Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-479/12-4/ES
z 17 sierpnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2012 r. (data wpływu 9 maja 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 sierpnia 2012 r. (data wpływu 13 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania rekompensaty - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania rekompensaty.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 2 sierpnia 2012 r., nr ILPB2/415-479/12-2/ES, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 2 sierpnia 2012 r., skutecznie doręczono w dniu 6 sierpnia 2012 r., natomiast w dniu 13 sierpnia 2012 r. (data nadania 8 sierpnia 2012 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 25 lutego 2008 r. na podstawie aktu notarialnego, w drodze darowizny od matki Wnioskodawczyni otrzymała nieruchomość w postaci lokalu mieszkalnego nr 1 w budynku nr 33 wraz z częścią wspólną budynku.

Natomiast w dniu 10 maja 2010 r. na podstawie aktu notarialnego w wyniku przeprowadzonej modernizacji zostały zmienione składniki lokali i wysokość udziałów w nieruchomości wspólnej.

Z uwagi na fakt zmniejszenia powierzchni wspólnej nieruchomości poprzez przyłączenie jej wydzielonych części do lokalu nr 2 w budynku nr 33 Zainteresowana otrzymała rekompensatę od właściciela tego lokalu w kwocie 14 000 zł.

Ponadto zaznaczyła Ona, że oświadczenie o uldze meldunkowej nie zostało złożone w terminie ustawowym, tj. do 30 kwietnia 2011 r.

W lokalu nr 1 w budynku nr 33 Wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały od 1 grudnia 2008 r. do 10 czerwca 2011 r. W dniu 14 czerwca 2011 r. na podstawie aktu notarialnego ww. lokal mieszkalny Zainteresowana sprzedała. Oświadczenie o uldze meldunkowej Wnioskodawczyni złożyła do urzędu skarbowego w ustawowym terminie.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku Zainteresowana m.in. poinformowała, że zadane pytanie nr 1 dotyczy transakcji, w wyniku której otrzymała Ona rekompensatę od właściciela lokalu nr 2 w kwocie 14 000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w wyniku przeprowadzonej transakcji sprzedaży Wnioskodawczyni przysługuje ulga meldunkowa?
2. Czy pomimo, że Zainteresowana nie złożyła stosownego oświadczenia w ustawowym terminie ma prawo skorzystać z ulgi meldunkowej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni,

• w odniesieniu do pytania nr 1, przysługuje Jej ulga meldunkowa z tytułu przeprowadzonej transakcji sprzedaży, w wyniku której otrzymała Ona rekompensatę od właściciela lokalu nr 2 w kwocie 14 000 zł, gdyż była zameldowana na stałe dłużej aniżeli 12-miesięcy przed tą transakcją,
• w odniesieniu do pytania nr 2, pomimo, że Zainteresowana nie złożyła stosownego oświadczenia w terminie ma prawo skorzystać z ulgi meldunkowej.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl zasady powszechności opodatkowania, wyrażonej art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest – z zastrzeżeniem ust. 2 – odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec wyżej powołanych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedstawionym stanie faktycznym dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości istotne znaczenie ma data i forma nabycia nieruchomości.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wniosku przez Wnioskodawczynię wynika, że w 2008 r. w drodze darowizny otrzymała Ona nieruchomość w postaci lokalu wraz z częścią wspólną budynku. Natomiast w maju 2010 r. w wyniku przeprowadzonej modernizacji zostały zmienione składniki lokali i wysokość udziałów w nieruchomości wspólnej. Z kolei poprzez przyłączenie wydzielonych części w części wspólnej tego budynku do innego lokalu w tym budynku Zainteresowana otrzymała rekompensatę od właściciela tegoż lokalu w kwocie 14 000 zł. Wnioskodawczyni dodała, iż była zameldowana w darowanym mieszkaniu na pobyt stały od 1 grudnia 2008 r. do 10 czerwca 2011 r. W czerwcu 2011 r. lokal ten sprzedała. Zaznaczyła Ona, że oświadczenie o uldze meldunkowej, w odniesieniu do uzyskanej rekompensaty - nie zostało złożone w terminie ustawowym, tj. do 30 kwietnia 2011 r.

W tym miejscu zauważyć należy, że cytowane w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) „odpłatne zbycie” oznacza każde przeniesienie prawa własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Termin odpłatne zbycie obejmuje zatem szeroki zakres czynności, których skutkiem jest przeniesienie prawa własności do całej rzeczy lub udziału w niej.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903, ze zm.). Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Nie posiada jednak osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych. Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu.

W myśl art. 3 ww. ustawy, grunt oraz wszelkie części budynku i inne urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali lub dotychczasowego właściciela nieruchomości ze względu na należące do niego niewyodrębnione lokale (nieruchomość wspólna), stanowią ich współwłasność w częściach ułamkowych odpowiadających stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu do powierzchni użytkowej budynku. Współwłasność nieruchomości wspólnej jest przymusowa.

