Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-1099/12/BK
z 6 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 11 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości opodatkowania „podatkiem liniowym” dochodów z obrotu wierzytelnościami - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2012r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości opodatkowania „podatkiem liniowym” dochodów z obrotu wierzytelnościami.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od stycznia 2012 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w przedmiocie usług doradztwa prawnego. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. W przyszłości planuje poszerzenie swojej działalności o działalność w zakresie pośrednictwa finansowego, zaklasyfikowanego pod numerem 66.19.Z Polskiej Klasyfikacji Działalności, jako usługi stanowiące „pozostałą finansową działalność usługową, gdzie indziej niesklasyfikowaną, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych”. W ramach poszerzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ma zamiar nabywać wierzytelności od pierwotnego właściciela w celu ich windykacji. Możliwe jest, w zależności od wyników działalności gospodarczej, że obrót wierzytelnościami stanie się głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca planuje również prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą opodatkować, zgodnie z przepisami art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, liniową stawką podatku dochodowego w wysokości 19%.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy działalność gospodarcza polegająca na obrocie wierzytelnościami prowadzona na zasadach określonych w opisie zdarzenia przyszłego, może zostać opodatkowana „liniową” stawką podatkową w wysokości 19%?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody z działalności gospodarczej prowadzonej w kształcie przedstawionym w opisie zdarzenia przyszłego, a więc polegającej w części (nawet dominującej) na obrocie wierzytelnościami, mogą zostać opodatkowane 19% liniową stawką podatku, która może zostać zastosowana po dokonaniu zgłoszenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w ustawowym terminie.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 25 lutego 2011r. sygn. akt I SA/Kr 2075/10, z którego wywiódł, iż nie ma znaczenia, czy nabycie wierzytelności następuje w celu windykacji, czy w celu dalszej odsprzedaży. Każdy rodzaj nabycia stanowi świadczenie usługi, zwalnia bowiem zbywcę z konieczności dokonywania jakichkolwiek dalszych czynności i ponoszenia kosztów, czy to w celu windykacji wierzytelności, czy też poszukiwania innego kontrahenta, który ją nabędzie. Według Wnioskodawcy, stanowisko takie wynika z faktu, że obrót wierzytelnościami ma charakter złożony i odbywa się na podstawie przynajmniej dwóch czynności. Pierwszą z tych czynności jest nabycie wierzytelności na własny rachunek przedsiębiorcy, a drugą zbycie wierzytelności na rzecz innego podmiotu lub samodzielna windykacja, a ewentualnie również umorzenie.

Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca powyższe stanowisko potwierdza również pismo Ministra Finansów z dnia 4 lipca 1995 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, iż usługi związane z obrotem wierzytelnościami będą stanowiły przedmiot prowadzonej przez Niego działalności i będzie zajmował się obrotem wierzytelnościami w sposób profesjonalny, nie ma żadnych przeszkód, aby Jego działalność gospodarczą opodatkować „liniową” stawką podatkową.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oddzielnym od działalności gospodarczej źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych. Obrotu wierzytelnościami nie można jednak zaklasyfikować do tego źródła przychodów, tym bardziej, jeśli odbywa się w ramach działalności gospodarczej i jest wykonywany w sposób profesjonalny, ciągły, zorganizowany i w celach zarobkowych. Powołując się na treść ww. pisma Ministra Finansów i wyroku WSA, Wnioskodawca stwierdza, że obrót wierzytelnościami jest świadczeniem usług, a nie zbyciem praw majątkowych. Jest to bowiem usługa złożona, która składa się również z nabycia wierzytelności i bądź to jej sprzedaży, bądź windykowania. Oznacza to, Jego zdaniem, że planowane przez Niego czynności będą spełniały definicję działalności gospodarczej. Świadczone przez Niego usługi obrotu wierzytelnościami, będą usługami świadczonymi w celach zarobkowych, będą świadczone we własnym imieniu oraz w sposób zorganizowany i ciągły.

W ocenie Wnioskodawcy, bez względu na sposób, w jaki dokonywany jest obrót wierzytelnościami, jeżeli odbywa się w sposób profesjonalny i w ramach działalności, wszelkie przychody z takich czynności stanowią przychód z działalności gospodarczej. Mogą być więc one opodatkowane „liniową” stawką podatkową, jeżeli chęć takiego opodatkowania zostanie uprzednio zgłoszona właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), odrębnymi źródłami przychodów są:

• pozarolnicza działalność gospodarcza oraz
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).
  
  

Zgodnie z art. 5a pkt 6 cytowanej wyżej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jeżeli zatem przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zaliczają określonego przychodu do innego niż pozarolnicza działalność gospodarcza źródła przychodów, przychód ten, winien być uznany za przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tj. za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile uzyskiwany jest w związku ze zdarzeniami, bądź czynnościami wykonywanymi w warunkach określonych w cyt. art. 5a pkt 6 ww. ustawy.

Zauważyć także należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyłączają z zakresu działalności gospodarczej, działalności polegającej na wykonywaniu czynności mającej charakter usług pośrednictwa finansowego, w tym także obrotu wierzytelnościami, czy też windykacji wierzytelności. Działalność polegająca na obrocie wierzytelnościami, bądź ich windykacji, prowadzona przez przedsiębiorcę we własnym imieniu, w sposób zorganizowany i ciągły, z nastawieniem na osiągnięcie zysku z zawieranych transakcji, przy jednoczesnym ponoszeniu ryzyka ekonomicznego tej działalności, może zatem stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. W takiej sytuacji brak jest podstaw prawnych do zaliczenia uzyskanych z ww. tytułu przychodów do źródła, jakim są kapitały pieniężne i prawa majątkowe (…). Dochód uzyskany z tej działalności gospodarczej może podlegać opodatkowaniu według skali podatkowej lub na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 tej ustawy, tj. 19% „podatkiem liniowym”, jeżeli spełnione zostaną ustawowe warunki umożliwiające opodatkowanie dochodów w tej formie określone w art. 9a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl bowiem art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy podejmujący działalność gospodarczą wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Stosownie natomiast do art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Stosownie natomiast do treści art. 9a ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie doradztwa prawnego. Zamierza poszerzyć zakres prowadzonej działalności o pozostałą finansową działalność usługową, gdzie indziej niesklasyfikowaną, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych. W ramach tej działalności ma zamiar nabywać wierzytelności w celu ich windykacji.

Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy, stwierdzić należy, iż przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z działalności w zakresie windykacji wierzytelności będą mogły stanowić przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W konsekwencji, dochody uzyskane przez Niego z opisanej we wniosku działalności będą mogły być opodatkowane tzw. podatkiem liniowym, o ile oświadczenie, o którym mowa w art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie złożone w ustawowym terminie i nie wystąpią ustawowe przesłanki uniemożliwiające zastosowanie tej formy opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie nadmienić należy, iż zakresie podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.