INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2009r. (data wpływu 13 sierpnia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie odbioru i wysyłki wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenie poboru akcyzy w sytuacji, gdy nie jest znane ostateczne przeznaczenie wyrobów energetycznych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2009r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie odbioru i wysyłki wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenie poboru akcyzy w sytuacji, gdy nie jest znane ostateczne przeznaczenie wyrobów energetycznych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka nabywa wyroby energetyczne opodatkowane zerową stawką akcyzy niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym oraz wprowadza je do własnego składu podatkowego. Do wyrobów tych należy m.in. propylen klasyfikowany do kodu CN 2901 22 00. Wyroby energetyczne niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej są również dostarczane przez Spółkę ze składu podatkowego do składu podatkowego kontrahenta na terenie kraju. Do wyrobów dostarczanych do odbiorcy na terenie kraju należą m.in. pozostałe produkty naftowe (surowe) klasyfikowane do kodu CN 2712 90 39, oraz inne pozostałości olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych klasyfikowane do kodu CN 2713 90 90.

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie, że w sytuacji, gdy nie jest znane ostateczne przeznaczenie wyrobów energetycznych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, dla których ustawa w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 nie wskazuje stawki akcyzy, Wnioskodawca jest uprawniony do odbioru oraz wysyłki tych wyrobów w procedurze zawieszenia poboru akcyzy na terenie kraju na podstawie art. 40 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, nowa ustawa o podatku akcyzowym, obowiązująca od dnia 1 marca 2009r., wprowadziła istotne zmiany w zakresie opodatkowania i obrotu wyrobami energetycznymi. Przede wszystkim wyroby energetyczne zostały zdefiniowane w art. 86 ustawy, przy czym wyodrębnionych zostało szereg kategorii tych wyrobów.

Podstawową kategorię wyrobów energetycznych stanowią paliwa silnikowe i paliwa opałowe zdefiniowane w art. 86 ust. 2 i 3 ustawy, dla których ustawodawca określił stawki akcyzy w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy. Zasadniczo stawki akcyzy w przypadku wyrobów wymienionych w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy mają zastosowanie bez względu na przeznaczenie tych wyrobów, z wyjątkiem sytuacji, gdy konkretny punkt w ustępie pierwszym art. 89 ustawy wskazuje, że dany wyrób podlega określonej stawce akcyzy ze względu na przeznaczenie. Wyjątkiem takim są m.in. oleje przeznaczone do celów opałowych, o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49, których stawka zależy od ich przeznaczenia. Szczególną kategorię stanowią oleje smarowe, które nie należą do kategorii paliw silnikowych ani paliw opałowych, ale ustawodawca określił dla nich stawkę akcyzy w art. 89 ust. 1 pkt 11.

Kolejną kategorią wyrobów są „pozostałe paliwa silnikowe" oraz „pozostałe paliwa opałowe", które zostały zdefiniowane w art. 86 ust. 1 pkt 9 i 10. Stawki dla takich wyrobów zostały określone w art. 89 ust. 1 pkt 14 i 15 ustawy. Opodatkowanie pozostałych paliw uzależnione jest więc w praktyce od przeznaczenia danego wyrobu. Pozostałym paliwem silnikowym czy też pozostałym paliwem opałowym może więc być zarówno wyrób energetyczny wymieniony wprost w art. 86 ust. 1 pkt 1-8 inny niż te, dla których ustawodawca określił stawki akcyzy w art. 89 ust. 1 pkt 1-13, jak również inne wyroby nie wymienione w przepisach ustawy ale przeznaczone do celów opałowych lub napędowych lub jako dodatki do takich paliw.

Trzecią kategorią wyrobów energetycznych są wyroby, dla których nie została określona stawka akcyzy w art. 89 ust. 1, a które zostały wymienione w załączniku nr 2 do ustawy. W rezultacie na podstawie przepisów krajowych, jak i przepisów wspólnotowych produkcja i przemieszczanie tych wyrobów pomiędzy państwami członkowskim podlega kontroli (wyroby te muszą być produkowane w składzie podatkowym a ich przemieszczanie pomiędzy państwami członkowskim UE może odbywać się tylko w procedurze zawieszenia poboru akcyzy). Co do zasady, na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy wyroby te podlegają zerowej stawce akcyzy. Zerowa stawka akcyzy, ma więc zastosowanie do tych wyrobów energetycznych w sytuacji, gdy są one wykorzystywane w celach innych niż opałowe lub napędowe.