Jak wynika z art. 3 ust. 1 ww. o własności lokali, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali (ust. 2). Udział właściciela lokalu wyodrębnionego w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi. Udział właściciela samodzielnych lokali niewyodrębnionych w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej tych lokali wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi (ust. 3). Do wyznaczenia stosunku, o którym mowa w ust. 3, niezbędne jest określenie, oddzielnie dla każdego samodzielnego lokalu, jego powierzchni użytkowej wraz z powierzchnią pomieszczeń do niego przynależnych (ust. 4).

Jak z powyższego wynika, właściciel odrębnego lokalu, jest jednocześnie współwłaścicielem nieruchomości wspólnej. Prawo własności lokalu oraz związane z nim prawo współwłasności nieruchomości wspólnej nie mogą być przedmiotem odrębnego obrotu prawnego. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Pomimo to, jak się wydaje udział we współwłasności nieruchomości wspólnej można porównać do współwłasności łącznej. W sytuacji, gdy w wyniku przekształcenia nieruchomości wspólnej (części budynku) powstaje samodzielny lokal (lub jego część), dojdzie w tej części do zniesienia udziału we współwłasności nieruchomości wspólnej. W tym przypadku można zatem stwierdzić, że właściciel lokalu, który został rozbudowany o część powstałą z nieruchomości wspólnej - nabywa od pozostałych współwłaścicieli należące do nich udziały w nieruchomości wspólnej (bądź ich część) stając się w ten sposób ich wyłącznym właścicielem. Wobec tego czynność modernizacji budynku, w następstwie której zostały zmienione udziały w składnikach wspólnych budynku, (co z kolei nastąpiło w formie aktu notarialnego), a Wnioskodawczyni tytułem powyższego uzyskała rekompensatę w wysokości 14 000 zł - stanowi formę odpłatnego zbycia.

W odniesieniu do przychodu uzyskanego ze zbycia przedmiotowego udziału w składnikach wspólnych budynku nabytego łącznie z lokalem mieszkalnym w 2008 r. znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Bowiem w myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009 r. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy zmienianej w art. 1 (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 roku do dnia 31 grudnia 2008 roku, stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Stosownie do art. 30e ust.1 w zw. z ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Natomiast w myśl art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Jednakże stosownie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

– jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Zgodnie z art. 21 ust. 21 zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatników uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którzy złożą w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 tej ustawy, za rok podatkowy w którym nastąpiło odpłatne zbycie, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r. (oświadczenie o spełnieniu warunków do skorzystania z ulgi meldunkowej).

Wobec powyższego, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

1. okresu zameldowania na pobyt stały nie krótszego niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,
2. terminowego złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.
   
   

Podkreślić jednak należy, że ulga meldunkowa podobnie jak wszystkie ulgi i zwolnienia jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

Z analizy przedmiotowego wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni jest zainteresowana kwestią możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej w odniesieniu do przychodu uzyskanego z tytułu rekompensaty za zbycie udziału w nieruchomości, tj. części wspólnej budynku.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że wbrew twierdzeniom Wnioskodawczyni - przychód uzyskany w postaci rekompensaty nie może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wypłata przedmiotowej rekompensaty była skutkiem odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w rozpatrywanej sprawie, udziału w nieruchomości wspólnej budynku, w którym znajduje się lokal mieszkalny stanowiący własność Zainteresowanej.

Wnioskodawczyni dokonała zbycia przedmiotowego udziału w 2010 r. w drodze odrębnej czynności prawnej od zbycia, w 2011 r. lokalu mieszkalnego, w którym zamieszkiwała i była zameldowana na pobyt stały.

Zbycie takiego udziału w drodze odrębnej od sprzedaży lokalu mieszkalnego czynności prawnej w innym terminie nie jest objęte zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem zwolnienie to ma zastosowanie wyłącznie do przychodów uzyskanych z tytułu zbycia rzeczy i praw w nim wymienionych, a nie wszystkich, o których mowa jest w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c). W rozpatrywanej sprawie udział w nieruchomości wspólnej był zbywany jako odrębne prawo, nie związane z lokalem mieszkalnym Wnioskodawczyni, a więc prawo nie wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy. Przychód ze zbycia owego udziału korzystałby ze zwolnienia w ramach ulgi meldunkowej jedynie w sytuacji gdyby był zbywany łącznie z lokalem, jako część składowa w ramach jednej czynności prawnej.

Jednocześnie tut. Organ podkreśla, że Zainteresowana nie złożyła w ustawowym terminie stosownego oświadczenia odnośnie skorzystania z ulgi meldunkowej w odniesieniu do przychodu uzyskanego z tytułu rekompensaty.

Zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy sytuacji kiedy spełnione są dwie jego przesłanki, czyli: okres zameldowania na pobyt stały nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia danego lokalu mieszkalnego, terminowe złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.

Tak więc zakładając nawet, iż Wnioskodawczyni mogłaby skorzystać w zakresie otrzymanej rekompensaty z ulgi meldunkowej – co zdaniem tut. Organu nie może mieć miejsca – brak złożenia wymaganego oświadczenia eliminuje prawo do tej ulgi.

Reasumując, uzyskane przez Wnioskodawczynię świadczenie w postaci rekompensaty z tytułu zbycia ww. udziału nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 i podlega opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.