INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2009 r. (data wpływu 14 września 2009 r.), uzupełnionym w dniu 16 października 2009 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymywanych wpłat oraz przekazywanych przez mieszkańców darowizn pieniężnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 16 października 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymywanych wpłat oraz przekazywanych przez mieszkańców darowizn pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Urząd otrzymuje od mieszkańców wpłaty na promocję Gminy oraz darowizny na poprawę infrastruktury drogowej. Wpłaty te dokonywane są w formie pieniężnej i mają charakter dobrowolny. Gmina nie świadczy usług, ani nie dostarcza towarów na rzecz mieszkańców, którzy dokonują ww. wpłat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Urząd powinien odprowadzić do urzędu skarbowego podatek od towarów i usług z tytułu otrzymanych wpłat na promocję i darowizn...

Zdaniem Wnioskodawcy nie powinien odprowadzać podatku od otrzymanych środków z tytułu promocji i darowizny, gdyż są to środki w formie pieniężnej, a pieniądz nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - nie stanowi usługi, ani towaru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podatkiem od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Urząd otrzymuje od mieszkańców dobrowolne wpłaty na promocję Gminy oraz darowizny w formie pieniężnej na poprawę infrastruktury drogowej. W zamian za otrzymane pieniądze Gmina nie świadczy żadnych usług, ani nie dokonuje dostaw towarów.

Z powołanych regulacji wynika, że dostawa ma miejsce, kiedy dotyczy towarów określonych w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a więc nie obejmujących pieniędzy. Z uwagi na fakt, że Gmina nie dokonuje jakiegokolwiek świadczenia na rzecz mieszkańców dokonujących wpłat, nie dochodzi z Jej strony ani do dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, ani do świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 powołanej ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że otrzymywane środki pieniężne nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w konsekwencji czego Urząd nie ma obowiązku odprowadzenia podatku z tytułu otrzymanych środków pieniężnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emili Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.