INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r., Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2009 r. (data wpływu 05.10.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek rolnych przez rolnika będącego czynnym podatnikiem VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek rolnych przez rolnika będącego czynnym podatnikiem VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem i od 1989 r. prowadzi gospodarstwo rolne, które otrzymał w drodze przekazania od rodziców. Obecnie jako rolnik jest również podatnikiem podatku VAT czynnym - składa deklaracje i rozlicza podatek VAT. W związku z zamiarem zbycia części swojego gospodarstwa rolnego w postaci dwóch działek wyodrębnionych geodezyjnie, pojawiła się wątpliwość czy sprzedaż tych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT czy też będzie z niego zwolniona. Przedmiotem planowanej sprzedaży mają być dwie działki sprzedane jednorazowo jednemu nabywcy. Będzie to pierwsza sprzedaż i raczej jednorazowa. Spowodowana jest ona sytuacją ekonomiczną. Zdaniem Wnioskodawcy nie wypełnia ona przesłanki sprzedaży ciągłej czy zorganizowanej. Planowana transakcja będzie więc transakcją sporadyczną. W ewidencji gruntów przedmiotowe działki, które mają być przedmiotem sprzedaży widnieją odpowiednio jako grunty orne oraz lasy i grunty leśne. Potwierdza to aktualny wypis z rejestru gruntów wydany przez Starostwo powiatowe w O. Zgodnie z ogólnym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy z dnia 8.10.2002 r. przedmiotowe działki położone są na terenie obszaru powierzchniowej eksploatacji kopalin. Przedmiotowe działki nie są zabudowane, nie są one również przeznaczone pod budowę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie,

czy jednorazowa sprzedaż dwóch niezabudowanych działek rolnych nie przeznaczonych pod zabudowę jednemu nabywcy przez rolnika będącego czynnym podatnikiem podatku VAT korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT...

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że planowana sprzedaż dwóch działek wyodrębnionych z obecnego gospodarstwa rolnego będzie zwolniona z podatku VAT ponieważ na gruncie obowiązującej ustawy o VAT należy ją zakwalifikować jako dostawę terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT). Dodatkowym argumentem wyłączającym z opodatkowania podatkiem VAT planowaną transakcje jest fakt, że będzie to transakcja jednorazowa, co wyklucza ją z zakresu opodatkowania na podstawie art. 15 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. Stosownie do postanowień art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przy czym nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika. Jak wynika z treści wniosku Strona jest czynnym podatnikiem podatku VAT, tak więc rozważania na temat przesłanek określonych w art. 15 ustawy o VAT są w tej sytuacji bezprzedmiotowe. Ponieważ nie ma wątpliwości co do tego, iż Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT.

Mając powyższe na względzie stwierdzić można, iż dostawa powyższych działek co do zasady powinna podlegać opodatkowaniu według stawki podatkowej określonej w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednakże na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 zwolniona została z podatku VAT dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Oznacza to, że o opodatkowaniu podlegają dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych – tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawodawca zwalniając z podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu. Zgodnie z ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) ustalenie przeznaczenia terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę. W przypadku jego braku zgodnie z art. 4 ust. 1 tej ustawy określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego,
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość (działki rolne), która zgodnie z ogólnym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy Troszyn, zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy znajduje się na terenie obszaru powierzchniowej eksploatacji kopalin. Jak wskazuje Wnioskodawca przedmiotowe działki nie są zabudowane oraz nie są przeznaczone pod budowę.

Prawidłowa ocena zagadnienia przedstawionego we wniosku oparta będzie w głównej mierze na analizie pojęcia „obszaru powierzchniowej eksploatacji kopalin”, a konkretnie tego czy pojęcie to wchodzi w zakres definicji przewidzianej dla terenu budowlanego bądź przewidzianego pod zabudowę. W ocenie tut. organu zapis widniejący w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego mówiący o powierzchniowej eksploatacji kopalin nie spełnia przesłanek do tego by uznać go za teren budowlany bądź przeznaczony pod zabudowę. Uznać bowiem należy, że skoro działka nie jest terenem budowlanym i przeznaczonym pod budowę to bez względu na to, na jaki cel jest przeznaczana (rolny, leśny, rekreacyjny…) - będzie korzystać ze zwolnienia w podatku VAT.

W konsekwencji stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie zachodzi przesłanka zawarta w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, pozwalająca na zastosowanie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanej nieruchomości sklasyfikowanej jako tereny powierzchniowej eksploatacji kopalin, zewidencjonowanych jako grunty rolne.

Reasumując należy stwierdzić, że przedmiotowa dostawa działek rolnych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, ale korzystać będzie ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Nadmienić należy, iż argument Strony mówiący zwolnieniu opartym na przesłance transakcji jednorazowej jest w przedmiotowym wniosku niecelowy i nie ma zastosowania w sytuacji, gdy Strona jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 w/w ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 w/w ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 w/w ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.