Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP1/443-972/09-4/MT
Data
2009.11.09
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek od towarów i usług --> Obowiązek podatkowy --> Zasady ogólne --> Moment powstania obowiązku podatkowego
Podatek od towarów i usług --> Dokumentacja --> Faktury --> Wystawianie faktury
Podatek od towarów i usług --> Dokumentacja --> Faktury --> Udostępnienie oryginału faktury
Podatek od towarów i usług --> Dokumentacja --> Faktury --> Faktury
Słowa kluczowe
faktura VAT
faktura zaliczkowa
obowiązek podatkowy
podatek od towarów i usług
usługi naprawy pojazdów samochodowych
wystawienie faktury
zaliczka
Istota interpretacji
Moment powstania obowiązku podatkowego, obowiązek wystawienia faktury zaliczkowej, podstawa opodatkowania oraz wystawienie faktury końcowej.
Wniosek ORD-IN
2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez Doradcę Podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2009 r. (data wpływu 17 sierpnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 października 2009 r. (data wpływu 28 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, obowiązku wystawienia faktury zaliczkowej, podstawy opodatkowania oraz wystawienia faktury końcowej - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 17 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, obowiązku wystawienia faktury zaliczkowej, podstawy opodatkowania oraz wystawienia faktury końcowej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 października 2009 r. (data wpływu 28 października 2009 r.) o podpis, klasyfikację czynności będących przedmiotem wniosku według obowiązującej dla celów podatku od towarów i usług Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług oraz o brakującą opłatę.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca dokonuje naprawy samochodów na rzecz osób ubezpieczonych w firmie ubezpieczeniowej X S.A. Pomiędzy Spółką (jako „Zakładem Naprawczym”) a X została podpisana umowa o współpracy. Zgodnie z § 2 Umowy: „1. Zakład Naprawczy wykonuje naprawę pojazdu na pisemne zlecenie właściciela pojazdu lub jego pełnomocnika. 2. Właściciel pojazdu lub jego pełnomocnik może upoważnić na podstawie art. 6211 KC X do wypłaty odszkodowania na rzecz Zakładu Naprawczego”.
Ponadto, zgodnie z § 2 pkt 6 Umowy: „W przypadku braku upoważnienia do wypłaty odszkodowania lub odpowiedzialności X za szkodę, Zakład Naprawczy dochodzi swoich roszczeń w zakresie dokonanej naprawy bezpośrednio od właściciela pojazdu”.
Zgodnie zatem z Umową, Zainteresowany dokonuje naprawy powstałej szkody na rzecz i na zlecenie poszkodowanego (zgodnie z Umową może być nim właściciel pojazdu, pełnomocnik właściciela pojazdu, uprawniony użytkownik pojazdu, który zawarł umowę ubezpieczenia z X), który tym samym jest wyłącznym usługobiorcą świadczonych przez Spółkę usług naprawy. Poszkodowany, na specjalnym druku „Upoważnienie” stanowiącym załącznik do Umowy, upoważnia X do wypłaty na rzecz Zainteresowanego należnego mu odszkodowania. Poszkodowany zleca Spółce dokonanie naprawy szkody na specjalnym druku „Zlecenie naprawy” stanowiącym załącznik do Umowy. W konsekwencji, przebieg transakcji dokonywanych pomiędzy Wnioskodawcą, X a osobami poszkodowanymi jest następujący: - osoba posiadająca ubezpieczenie komunikacyjne w X (właściciel pojazdu, pełnomocnik właściciela pojazdu, uprawniony użytkownik pojazdu), zwana dalej „poszkodowanym”, zgłasza do X powstałą szkodę,
- X, zgodnie z § 3 Umowy, na podstawie dostępnych baz danych (np.: ...) sporządza wstępną kalkulację kosztów naprawy pojazdu (w wysokości kwoty netto wykonania usługi), rozumianą jako zestawienie części, materiałów i nakładów robocizny, niezbędnych do naprawienia szkody; kalkulację tę otrzymuje poszkodowany,
- poszkodowany na specjalnym druku „Upoważnienie” składa do X dyspozycję wypłaty odszkodowania na rzecz autoryzowanego zakładu naprawczego, tj. Spółki,
- poszkodowany przekazuje Zainteresowanemu, na specjalnym druku „Zlecenia naprawy”, zlecenie naprawy zaistniałej szkody,
- X, po uzyskaniu od poszkodowanego pisemnego upoważnienia, przelewa na konto Wnioskodawcy kwotę z kalkulacji (X nazywa kwotę przyznaną na naprawę „kwotą bezsporną”) w wysokości kwoty netto wykonania usługi,
- Spółka wystawia na poszkodowanego fakturę VAT zaliczkową opiewającą na „kwotę bezsporną”, którą traktuje jako kwotę brutto (tj. obejmującą podatek VAT),
- Zainteresowany dokonuje naprawy pojazdu na rzecz poszkodowanego; X, zgodnie z § 3 Umowy, nie ponosi kosztów nie objętych wykonaną przez niego kalkulacją lub protokołem szkody. Jeżeli w trakcie naprawy Wnioskodawca stwierdzi dalsze uszkodzenia pojazdu, nieobjęte kalkulacją wstępną dokonaną przez X, wówczas zgodnie z § 4 Umowy wstrzymuje się z dalszą naprawą oczekując na oględziny uzupełniające, przeprowadzone przez niezależnego rzeczoznawcę powołanego przez X;
- po dokonanej naprawie Spółka wystawia na poszkodowanego fakturę końcową na kwotę pozostałą do zapłacenia za usługę (traktując łączną wartość poniesionych przez nią kosztów wykonania usługi jako kwotę netto),
- w razie potrzeby X dopłaca Zainteresowanemu resztę kwoty netto za wykonanie naprawy, wynikającej z faktury wystawionej na poszkodowanego,
- część wynagrodzenia Wnioskodawcy, odpowiadającą kwocie należnego podatku VAT z tytułu wykonania usługi naprawy, pokrywa w całości poszkodowany, o ile jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT; w przeciwnym wypadku X pokrywa całe wynagrodzenie Spółki za naprawę w kwocie brutto (z VAT).
