INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2009 r. (data wpływu 3 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym w dniach 7 września 2009 r. i 12 października 2009 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. „Kompleksowe przygotowanie terenu pod inwestycje w miejskiej strefie rozwoju Techno-Park” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2009 r. wpłynął wniosek, uzupełniony w dniach 7 września 2009 r. i 12 października 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. „Kompleksowe przygotowanie terenu pod inwestycje w miejskiej strefie rozwoju Techno-Park”

W przedmiotowym wniosku, oraz w jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina Miasto dnia 12 marca 2009 r. podpisała umowę z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości o dofinansowanie projektu pn. „Kompleksowe przygotowanie terenu pod inwestycje w miejskiej strefie rozwoju Techno – Park”. Projekt współfinansowany jest ze środków Unii Europejskiej - Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego „Rozwój Polski 2007-2013”, Działanie 1.3 Wspieranie innowacji. Projekt jest w trakcie realizacji. Polega on na kompleksowym przygotowaniu terenów pod inwestycje w mieście, łącznie z budową dróg wewnętrznych, połączeniem ich z istniejącym układem komunikacyjnym oraz podłączeniem do mediów. Łączna powierzchnia terenu, którego właścicielem w 100% jest Gmina Miasto, wynosi 25,36 ha.

Przygotowany teren będzie udostępniony potencjalnym inwestorom poprzez wieloletnie dzierżawy gruntu na preferencyjnych warunkach. Warunkiem dzierżawienia gruntu będzie prowadzenie działalności, która nie ma ujemnego wpływu na środowisko oraz stosowanie nowoczesnych technologii.

Utworzenie miejskiej strefy rozwoju Techno-Park ma na celu pobudzenie aktywności inwestycyjnej i gospodarczej w regionie i utworzenie nowych miejsc pracy.

We wniosku o dofinansowanie projektu podatek od towarów i usług został ujęty jako koszt kwalifikowany.

Gmina Miasto nie przewiduje prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie uzyskanych inwestycji oraz prowadzenia czynności opodatkowanych. Po zakończeniu inwestycji Gmina Miasto będzie zarządcą gruntów.

W ramach projektu będą wykonane następujące prace:

• budowa dróg publicznych o długości 0,88 km,
• budowa dróg wewnętrznych o długości 1,15 km,
• oświetlenie uliczne o długości 1,97 km,
• budowa chodników o pow. 7220 m²,
• budowa ścieżki rowerowej o pow. 1215 m²,
• budowa zjazdów z drogi publicznej w ilości 7 szt.,
• sieć kanalizacji deszczowej o długości 2,303 km,
• sieć kanalizacji sanitarnej o długości 2510 km,
• sieć wodociągowa o długości 1,77 km.

Bezpośrednim rezultatem realizacji projektu będą uzbrojone tereny o łącznej powierzchni 23,21 ha.

Po zakończeniu budowy infrastruktury sieć kanalizacji deszczowej oraz oświetlenie, drogi, ścieżka rowerowa, zjazdy pozostaną w zasobach Gminy Miasta. Sieć wodociągowa i kanalizacji sanitarnej na podstawie umowy użyczenia, zostanie nieodpłatnie przekazana spółce prawa handlowego, której właścicielem w 100% jest Gmina Miasto. Gmina Miasto nie będzie pobierała opłat z tytułu użytkowania wodociągu. Opłaty za korzystanie z sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej będzie pobierała spółka prawa handlowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina Miasto ma możliwość odzyskania poniesionego kosztu podatku od towarów i usług, którego wysokość została ujęta w kategorii wydatków kwalifikowanych...

Zdaniem Wnioskodawcy, realizując przedmiotowy projekt w ramach Regionalnego Programu Rozwój Polski, nie może odzyskać poniesionego kosztu podatku od towarów i usług z powodu art. 15 ust. 6 oraz w związku z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług Gminie Miastu nie przysługuje prawo do odzyskania podatku, z uwagi na to, że środki otrzymane na dofinansowanie projektu nie są środkami bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w ww. rozporządzeniu.

Sieć kanalizacji sanitarnej i wodociągowej zostanie nieodpłatnie użyczona spółce prawa handlowego, która będzie zarządzała tą infrastrukturą. Utrzymanie kanalizacji deszczowej oraz ulic mieści się w ramach zadań własnych Gminy Miasta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54. poz. 535 ze zm.), podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione podmiotowo lub przedmiotowo, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega, odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zwolnienie od podatku od towarów i usług jednostek samorządu terytorialnego jest zatem możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym), oraz wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Gmina realizuje projekt, w ramach którego wykonywane będą następujące prace, budowa: dróg (publicznych i wewnętrznych), chodników i ścieżki rowerowej, zjazdów z drogi publicznej oraz sieci deszczowej, sanitarnej i wodociągowej. Powstała w wyniku jego realizacji infrastruktura w części (sieć wodociągowa i kanalizacyjna) zostanie przekazana nieodpłatnie spółce prawa handlowego, która będzie pobierała opłaty za korzystanie z tej sieci, natomiast pozostała część pozostanie w zasobach Gminy Miasta.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego, oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Gminie Miastu nie przysługuje prawo do odliczenia tego podatku, skoro efekt końcowy projektu nie będzie służył wykonywanym przez nią czynnościom opodatkowanym. Gmina nie ma również prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu, ponieważ otrzymane na dofinansowanie realizacji projektu środki nie stanowią bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o której mowa w § 8 ust. 3 i 4 wspomnianego rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.