INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2009r. (data wpływu 31 sierpnia 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 września 2009r. (data wpływu 22 września 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży działek. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 września 2009r. (data wpływu 22 września 2009r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina jest właścicielem następujących nieruchomości, które będą przedmiotem sprzedaży tj:

• 2 działki oznaczone w Ewidencji Gruntów i Budynków symbolem Bi zabudowane budynkami o charakterze hotelarskim, wybudowanymi w latach 70,
  
• 1 działka oznaczone w EGiB symbolem Bi zabudowane budynkiem gospodarczym hydroforni niezbędnej do funkcjonowania Ośrodka, wybudowanej w latach 70,
  
• 1 działka zabudowana stawem oznaczone w EGiB symbolem Wsr PsV (wody stojące na pastwisku) wybudowany w latach 70 od lat nieużytkowany. Dla ww. obrębu brak jest planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast w studium tereny te nie są przeznaczone pod zabudowę (zapis w studium projektowany zakaz zabudowy kubaturowej).
  

Działki wraz z budynkami były w posiadaniu Centrum Obsługi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i były wykorzystywane przez gospodarstwo pomocnicze - Ośrodek Recepcyjno Wypoczynkowy, do prowadzenia działalności gospodarczej o charakterze hotelarsko-wypoczynkowym.

Opisane nieruchomości stały się własnością Gminy na skutek decyzji Wojewody Podkarpackiego z dnia 10 listopada 2008 roku i protokołu zdawczo - odbiorczego spisanego 19 grudnia 2008 roku. W momencie nabycia nieruchomości zostały przekazane do nowoutworzonej jednostki budżetowej Gminy w celu prowadzenia działalności statutowej. Do zadań ww. jednostki budżetowej tj. Międzyszkolnego Ośrodka Edukacji i Wypoczynku należy m.in:

• organizowanie zajęć w ramach „zielonej szkoły" z zakresu ochrony środowiska dla młodzieży szkolnej i studentów,
  
• zapewnienie noclegów dla uczniów i innych osób korzystających z tej formy wypoczynku,
  
• prowadzenie działań w zakresie organizacji kursokonferencji, szkoleń, warsztatów i seminariów,
  
• współdziałanie z organizatorami wypoczynku letniego i zimowego dla dzieci i młodzieży.
  

Zbycie nastąpi poprzez wyłonienie nabywcy w przetargu nieograniczonym a przeniesienie własności w formie aktu notarialnego.

Gminie w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i Gmina w okresie posiadania tj. ok. pół roku nie poniosła wydatków na ich ulepszenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę należy zastosować przy sprzedaży opisanej wyżej nieruchomości, czy w świetle obowiązujących przepisów sprzedaż opisanych działek będzie zwolniona z podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina jest podatnikiem VAT i planowana sprzedaż opisanych budynków będzie zwolniona z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W skład nieruchomości wchodzą następujące budynki - budynki hotelowe - wybudowane w latach 70, budynek hydroforni związany z funkcjonowaniem budynków hotelowych - wybudowany w latach 70. Podatek VAT od nabycia ww. budynków i budowli, które składają się na całość sprzedawanej nieruchomości nie był odliczony. Wartość ww. budynków i budowli nie uległa zmianie w trakcie ich użytkowania. Wnioskodawca nie ponosił także żadnych wydatków na ich ulepszenie, a więc nie były ponoszone nakłady na ulepszanie stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej. Obecnie cała nieruchomość jest w administrowaniu gminnej jednostki budżetowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług określa m. in. art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; eksport towarów; import towarów; wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl unormowania zawartego w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług dla dostawy towarów i świadczenia usług zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku w wysokości 7%, 3% 0% oraz zwolnienia od podatku wyszczególnione w ustawie o VAT oraz rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336 ze zm.) dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek.

Stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z treści wniosku wynika, iż przedmiotem sprzedaży będą nieruchomości:

• 2 działki oznaczone w Ewidencji Gruntów i Budynków symbolem Bi zabudowane budynkami o charakterze hotelarskim, wybudowanymi w latach 70,
  
• 1 działka oznaczone w EGiB symbolem Bi zabudowane budynkiem gospodarczym hydroforni niezbędnej do funkcjonowania Ośrodka, wybudowanej w latach 70,
  
• 1 działka zabudowana stawem oznaczone w EGiB symbolem Wsr PsV (wody stojące na pastwisku) wybudowany w latach 70 od lat nieużytkowany. Dla ww. obrębu brak jest planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast w studium tereny te nie są przeznaczone pod zabudowę (zapis w studium projektowany zakaz zabudowy kubaturowej).
  
  

W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z definicją zawartą w ustawie z dnia 7 lipca 1994r. prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156 poz. 1118 ze zm.), przez „obiekt budowlany” należy rozumieć:

• budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
  
• budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
  
• obiekt małej architektury.
  