Zainteresowany wykazuje z tytułu świadczenia na rzecz poszkodowanych opisanych powyżej usług podatek VAT przy zastosowaniu stawki 22%.
Przykład liczbowy.
X wykonała kalkulację wstępną kosztów naprawy, na podstawie której wartość netto wynagrodzenia za usługę naprawy wynosi 10.000 zł. Kwotę tę X uznała za „kwotę bezsporną” przelewając ją na rachunek Wnioskodawcy. Spółka, po otrzymaniu ww. „kwoty bezspornej” wystawiła na poszkodowanego fakturę VAT zaliczkową na kwotę 10.000 zł brutto (tj. kwota netto: 8.196,72 zł oraz podatek VAT: 1.803,28 zł). Po dokonaniu przez Zainteresowanego naprawy okazało się, że ostateczna wysokość wynagrodzenia za naprawę wyniosła 15.000 zł (+ 22% VAT). W związku z tym, Spółka wystawiła na poszkodowanego fakturę końcową obejmującą następujące kwoty: - wynagrodzenie netto: 15.000 zł,
- podatek VAT należny: 3.300 zł,
- wynagrodzenie brutto: 18.300 zł
na której uwzględniono dokonaną wpłatę zaliczki, czyli wykazując: - pozostałą do zapłaty kwotę wynagrodzenia netto: 6.803,28 zł.
- pozostałą do zapłaty kwotę należnego podatku VAT: 1.496,72 zł,
- łącznie do zapłaty: 8.300 zł.
W konsekwencji, X dopłaciłby Wnioskodawcy kwotę 5.000 zł stanowiącą różnicę pomiędzy łączną kwotą wynagrodzenia netto (15.000 zł) a kwotą zapłaconej wcześniej zaliczki (10.000 zł), Poszkodowany zapłaciłby natomiast część wynagrodzenia równą należnemu podatkowi VAT (3.300 zł, o ile jest on zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym).
W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że świadczone przez niego usługi naprawy pojazdów są sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 50.20 „usługi w zakresie obsługi i napraw pojazdów mechanicznych; pomoc drogowa”.
W związku z powyższym zadano następujące pytania: - Czy w świetle przepisów:
- art. 19 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej „ustawa o VAT”), Spółka postępuje prawidłowo uznając, że z chwilą otrzymania przez nią od X „kwoty bezspornej” powstaje dla niej obowiązek podatkowy z tytułu otrzymania zaliczki na poczet wynagrodzenia za świadczenie na rzecz poszkodowanego usługi naprawy pojazdu...
- art. 106-108 ustawy o VAT w zw. z § 10 rozporządzenia MF z 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (dalej „Rozporządzenie”), Wnioskodawca postępuje prawidłowo uznając, iż powinien dokumentować otrzymanie od X zaliczki poprzez wystawienie faktury VAT zaliczkowej na poszkodowanego...
- art. 106-108 ustawy o VAT w zw. z § 10 Rozporządzenia, Zainteresowany prawidłowo postępuje przy wystawianiu faktury zaliczkowej uznając otrzymaną od X „kwotę bezsporną” jako kwotę zaliczki brutto, obliczając podatek VAT metodą „w stu”...
- art. 106-108 ustawy o VAT w zw. z § 10 Rozporządzenia, Spółka postępuje prawidłowo, wystawiając na poszkodowanego, po wykonaniu usługi naprawy, „końcową” fakturę VAT...
Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przepisów: - art. 19 ust. 11 ustawy o VAT, z chwilą otrzymania przez Wnioskodawcę od X „kwoty bezspornej” powstaje dla niego obowiązek podatkowy z tytułu otrzymania zaliczki na poczet wynagrodzenia za świadczenie na rzecz poszkodowanego usługi naprawy pojazdu.
Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy w VAT powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. Jeżeli podatnik otrzymał przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi część zapłaty (np. zaliczkę, zadatek), wówczas w myśl postanowień art. 19 ust. 11 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje w dniu otrzymania tej części zapłaty. Podatnikiem jest w tym przypadku Zainteresowany, który przed wykonaniem kompleksowej usługi naprawy pojazdu otrzymuje od X (z upoważnienia poszkodowanego) tzw. „kwotę bezsporną”, na poczet jego wynagrodzenia za naprawę pojazdu. W konsekwencji, w myśl przepisów art. 19 ust. 11 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy dla Spółki powstaje w momencie otrzymania „kwoty bezspornej”. Kwota ta stanowi bowiem zaliczkę otrzymaną przez Wnioskodawcę na poczet jego przyszłego wynagrodzenia za naprawę pojazdu.
- art. 106-108 ustawy o VAT w zw. z § 10 Rozporządzenia, Zainteresowany powinien dokumentować otrzymanie od X zaliczki poprzez wystawienie faktury VAT zaliczkowej na poszkodowanego.
Zgodnie z przepisem art. 106 ust. 3 ustawy o VAT, podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury VAT odpowiednio w momencie otrzymania przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi części należności. W myśl przepisów § 10 ust. 1 Rozporządzenia, podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury zaliczkowej, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymał część lub całość należności, w szczególności zaliczkę, zadatek, przedpłatę. Fakturę zaliczkową podatnik jest zobowiązany wystawić nie później niż w terminie 7 dni od dnia, w którym otrzymał część lub całość należności (§ 10 ust. 1 Rozporządzenia). W konsekwencji powyższych przepisów, część należności otrzymana przez Spółkę od X (z upoważnienia poszkodowanego), która w opisanym stanie faktycznym nazywana jest „kwotą bezsporną”, stanowi zaliczkę otrzymaną przez Wnioskodawcę na poczet wynagrodzenia za przyszłą usługę, którą będzie świadczył na rzecz poszkodowanego. W związku z tym stwierdzić należy, iż Zainteresowany jest zobowiązany do wystawienia na usługobiorcę, tj. na poszkodowanego, faktury VAT zaliczkowej w terminie 7 dni od dnia otrzymania od X ww. części zapłaty. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, iż fizycznie Spółka otrzymuje część przysługującej jej należności, a następnie całość zapłaty w kwocie netto od X, ponieważ jej zleceniodawcą i usługobiorcą są w tym wypadku poszkodowani.
- art. 106-108 ustawy o VAT w zw. z § 10 Rozporządzenia, Wnioskodawca, przy wystawianiu faktury zaliczkowej, otrzymaną od X „kwotę bezsporną” powinien traktować jako kwotę zaliczki brutto, obliczając należny podatek VAT metodą „w stu”.
Przepisy § 10 ust. 4 Rozporządzenia określają wymogi, jakie powinna spełniać faktura zaliczkowa wystawiana przez podatnika (w tym wypadku przez Zainteresowanego). W przepisie tym ustawodawca wskazał jednoznacznie, w jaki sposób powinna być obliczana kwota podatku VAT na fakturze zaliczkowej. Wartość otrzymanej zaliczki traktuje się bowiem jako wartość brutto, obliczając podatek metodą „w stu”. W myśl powyższych przepisów postępuje Spółka. Uznaje ona „kwotę bezsporną” otrzymaną od X (z upoważnienia poszkodowanego) jako zaliczkę na poczet usługi naprawy, która będzie świadczona na rzecz poszkodowanego i przyjmuje ją jako wartość brutto. Następnie dokonuje obliczeń należnego podatku VAT do faktury zaliczkowej metodą „w stu”.
- art. 106-108 ustawy o VAT w zw. z § 10 Rozporządzenia, po wykonaniu usługi naprawy Wnioskodawca powinien wystawić na poszkodowanego „końcową” fakturę VAT.
§ 10 ust. 5 i 6 Rozporządzenia określają sposób rozliczeń w momencie zakończenia wykonania usługi, na którą podatnik otrzymał zaliczkę. Zgodnie z ww. przepisami, Zainteresowany, po wykonaniu przez niego usługi naprawy, powinien wystawić na usługobiorcę, tj. na poszkodowanego, fakturę VAT „końcową” uwzględniając w niej fakt wcześniejszego otrzymania zaliczki (tj. „kwoty bezspornej”). Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, iż fizycznie Spółka otrzymuje część przysługującej jej należności od X (tj. wartość usługi netto), ponieważ jej wyłącznym zleceniodawcą i usługobiorcą jest zawsze poszkodowany.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Dodatkowo tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej momentu powstania obowiązku podatkowego, obowiązku wystawienia faktury zaliczkowej, podstawy opodatkowania oraz wystawienia faktury końcowej w stanie faktycznym. Kwestia dotycząca momentu powstania obowiązku podatkowego, obowiązku wystawienia faktury zaliczkowej, podstawy opodatkowania oraz wystawienia faktury końcowej w zdarzeniu przyszłym została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji z dnia 9 listopada 2009 r. nr ILPP1/443-972/09-5/MT. Ponadto interpretacjami indywidualnymi nr ILPP1/443-972/09-6/MT i nr ILPP1/443-972/09-7/MT z dnia 9 listopada 2009 r. załatwiono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług w części dotyczącej stawki podatku VAT dla usług naprawy pojazdów w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Referencje
|