INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 02 lipca 2009 r. (data wpływu 08.07.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu z nieodpłatnych świadczeń – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 21.08.2009 r. oraz 28 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu z nieodpłatnych świadczeń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Samorządowa Instytucja Kultury została powołana przez Organizatora, jakim jest jednostka samorządu terytorialnego, w celu realizacji Projektu rewitalizacji dawnych obiektów poprzemysłowych na przyszłe centrum kultury. Wnioskodawca otrzymał nieodpłatnie od Gminy Miasta prawo użytkowania nieruchomości (grunt i budynki), na której będzie prowadzona inwestycja (środki trwałe w budowie) w celu realizacji projektu polegającego na stworzeniu przestrzeni kulturalnej, w tym m.in. Muzeum. Ponadto, Instytucja Kultury nieodpłatnie użytkuje pomieszczenia przydzielone Jej przez Organizatora w celu prowadzenia działalności statutowej. Budynek, w którym użytkowane są pomieszczenia biurowe stanowi własność jednostki samorządu terytorialnego.

Instytucja Kultury ponosi wydatki na utrzymanie nieruchomości otrzymanych od samorządu oraz partycypuje w kosztach utrzymania lokali biurowych w budynku i korzystania z mediów.

Pismem z dnia 24 września 2009 r. Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny o informację, iż projekt „Y” Instytucja Kultury realizuje na podstawie statutu i umowy o współpracy z Urzędem Miasta, który jest organizatorem Instytucji. Projekt ten jest dofinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach (...). Beneficjentem środków unijnych jest Miasto, natomiast realizatorem Projektu inwestycyjnego jest Instytucja Kultury, która otrzyma dotację celową na finansowanie realizacji Projektu. Projekt rewitalizacji jest realizowany przez organ samorządu terytorialnego jako zadanie własne i nie jest zadaniem rządowym. Instytucja Kultury została powołana, aby realizować tą inwestycję, a po jej ukończeniu prowadzić działalność kulturalną i zarządzać majątkiem powstałym w wyniku realizacji Projektu. Dla realizacji tego Projektu została zawarta umowa w formie aktu notarialnego, ustanowienia na rzecz Instytucji Kultury nieodpłatnego prawa użytkowania na czas nieoznaczony nieruchomości zabudowanej budynkami stanowiącymi własność gminy, która to nieruchomość będzie podlegała procesowi inwestycyjnemu w ramach projektu (obecnie są to dawne budynki poprzemysłowe). Ponadto, na podstawie umowy użyczenia, Instytucja Kultury otrzymała od Organizatora do używania lokal użytkowy na biuro.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Samorządowa Instytucja Kultury może nie ustalać przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń otrzymanych od jednostki samorządu terytorialnego, czyli od Gminy Miasta...

Zdaniem Wnioskodawcy, Samorządowa Instytucja Kultury, która otrzymała nieodpłatnie prawo użytkowania nieruchomości, na której będzie prowadzona inwestycja (budowa) oraz nieodpłatnie korzysta z pomieszczeń biurowych może nie ustalać przychodu z tytułu nieodpłatnie otrzymanych od jednostki samorządu terytorialnego praw lub innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak wynika z powołanego przepisu, wartość otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych ze środków budżetu jednostek samorządu terytorialnego nie zalicza się do przychodów podatkowych. Zatem wartość prawa użytkowania nieruchomości Gminy oraz użyczenia pomieszczeń biurowych w celu realizacji zadań statutowych nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12. ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest m.in. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Zatem w świetle ww. przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe. Dla celów podatkowych za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

Jednocześnie, w myśl art. 12 ust. 4 pkt 14 ww. ustawy, do przychodów nie zalicza się wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów.

Cytowany wyżej przepis zawiera szeroki wachlarz wyłączeń z przychodów odnoszących się do wszelkiego rodzaju otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy, praw czy też świadczeń, których źródłem jest budżet państwa, środki jednostek samorządu terytorialnego, agencji rządowych, a także pochodzące od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, z tym, że wszystkie te wartości muszą spełniać jeden warunek, muszą być udzielane w ramach rządowych programów.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż nieodpłatne prawo użytkowania nieruchomości (grunt i budynki), które Wnioskodawca otrzymał od jednostki samorządu terytorialnego w celu realizacji projektu rewitalizacji dawnych obiektów poprzemysłowych na przyszłe centrum kultury oraz nieodpłatne użyczenie pomieszczeń biurowych w celu prowadzenia działalności statutowej nie mieszczą się w dyspozycji cytowanego wyżej artykułu. Realizowany przez Samorządową Instytucję Kultury projekt oraz prowadzona przez Nią działalność statutowa nie jest bowiem programem rządowym, lecz zadaniem własnym gminy.

Powyższe wynika z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), który stanowi, iż zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

Wnioskodawca natomiast jest Samorządową Instytucją Kultury, działającą na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 ze zm.).

Stosownie do art. 9 ust. 1 – 2 tej ustawy, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.

Zatem w przedstawionym stanie faktycznym jednoznacznie mamy do czynienia z przychodem z tytułu nieodpłatnych świadczeń na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Samorządowa Instytucja Kultury nie jest bowiem żadną z jednostek wyłączonych z tego przepisu, mianowicie nie jest prowadzona w formie zakładu budżetowego, gospodarstwa pomocniczego jednostki budżetowej, ani spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków.

Zgodnie z art. 12 ust. 6 tej ustawy, wartość nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu - w wysokości równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu,
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż wartość otrzymanych nieodpłatnie świadczeń stanowi dla Samorządowej Instytucji Kultury przychód podatkowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.