INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2009r. (data wpływu 23 czerwca 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 sierpnia 2009r. (data wpływu 24 sierpnia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia z podatku sprzedaży towarów objętych remanentem likwidacyjnym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia z podatku sprzedaży towarów objętych remanentem likwidacyjnym.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 sierpnia 2009r. (data wpływu 24 sierpnia 2009r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Od roku 1990 do dnia 20 marca 2009r. Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej z siostrą – sklep pasmanteryjny. Udziały wynosiły po 50%. Wspólniczki rozliczały się na zasadach ogólnych – księga przychodów i rozchodów, spółka była podatnikiem VAT. Dnia 20 marca 2009r. siostra zmarła i spółka uległa likwidacji. O fakcie został powiadomiony Urząd Skarbowy – został sporządzony remanent likwidacyjny według ustawy o podatku od osób fizycznych i ustawy o podatku od towarów i usług. Podatek VAT od remanentu likwidacyjnego został rozliczony w deklaracji za marzec 2009r. i został zapłacony.

Wnioskodawczyni kontynuuje samodzielnie działalność w tym samym miejscu i w tej samej branży. Wybrała zasady ogólne – księgę przychodów i rozchodów oraz zwolnienie z podatku VAT. Towary handlowe z remanentu likwidacyjnego – swoje 50% oraz drugą część – wspólniczki (na prośbę spadkobierców) Wnioskodawczyni wprowadziła do nowej działalności – w przeważającej części drobne rzeczy o małej wartości i często trudne do sprzedania nawet w cenie zakupu.

W uzupełnieniu z dnia 20 sierpnia 2009r. Wnioskodawczyni dodała, iż towary te ujęła w remanencie początkowym w wartości brutto (z podatkiem VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż części towaru z remanentu likwidacyjnego należących do Wnioskodawczyni oraz towaru odkupionego od spadkobierców zmarłej wspólniczki będzie zwolniona z VAT przez 12 miesięcy (w tym roku Wnioskodawczyni przekroczy limit 50.000 zł i będzie podatnikiem VAT ...

Stanowisko Wnioskodawczyni: w momencie przekroczenia limitu VAT 50.000 zł proporcjonalnie do okresu prowadzonej działalności sprzedaż ww. towaru na mocy art. 14 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług jest zwolniona z VAT przez okres 12 miesięcy.

Tut. organ zauważa, że Wnioskodawczyni w piśmie z dnia 20 sierpnia 2009r. dokonała zmiany swojego stanowiska, przedstawionego we wniosku z dnia 16 czerwca 2009r. Wskazane wyżej stanowisko Wnioskodawczyni wynika właśnie z pisma z dnia 20 sierpnia 2009r. Ponieważ pismo z dnia 20 sierpnia 2009r. stanowiło uzupełnienie złożonego wcześniej wniosku, tut. organ uznał, iż stanowisko przedstawione w tym piśmie jest stanowiskiem ostatecznym Wnioskodawczyni, a w konsekwencji powyższego dokonana w niniejszej interpretacji ocena dotyczy tego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej.

Powołane uregulowanie odnosi się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego – ust. 4 powołanego art. 14 ustawy.

Zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008r., w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 14 ust. 6 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Również, co godne podkreślenia, w powstałej sytuacji, dostawa towarów dokonywana przez byłych wspólników spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1 oraz przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, której przedmiotem są towary objęte spisem z natury, podlega zwolnieniu od podatku przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, pod warunkiem rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury, stosownie do art. 14 ust. 7 ustawy o VAT.

Należy w tym miejscu wskazać, iż powyższe zwolnienie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Dotyczy bowiem ono z jednej strony, wyłącznie towarów objętych spisem z natury, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy o VAT, oczywiście przy spełnieniu warunków wskazanych w ust. 7 tego artykułu. Z drugiej zaś strony odnosi się ono jedynie do podatnika, który jest właścicielem tych towarów w momencie dokonania spisu z natury.

Podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29 ust. 10 (art. 14 ust. 8 ustawy o VAT).

Z wniosku wynika, że od roku 1990 do dnia 20 marca 2009r. Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej z siostrą – sklep pasmanteryjny. Udziały wynosiły po 50%. Wspólniczki rozliczały się na zasadach ogólnych – księga przychodów i rozchodów, spółka była podatnikiem VAT. Dnia 20 marca 2009r. siostra zmarła i spółka uległa likwidacji. O fakcie został powiadomiony Urząd Skarbowy – został sporządzony remanent likwidacyjny według ustawy o podatku od osób fizycznych i ustawy o podatku od towarów i usług. Podatek VAT od remanentu likwidacyjnego został rozliczony w deklaracji za marzec 2009r. i został zapłacony. Wnioskodawczyni kontynuuje samodzielnie działalność w tym samym miejscu i w tej samej branży. Wybrała zasady ogólne – księgę przychodów i rozchodów oraz zwolnienie z podatku VAT. Towary handlowe z remanentu likwidacyjnego – swoje 50% oraz drugą część – wspólniczki (na prośbę spadkobierców) Wnioskodawczyni wprowadziła do nowej działalności – w przeważającej części drobne rzeczy o małej wartości i często trudne do sprzedania nawet w cenie zakupu. W uzupełnieniu z dnia 24 sierpnia 2009r. Wnioskodawczyni dodała, iż towary te ujęła w remanencie początkowym w wartości brutto (z podatkiem VAT).

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy, należy stwierdzić, iż w odniesieniu do ujętych w remanencie likwidacyjnym towarów, których właścicielem jest Wnioskodawczyni, ma ona prawo do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 14 ust. 7 ustawy o VAT, przy spełnieniu warunków wskazanych w tym przepisie.

Należy przy tym podkreślić, iż powyższe zwolnienie, w odniesieniu do ww. towarów, przysługuje Wnioskodawczyni niezależnie od jej statusu prawnopodatkowego. Stąd też okoliczność przekroczenia przez nią kwoty 50.000 zł obrotu w okresie obowiązywania ww. zwolnienia, pozostaje bez wpływu na to zwolnienie.

W odniesieniu natomiast do ujętych w remanencie likwidacyjnym, towarów przypadających zmarłej wspólniczce, a de facto jej spadkobiercom, które to towary, co wynika z wniosku, Wnioskodawczyni odkupiła, zastosowanie przez Wnioskodawczynię zwolnienia z art. 14 ust. 7 ustawy o VAT, nie jest możliwe. Nie została bowiem ona ich właścicielką w konsekwencji likwidacji działalności spółki cywilnej, lecz w drodze transakcji kupna-sprzedaży i stanowią one dla niej towar handlowy, którego sprzedaż podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni, iż w momencie przekroczenia limitu VAT 50.000 zł proporcjonalnie do okresu prowadzonej działalności sprzedaż ww. towaru na mocy art. 14 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług jest zwolniona z VAT przez okres 12 miesięcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.