Ostatnią kategorię wyrobów energetycznych stanowią wyroby wymienione w art. 86 ust. 1 ustawy, dla których nie została określona stawka akcyzy w art. 89 ust. 1 oraz nie zostały one wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej. Ta kategoria wyrobów energetycznych nie podlega więc kontroli i nadzorowi zarówno w przypadku produkcji, jak i przemieszczania na terenie kraju, jak i pomiędzy państwami członkowskimi. Wyroby te mogą jednak podlegać opodatkowaniu akcyzą oraz kontroli nad produkcją i przemieszczaniem w sytuacji, gdy są one przeznaczone do celów opałowych, napędowych lub jako dodatki do takich paliw. Wtedy jednakże będą one klasyfikowane odpowiednio do kategorii pozostałych paliw silnikowych czy pozostałych paliw opałowych.

Wprowadzenie takiego podziału miało z jednej strony zapewnić nadzór oraz kontrolę nad produkcją i przemieszczaniem paliw silnikowych i opałowych (w tym pozostałych paliw). Z drugiej zaś strony rozwiązanie to miało na celu obniżkę kosztów działalności przedsiębiorców w zakresie wyrobów energetycznych opodatkowanych stawką zero (wyjątek stanowią tu wyroby opodatkowane stawką zero wymienione w załączniku nr 2, które podlegają kontroli i nadzorowi na zasadach analogicznych jak paliwa). Obniżka kosztów oraz uproszczenie działalności w zakresie wyrobów energetycznych opodatkowanych stawką zero wynikać ma z faktu, że ustawodawca w całości zniósł obowiązek zbierania i gromadzenia oświadczeń o przeznaczeniu tych wyrobów. Natomiast w odniesieniu do wyrobów energetycznych opodatkowanych stawką zero, nie wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy uproszczenie działalności polega na odstąpienie od kontroli nad ich produkcją i przemieszczaniem. Jak wskazał ustawodawca w uzasadnieniu do projektu ustawy z uwagi na swoje właściwości wyroby takie nie rodzą istotnego ryzyka związanego z możliwością przeznaczenia ich do celów opałowych lub napędowych. W dotychczas obowiązującej ustawie, tego typu wyroby były opodatkowane stawkami właściwymi dla paliw, ale zwolnione z podatku na podstawie odpowiedniego rozporządzenia Ministra Finansów.

Warto nadmienić, że wprowadzenie zerowej stawki akcyzy stanowi realizację wymogów prawa wspólnotowego, w szczególności art. 2 ust. 4 dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. UE L 2003 nr 282, str.51 ze zm.; dalej: Dyrektywa Energetyczna), który wskazuje, że z zakresu opodatkowania zharmonizowaną akcyzą wyłączone są wyroby przeznaczone do celów innych niż opałowe lub napędowe, lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. Jednocześnie, na mocy art. 20 Dyrektywy Energetycznej prawo wspólnotowe obejmuje szereg takich wyrobów - niezależnie od ich przeznaczenia - systemem kontroli i nadzoru, na podstawie którego podlegają one procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Wprowadzone rozwiązanie stanowi istotne uproszczenie w porównaniu z istniejącym dotychczas systemem, gdzie wyroby energetyczne nieprzeznaczone do celów opałowych ani napędowych były na podstawie szeregu przepisów podustawowych objęte zwolnieniami od akcyzy, uzależnionymi jednak od stosowania uciążliwych formalności (zastosowanie zwolnienia wymagało m.in. zbierania oświadczeń od nabywców o przeznaczeniu wyrobu).

W związku z wprowadzeniem nowych przepisów pojawiają się jednak pewne wątpliwości, co do ich rozumienia, o których wyjaśnienie Spółka zwraca się niniejszym wnioskiem, przedstawiając jednocześnie swoje stanowisko.

Spółka stoi na stanowisku, iż będzie uprawniona do stosowania procedury zawieszenia oraz do wprowadzenia tych wyrobów energetycznych do składu podatkowego na terenie kraju na podstawie dokumentów handlowych zgodnie z art. 40 ust. 6 ustawy, w sytuacji, gdy będzie nabywała te wyroby z innego państwa członkowskiego.

Prawo do stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy wynika w tym wypadku z art. 40 ust. 6 ustawy akcyzowej. Przepis ten wskazuje, że wyroby niewymienione załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym mogą podlegać procedurze zawieszenia poboru akcyzy wtedy, kiedy ma do nich zastosowanie stawka akcyzy inna niż zero. W sytuacji wyrobów energetycznych, zastosowanie stawki zero zależy od przeznaczenia wyrobu, które na etapie przyjmowania wyrobów akcyzowych do składu podatkowego Spółki może nie być jeszcze znane, a zatem, potencjalnie, wyroby te mogą podlegać stawce akcyzy innej niż zerowa (jeżeli zostaną przeznaczone do celów napędowych lub opałowych lub jako dodatki do takich paliw).

