonalną, jednorazową czyli taką, która nie była czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru. Tym samym w przedstawionym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT w odniesieniu do dostawy ww. udziałów w działkach, gdyż nic nie wskazuje aby dokonując incydentalnej sprzedaży ww. udziałów działał w takim charakterze, zwłaszcza, że zakupione udziały w gruntach nie były w żaden sposób wykorzystywane w celach zarobkowych, Wnioskodawca nie dokonał żadnego uatrakcyjnienia sprzedanych działek. W chwili zakupu udziałów w działkach nie była zamiarem Wnioskodawcy ich późniejsza sprzedaż. Działki w żaden sposób nie służyły prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i stanowią jego majątek osobisty.

Z powyższego wynika, że grunt nie został nabyty w celu odsprzedaży czy też wykorzystania w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, ale z zamiarem budowy domu, a więc nie w celach handlowych, lecz prywatnych. Ponadto sprzedane działki, których Wnioskodawca jest współwłaścicielem nie były też przedmiotem umowy najmu i dzierżawy, a tym samym Wnioskodawca nie czerpał pożytku z tego tytułu. Zdaniem Wnioskodawcy zakup gruntu nie był dokonany z zamiarem lokaty kapitału, a jedynie w celu zaspokojenia potrzeb życiowych oraz chęci uprawy koło domu np. ziemniaków.

Ponadto środki finansowe uzyskane przez Wnioskodawcę ze sprzedaży udziałów w działkach, Wnioskodawca przeznaczy na spłatę kredytu mieszkaniowego oraz wykończenie domu.

Z powyższego wynika, iż Wnioskodawca sprzedając udziały w niezabudowanych działkach będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie będzie oznaczać wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Podsumowując, w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, że nie można uznać przedmiotowej sprzedaży udziałów w działkach za częstotliwą dostawę gruntów, a więc czynność ta w przedstawionym stanie faktycznym nie będzie mieściła się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, gdyż zachowania Wnioskodawcy nie wyczerpują znamion działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, podejmowanej w celach zarobkowych. Tym samym sprzedaż przedmiotowych udziałów w działkach będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać z prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć jednak należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) (w szczególności w przypadku, gdyby udziały w działkach nabyte i sprzedane zostały celem lokaty kapitału) lub zmiany stanu prawnego. Ponadto należy zauważyć, iż zgodnie z brzmieniem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, na pisemny wniosek zainteresowanego i w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną) wydaje Minister właściwy do spraw finansów publicznych. W świetle powyższego nie ma możliwości wydania interpretacji indywidualnej, dla dwóch zainteresowanych osób fizycznych na podstawie jednego wniosku. Zatem niniejsza interpretacja indywidualna odnosi się jednie do Wnioskodawcy – Pana P.

Natomiast jeżeli pozostali współwłaściciele zainteresowani są otrzymaniem interpretacji indywidualnej obowiązani są do wystąpienia z odrębnymi wnioskami i przedstawieniem odpowiednich dla nich stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych), zapytaniami i własnymi stanowiskami w sprawie oraz dokonaniem odrębnych opłat.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.