  

Przez „budowlę” należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak m.in. przepusty, sieci techniczne, budowle ziemne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, sieci uzbrojenia terenu oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Zgodnie z załącznikiem do ww. ustawy określającym kategorie obiektów budowlanych, kategoria XXIV obejmuje obiekty gospodarki wodnej, jak: zbiorniki wodne i nadpoziomowe, stawy rybne. Jednocześnie stosownie do art. 55 ww. ustawy na wzniesienie obiektu budowlanego zaliczonego do kategorii XXIV jest wymagane pozwolenie na budowę.

Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: „Budynki” i „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”. Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

Powyższe wskazuje, iż zarówno „obiekty inżynierii lądowej i wodnej”, o których mowa w PKOB oraz „budowle” wymienione w ustawie Prawo budowlane spełniają definicje obiektów budowlanych niebędących budynkami.

Ponadto zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA przez zbiornik należy rozumieć zagłębienie terenu wypełnione wodą.

W świetle powyższego wybudowany staw, czyli zbiornik wodny będący wynikiem prac budowlanych stanowi budowlę w rozumieniu prawa budowlanego. Tym samym grunt, na którym został wybudowany staw, należy uznać za grunt zabudowany.

Nadmienia się również, iż zasadniczo o charakterze gruntu decyduje jego przeznaczenie wskazane w planie zagospodarowania przestrzennego, ewentualnie w przypadku braku planu, w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin. W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wskazał, iż w studium tereny te nie są przeznaczone pod zabudowę (zapis w studium projektowany zakaz zabudowy kubaturowej). Należy zauważyć, iż zakaz zabudowy kubaturowej nie oznacza, że grunt ten nie może zostać zabudowany w inny sposób np. poprzez budowę zbiorników wodnych, ścieżek spacerowych lub rowerowych, oraz innych obiektów budowlanych (budowli), które nie będą budynkami (obiektami zabudowy kubaturowej). Zatem zakaz zabudowy kubaturowej nie świadczy o tym, że grunt nie jest przeznaczony pod żadną zabudowę, co potwierdza wybudowany na tym gruncie staw.

W związku z powyższym, należy uznać, iż w przypadku działki zabudowanej stawem przedmiotem sprzedaży jest grunt zabudowany. Tym samym w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia wyłącznie ze sprzedażą terenów zabudowanych, nie będzie więc miało zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwolnieniem z podatku VAT objęta została, dostawa budynków, budowli lub ich części, za wyjątkiem, gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

oraz zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a, dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa powyżej, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Przy czym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT).

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

• wybudowaniu lub
  
• ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
  
  

Z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, co do zasady, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły dwa lata.

W treści wniosku wskazano, że opisane działki wraz z budynkami wybudowanymi w latach 70-tych, były w posiadaniu Centrum Obsługi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i były wykorzystywane przez gospodarstwo pomocnicze - Ośrodek Recepcyjno Wypoczynkowy, do prowadzenia działalności gospodarczej o charakterze hotelarsko-wypoczynkowym. Nieruchomości te stały się własnością Gminy na skutek decyzji Wojewody Podkarpackiego z dnia 10 listopada 2008 roku i protokołu zdawczo - odbiorczego spisanego 19 grudnia 2008 roku.

Z powyższego wynika, iż wytworzone w latach 70-tych środki trwałe zostały oddane do użytkowania przed dniem obowiązywania ustawy o VAT, a następnemu nabywcy zostały przekazane na podstawie decyzji administracyjnej. Oznacza to, iż do chwili obecnej nieruchomości te nie zostały oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem dopiero w momencie dokonania sprzedaży, nastąpi oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy budowli po ich wybudowaniu. Mając na uwadze definicję pierwszego zasiedlenia, będziemy mieli w przedmiotowej sytuacji, w momencie sprzedaży nieruchomości, do czynienia z pierwszym zasiedleniem nieruchomości po jej wybudowaniu.

Należy jednak mieć na uwadze, iż zgodnie z powołanym art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwolnieniem objęta jest również dostawa budynków dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, w stosunku do których nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowych nieruchomości, ponadto Gmina w okresie posiadania tj. ok. pół roku nie poniosła wydatków na ich ulepszenie.

W odniesieniu więc do sprzedaży budynków oraz budowli (budynków o charakterze hotelarskim, budynku gospodarczego hydroforni oraz stawu) będących przedmiotem wniosku zastosowanie znajdzie przepis art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, uprawniający do zwolnienia z opodatkowania, bowiem Wnioskodawcy w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i nie ponosił wydatków na ich ulepszenie. Zastosowanie zwolnienia od podatku przy dostawie wskazanych nieruchomości odnosić się będzie do budynków i budowli oraz gruntów, na których są one posadowione, zgodnie z brzmieniem art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż planowana sprzedaż opisanych nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.