Taka sama sytuacja może również wystąpić w sytuacji, kiedy to Spółka będzie dostarczała na terenie kraju wyroby energetyczne niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy do podmiotu prowadzącego skład podatkowy. W odniesieniu do takich czynności na etapie ich realizacji nie jest ostatecznie określone czy przedmiotowe wyroby będą zużywane do celów opodatkowanych akcyzą według określonej stawki (np. jako dodatki do paliw opałowych), czy też do celów nieopodatkowanych (zastosowanie stawki zero). W związku z tym więc, że na etapie wysyłki nie będzie znane ostateczne przeznaczenie dostarczanych wyrobów energetycznych Spółka stoi na stanowisku, iż dla zabezpieczenia potencjalnego wykorzystania tych wyrobów do celów napędowych lub opałowych jest ona uprawniona do stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy. Jednocześnie stosowanie procedury zawieszenia poboru akcyzy będzie gwarantowało, iż odbiór wyrobów akcyzowych zostanie potwierdzony przez kontrahenta oraz pracowników urzędu celnego właściwego dla odbiorcy prowadzącego skład podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009r. Nr 3, poz. 11 ze zm.) wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. Stosownie do art. 86 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby m.in. objęte pozycjami CN od 2704 do 2715 oraz CN 2901. Przy czym wyroby o których mowa we wniosku tj. propylen CN 2901 22 00, pozostałości olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych klasyfikowane do kodu CN 2713 90 90 oraz pozostałe produkty naftowe (surowe) klasyfikowane do kodu CN 2712 90 39 nie są wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, który zawiera wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w dyrektywie rady 92/12/EWG.

Stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł (art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym).

Jak wskazuje Wnioskodawca nie jest znane przeznaczenie wyrobów wymienionych we wniosku, które jeśli są przeznaczone na cele inne niż opałowe lub napędowe podlegają opodatkowaniu stawką 0 zł.

Zgodnie z art. 40 ust. 6 ww. ustawy procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się na terytorium kraju również do wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1.

W ust. 1 art. 41 zapisano, że jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy jest związana z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych, warunkiem jej zastosowania jest łączne spełnienie przez podmiot prowadzący skład podatkowy następujących warunków:

1. dołączenie do przemieszczanych wyrobów akcyzowych administracyjnego dokumentu towarzyszącego;
2. złożenie we właściwym urzędzie celnym zabezpieczenia akcyzowego.
   
   

Warto w tym miejscu zauważyć, że w myśl art. 41 ust. 4 jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy dotyczy wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 40 ust. 6, warunki, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie tylko przy przemieszczaniu tych wyrobów na terytorium kraju, a w przypadku przemieszczania wyrobów akcyzowych na terytorium kraju w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej warunkiem zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy jest dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych zamiast administracyjnego dokumentu towarzyszącego.

Należy zauważyć, że art. 40 ust. 6 ustanawia normę zgodnie z którą wyroby akcyzowe niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym które są opodatkowane stawką inną niż stawka zerowa mogą być objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Natomiast stawka 0 zł ma zastosowanie w ściśle określonej sytuacji. Ww. stawka znajdzie zastosowanie jedynie gdy wyroby energetyczne inne niż określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 są przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych; do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. Zatem w sytuacji, gdy dla danego wyrobu energetycznego nie określono przeznaczenia, nie zostanie spełniony warunek umożliwiający zastosowanie stawki 0 zł (określony w art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym). W konsekwencji wyrób taki mieści się w grupie wyrobów, o których mowa w art. 40 ust. 6, odnośnie których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy na terytorium kraju.

A co za tym idzie wyrób energetyczny nie wymieniony w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym dla którego nie określono stawki podatku w wysokości 0 zł może być objęty procedurą zawieszenia poboru akcyzy zarówno w przypadku jego nabycia w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowych jak, też w przypadku przemieszczania takiego wyrobu na terytorium kraju.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Ponadto informuje się, iż ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie:

• określenia wysokości stawki podatku akcyzowego,
• uprawnienia do zastosowania zerowej stawki akcyzy,
• określenia wysokości stawki podatku akcyzowego dla ekstraktu furfulowego o kodzie CN 2713 90 90 przeznaczonego do produkcji paliw opałowych,
• stawki podatku akcyzowego w wysokości 0 zł dla wyrobów energetycznych przeznaczonych do wykorzystania jako dodatki lub domieszki do olejów smarowych,
• odbioru i wysyłki wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenie poboru akcyzy,
• informacji o wytwarzanych oraz magazynowanych w składzie podatkowym wyrobach energetycznych

- zawarta zostanie w odrębnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.