INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2009 r. (data wpływu do Biura KIP w Płocku: 9 września 2009 r.) uzupełnionym w dniu 25 listopada 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 września 2009 r. Wnioskodawca złożył do Izby Skarbowej w Warszawie wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Pismem z dnia 9 września 2009 r. nr IPIA/071-139/09-2/JP Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie – działając na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa – przekazał wniosek Wnioskodawcy do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wniosek wpłynął do tut. Organu w dniu 14 września 2009 r.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 16 listopada 2009 r. nr ILPB1/415-970/09-2/AK wezwano Zainteresowanego do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 21 listopada 2009 r., natomiast w dniu 25 listopada 2009 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje zatrudnić wysokiej klasy spawaczy. Ponieważ muszą to być specjaliści, których brakuje na polskim rynku, Zainteresowany zatrudni obcokrajowców z poza Unii Europejskiej, którzy posiadają certyfikat rezydencji uzyskany w swoim kraju. Z kilkoma spawaczami Wnioskodawca podpisze umowy o dzieło na wykonanie wyznaczonej ilości cali bezbłędnie zespawanych rur i innych elementów. Każda umowa będzie wyznaczała czas na wykonanie dzieła. Z każdą z osób mogą być zawierane umowy o dzieło kilkakrotnie, bez odstępów czasowych pomiędzy poszczególnymi umowami bądź z odstępami czasowymi pomiędzy poszczególnymi umowami. Zainteresowany zapewni wykonawcom dzieła miejsce, w którym będą mogli pracować - prawdopodobnie będzie to hala produkcyjna zleceniodawcy Zainteresowanego oraz zapewni materiały. Hala pracy będzie dla nich dostępna przez 10-12 godzin dziennie. Wnioskodawca nie będzie ponosić ryzyka błędnie wykonanych spawów, których nie przyjmie zleceniodawca Zainteresowanego.

Spawacze będą pracowali bez bezpośredniego kierownictwa bieżącego. Ustalony z nimi będzie zakres dzieła, a wynagrodzenie będzie wypłacane za niewadliwie wykonane spawy. Wnioskodawca nie będzie zastrzegał, żeby spawy musiały wykonywać osoby, z którymi podpisze umowę o dzieło. Zainteresowanego będzie interesował rezultat, którym będą bezbłędnie wykonane spawy. Przy rozliczaniu wynagrodzenia z tytułu umowy o dzieło Wnioskodawca nie będzie uwzględniał kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 oraz z art. 41 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jako płatnik będzie odprowadzał 20% zryczałtowany podatek dochodowy. Nie będzie potrącał składek ZUS.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji zasadne jest zawarcie ze spawaczami umów o dzieło i w konsekwencji odprowadzanie przez Wnioskodawcę jako płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od tych umów, zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 oraz z art. 41 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zasadne jest zawarcie umowy o dzieło ze spawaczami i w związku z tym odprowadzanie przez Zainteresowanego jako płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od tych umów, zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 oraz z art. 41 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na następujące fakty:

• spawacze z którymi będą zawierane umowy o dzieło będą posiadali certyfikat rezydencji ze swojego kraju,
• nie będzie Zainteresowany ponosił ryzyka w związku z błędnie wykonanymi spawami przez spawaczy,
• spawacze nie będą otrzymywali wynagrodzenia za błędnie wykonane spawy,
• przedmiotem umowy będzie wykonanie wyznaczonej ilości bezbłędnych spawów,
• spawacze nie będą pracowali pod bezpośrednim, bieżącym nadzorem i kierownictwem,
• umowa o dzieło nie będzie zastrzegała, aby spawy musiały wykonywać osoby, z którymi Zainteresowany podpisze umowę o dzieło.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Stosownie do treści art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 13 pkt 8 lit. a) cytowanej ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w ust. 1 (osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Podatek ten zgodnie z art. 42 ust. 1 ww. ustawy należy przekazać w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Stosownie do treści art. 29 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy art. 29 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

W myśl art. 5a pkt 21 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza podpisać umowy o dzieło z obcokrajowcami, którzy przedstawią certyfikat rezydencji.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma jako płatnik obowiązek pobrać i odprowadzić od umów o dzieło zawartych z osobami, które mają ograniczony obowiązek podatkowy zryczałtowany podatek dochodowy, zgodnie ze wskazanym wyżej art. 29 ww. ustawy, chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje inną stawkę tego podatku lub przewiduje niepobranie (niezapłacenie) podatku.

Ponadto tut. organ informuje, iż zgodnie z art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretacje przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Przepis art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy m.in. ustaw podatkowych oraz przepisy wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych.

Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Kwestie dotyczące zawierania umów o dzieło reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Stosownie do ww. definicji przepisów prawa podatkowego, ustawa Kodeks cywilny nie stanowi tych przepisów, a więc działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu nie jest upoważniony do jej interpretowania w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej.

A zatem kwestia prawidłowości zawierania przez Wnioskodawcę umowy cywilnoprawnej (tu: umowy o dzieło) nie było przedmiotem niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.