Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-706/12-2/TR
z 22 października 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, reprezentowanej przez pełnomocnika – adwokata, przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2012 r. (data wpływu: 24 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomościjest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest właścicielką w 100/5400 częściach nieruchomości, oznaczonej jako działka nr 26/50, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą, stanowiącej zespół pałacowo-parkowy. Powyższe prawo własności nieruchomości zostało Wnioskodawczyni zwrócone decyzją Wojewody z dnia 22 września 2011 roku w przedmiocie stwierdzenia, że działka nr 26/50 nie podpadała pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1946 roku o przeprowadzeniu reformy rolnej, jako spadkobierczyni poprzednich właścicieli tej nieruchomości. Roszczenie o zwrot nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła w drodze dziedziczenia w 2002 roku, po zmarłym w tym roku ojcu (postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 2 lutego 2005 roku), który nabył to roszczenie w drodze dziedziczenia w 1955 roku po swoim ojcu (postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 21 grudnia 1992 roku).

Wnioskodawczyni planuje zbyć przysługujący Jej udział w prawie własności ww. nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku zbycia przysługującego Wnioskodawczyni udziału w prawie własności nieruchomości przed upływem 5 lat od dnia wydania decyzji Wojewody z dnia 22 września 2011 roku, na mocy której zwrócono prawo własności nieruchomości, powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z powołanym powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku zbycia nieruchomości w ciągu 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, powstaje przychód.

Zgodnie z art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się w chwili śmierci spadkodawcy, natomiast art. 925 K.c stanowi, że spadkobierca nabywa spadek w chwili jego otwarcia. Wnioskodawczyni nabyła w drodze dziedziczenia roszczenie o zwrot bezprawnie odebranej nieruchomości w 2002 roku, zatem, zdaniem Wnioskodawczyni, 5 letni termin na zbycie nieruchomości należy liczyć od końca tego roku, a zatem termin ten upłynął z końcem 2007 roku.

Za powyższą wykładnią przemawia fakt, że zgodnie z decyzją Wojewody z dnia 22 września 2011 roku nieruchomość została odebrana wstępnym Wnioskodawczyni bezprawnie, zatem pomimo odebrania posiadania i odmiennego wpisu w księdze wieczystej, prawo własności nieruchomości, zgodnie z prawem, pozostało przy wstępnych Wnioskodawczyni. Wobec powyższego, Wnioskodawczyni nabyła w drodze dziedziczenia udział w tym prawie własności w chwili otwarcia spadku, a zatem w 2002 roku. Powołana decyzja Wojewody, w ocenie Wnioskodawczyni, ma charakter deklaratoryjny, a zatem jedynie potwierdza stan prawny, a nie go kreuje. Wobec tego, Wnioskodawczyni została współwłaścicielem nieruchomości w drodze dziedziczenia, w chwili otwarcia spadku, a nie wydania powołanej decyzji.

Jak wskazała Zainteresowana, powyższa wykładnia pozostaje w zgodzie z dotychczas przyjmowaną przez organy podatkowe wykładnią, dokonywaną w analogicznych stanach faktycznych. Między innymi takie stanowisko przyjął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 28 października 2010 roku, nr ILPB2/415-908/10-3/ES oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 8 stycznia 2010 roku, nr lTPB2/415-831/09/TJ.

Wobec powyższego – w ocenie Zainteresowanej – sformułowana na wstępie teza jest zasadna. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawczyni wskazała, że w przypadku sprzedaży przez Nią przedmiotowego udziału w prawie własności, nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie, w odniesieniu do przywołanych przez Wnioskodawczynię rozstrzygnięć organów podatkowych, tut. Organ informuje, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Ponadto, informuje się, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego, przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj