INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27.07.2009r. (data wpływu 17.08.2009r.) oraz piśmie z dnia 03.11.2009r. (data nadania 06.11.2009r., data wpływu 09.11.2009r.), uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 27.10.2009r. Nr IPPB5/423-472/09-2/DG (data nadania 27.10.2009r., data doręczenia 30.10.2009r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie momentu ustalenia przychodu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2009r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu ustalenia przychodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie organizacji procesu zbierania, przetwarzania, odzysku i unieszkodliwiania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego („usługi”) zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. z 2005 r. Nr 180, poz. 185 ze zm.; „ustawa o ZSEE”). W ramach świadczenia usług, Spółka przejęła także obowiązki w zakresie sprawozdawczości w stosunku do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska („GIOŚ”), wynikające z ustawy o ZSEE (tj. cykliczne sporządzanie i składanie sprawozdań o masie zużytego sprzętu zebranego, poddanego przetwarzaniu, odzyskowi; o osiągniętych poziomach zbierania, odzysku, recyclingu etc.).

Kontrahenci Spółki (producenci, importerzy, dystrybutorzy sprzętu etc.) są podzieleni według trzech branż; AGD, RTV/IT, oświetlenie. Spółka podkreśla, że niżej opisane ustalenia zawarte w stanie faktycznym dotyczą wyłącznie klientów z branż AGD i RTV/IT (Klienci) i odnoszą się, zasadniczo, do usług świadczonych w latach 2007-2008.

W związku z nowelizacją ustawy o ZSEE, w roku 2009 podpisane zostały nowe umowy z Klientami zmieniające m.in. zasady rozliczeń. W związku z powyższym, aspekty podatkowe rozliczeń Spółki z Klientami w roku 2009 nie są przedmiotem niniejszego wniosku.

W latach 2007-2008 wynagrodzenie Spółki z tytułu świadczenia usług kalkulowane było w oparciu o deklaracje miesięczne (zawierające m.in. dane o ilości i masie sprzętu elektrycznego lub elektronicznego wprowadzonego do obrotu itp.), które Klienci Spółki, zgodnie z umową zobowiązani byli przesyłać w terminie do 10 dnia miesiąca (za poprzedni miesiąc). Z przyczyn leżących po stronie klientów, w/w deklaracje nie mogły być dostarczane Spółce wcześniej niż do 10-go dnia następnego miesiąca. Otrzymane deklaracje, w ramach świadczonych usług, były weryfikowane przez Spółkę pod kątem technicznym oraz formalnym. Na podstawie informacji zawartych w złożonych deklaracjach, Spółka w ramach świadczenia usług, wypełniała, w imieniu Klientów, obowiązki sprawozdawcze w stosunku do GIOŚ. Wynagrodzenie za wypełnienie obowiązków sprawozdawczych było wkalkulowane w cenę świadczonych usług.

Usługi świadczone przez Spółkę mają charakter usług ciągłych. W szczególności są to usługi trwające dłuższy czas (co do zasady, rok lub dłużej) i tworzące funkcjonalną całość, a więc takie, co do których nie można jednoznacznie powiedzieć (o ile strony nie ustalą inaczej), że upływ jakiegoś czasu pozwala uznać usługę za wykonaną ze względu na fakt jej dalszego świadczenia. Także usługa sprawozdawczości do GIOŚ jest świadczona w sposób ciągły i nie można jej przyporządkować do jednego miesiąca kalendarzowego.

W latach podatkowych 2007-2008 postanowienia umów podpisanych z klientami stanowiły, że Spółka raz w miesiącu (tj. po 10 dniu następnego miesiąca, gdy Klient złoży stosowne deklaracje) będzie fakturować swoich klientów z tytułu świadczonych usług. Umowy nie zawierały postanowień, że usługa rozliczana jest w miesiącach kalendarzowych lub że miesiąc kalendarzowy jest okresem rozliczeniowym.

W latach podatkowych 2007-2008, zgodnie z opisem na fakturze okresem rozliczeniowym, dla Klientów Spółki, był okres do 10-ego dnia każdego miesiąca kalendarzowego tj. faktury wystawiane przez Spółkę zawierały następujący opis: „Organizacja procesu zbierania, przetwarzania, odzysku i unieszkodliwiania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego w okresie do 10 (miesiąc) 2007 roku” lub „Organizacja procesu zbierania, przetwarzania, odzysku i unieszkodliwiania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego w okresie do 10 (miesiąc) 2008 roku.” Dodatkowo, należy zaznaczyć, że w/w. faktury zawierały także wynagrodzenie za cyklicznie wykonywane usługi w zakresie sprawozdawczości do GIOŚ.

Spółka w latach 2007-2008 płaciła zaliczki miesięczne na podatek dochodowy od osób prawnych na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 25 ustawy o PDOP.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym, przychód podatkowy z tytułu usług świadczonych w latach 2007-2008 (obliczany na podstawie deklaracji złożonej przez Klienta za dany miesiąc) powinien być rozpoznany 10 dnia następnego miesiąca...

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy PDOP za datę powstania przychodów związanych z działalnością gospodarczą uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień: wystawienia faktury albo uregulowania należności. Stosownie do art. 12 ust. 3c ustawy o PDOP, jeżeli jednak strony ustalą iż usługa rozliczana jest w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu, uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Z treści wyżej wymienionego artykułu wynika, że w przypadku gdy usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, przychód podatkowy powstanie w:

• ostatnim dniu okresu rozliczeniowego określonym w umowie (nie rzadziej niż raz w roku),

• ostatnim dniu okresu rozliczeniowego określonym na wystawianej fakturze (nie rzadziej niż raz w roku).
  
  

W opinii Spółki, w świetle wyżej opisanego stanu faktycznego, usługi świadczone przez Spółkę należy zaliczyć do usług świadczonych w sposób ciągły w okresach rozliczeniowych. W szczególności, były to usługi trwające, co do zasady, dłużej niż rok i tworzące funkcjonalną całość, a więc takie, co do których nie można powiedzieć, że upływ jakiegoś czasu pozwala uznać usługę za wykonaną ze względu na fakt jej dalszego świadczenia. A zatem, określenie okresu rozliczeniowego pozostaje wyłącznie w gestii stron umowy, które łączy stosunek cywilnoprawny. W świetle powyższego, data rozpoznania przychodu podatkowego zależy od odpowiednich zapisów, dotyczących terminów rozliczeń umieszczonych w umowie lub na fakturach, a nie od daty wykonania świadczenia lub wystawienia faktury.

Stosownie do art. 12 ust. 3c ustawy o PDOP, ostatni dzień okresu rozliczeniowego powinien być określony w umowie lub na fakturze. Spółka pragnie podkreślić, że na fakturach sprzedażowych wystawionych przez Spółkę ostatni dzień okresu rozliczeniowego był zawsze precyzyjnie zdefiniowany (np. „Organizacja procesu zbierania, przetwarzania, odzysku i unieszkodliwiania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego w okresie do 10 kwietnia 2008 r.”

Ponadto w umowach z Klientami przyjęto 10 dzień następnego miesiąca, jako możliwą datę dokonania rozliczenia za dany okres. Co więcej, umowy podpisane z Klientami nie zawierały zapisów, które byłyby sprzeczne z w/w. opisem na fakturze (brak jest postanowień, że usługa rozliczana jest w miesiącach kalendarzowych lub, że okresem rozliczeniowym jest miesiąc kalendarzowy itp.).

Mając na uwadze powyższe, w opinii Spółki, przychód podatkowy z tytułu świadczenia usług, obliczony na podstawie deklaracji złożonej przez Klienta za dany miesiąc, powinien być rozpoznany, zgodnie z opisem na fakturze i z postanowieniami umowy, w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego tj. 10-ego dnia następnego miesiąca. Stanowisko Spółki znajduje min. potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, z dnia 27 lutego 2009 r. (syg. IBPBI/2/423-1125/07/AM), oraz interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 grudnia 2007r. (syg. ITPB1/415-369/07/MZ). W obu wyżej wymienionych interpretacjach, podatnicy, podobnie jak Spółka, świadczą usługi w trybie ciągłym oraz fakturują swoich klientów raz w miesiącu. Dodatkowo, okres rozliczenia w umowach lub na fakturach został też określony jako 10 dzień każdego miesiąca (tj. po otrzymaniu stosownych raportów za miesiąc poprzedni, których analiza lub weryfikacja jest częścią świadczonych usług). Zarówno Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach jak i w Bydgoszczy, potwierdził stanowiska podatników, iż dniem powstania przychodu będzie 10 dzień każdego miesiąca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia opisanego w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.