INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2009r. (data wpływu 16 listopada 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania i udokumentowania usług związanych bezpośrednio z eksportem towaru na rynek rosyjski - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2009r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania i udokumentowania usług związanych bezpośrednio z eksportem towaru na rynek rosyjski.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest firma spedycyjną, ma klientów z Rosji, dla których wykonuje transport towaru przeznaczonego na rynek rosyjski, jednak transport towaru wykonywany przez Wnioskodawcę dotyczy relacji z kraju unijnego lub poza unią tylko do agencji celnej. Następnie towar jest przeładowany na inne auto i dalszy transport tego towaru nie podlega już pod zlecenie Wnioskodawcy.

Dokładna procedura przebiegu transportu towaru:

1.Wnioskodawca dostaje zlecenie od klienta rosyjskiego na przewóz towarów

2.Wnioskodawca podstawia zamówiony samochód w miejscu wskazanym w zleceniu towarowym.

3.Odbywa się załadunek towaru na podstawiony pojazd.

4.Od przewoźnika Wnioskodawca dostaje takie dokumenty jak: faktura VAT, dokument CMR z określeniem w pozycji 2, że odbiorcą towaru jest firma rosyjska. Wg zlecenia kierowca powinien wziąć ze sobą kopię dokumentu EX i dostarczyć do firmy Wnioskodawcy wraz z fakturą i innymi dokumentami. Jednak czasami zdarza się, że przewoźnik nie dostarcza tego dokumentu i wtedy spedytor jest zmuszony do zwracania się z prośbą do agencji celnej np. D. Sp. z o.o. magazyn w K. lub A. Sp. z o.o. o przesłanie Wnioskodawcy dokumentu EX.

5.Pod zlecenie Wnioskodawcy towar jest dostarczany do Agencji celnej w Polsce. Towar zostaje przedstawiony w Urzędzie celnym do procedury wywozu - na dokumencie SAD (EX, EX1) w formie pisemnej i elektronicznej.

1. Kierowca otrzymuje wydrukowany dokument SAD EX, w którym określone jest miejsce i zarejestrowany w elektronicznym systemie celnym obowiązującym na terenie całej Unii Europejskiej – system ten pozwala również na „śledzenie” drogi wywozu towaru.
   
2. Środek transportu może, lecz nie musi zostać zaplombowany tzn. mogą zostać nałożone zamknięcia celne.
   
3. Od tej chwili wszystkie czynności związane z transportem towaru muszą być realizowane pod dozorem celnym (tzn. w obecności celnika – np. przeładowanie towaru na inny samochód, złożenie na składzie celnym lub magazynie celnym itp.).
   
4. Raz wszczęta procedura musi zakończyć się wywozem (w określonym w dokumencie czasem) lub inną procedurą celną
   
5. Towar objęty procedurą wywozu nie może być dopuszczony do obrotu na terenie Unii Europejskiej, chyba że zostanie wprowadzony na jej obszar nową procedurą celną „dopuszczeniem do obrotu” na nowym dokumencie SAD (oczywiście należy zakończyć procedurę rozpoczętą poprzednią – czyli w tym przypadku – procedurę wywozu a w jej miejsce należy otworzyć procedurę dopuszczenia do obrotu, po zapłaceniu należności celnych, podatkowych np. cło, podatek, akcyza itp. Towar jest dopuszczany do obrotu na terenie Unii Europejskiej).
   

6.Towar, który wiezie Wnioskodawca objęty jest procedurą wywozu i w zależności od wymagań klienta jest wywożony bezpośrednio poza obszar Unii Europejskiej (dokument SAD i procedura wywozu zostają zakończone na granicy Unii Europejskiej czasie i miejscu wskazanym w dokumencie eksportowym SAD) lub zostaje dowieziony do składu celnego (magazynu celnego) gdzie pod dozorem celnym towar może zostać wprowadzony na magazyn celny lub skład celny lub przeładowany na inny (np. rosyjski lub białoruski) nowy środek transportu doładowany do przesyłki zbiorczej itp. W tym przypadku procedura wywozu zostaje zakończona w agencji celnej, składzie celnym lub magazynie celnym na którego terenie towar zostaje rozładowany lub przeładowany, a w miejsce procedury wywozu (załącza się sadex) jej miejsce otwierania zostaje procedura tranzytu z zastosowaniem karnetu TIR lub ATA.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podwykonawca (przewoźnik) może wystawić na firmę Wnioskodawcy faktury ze stawką 0% (na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23) mając takie dokumenty jak SAD EX, EX1, CMR...

Jakie dokumenty są wymagane do stosowania stawki 0%...

Zdaniem Wnioskodawcy, firma podwykonawcza powinna wystawić faktury z 0% VAT ponieważ towar przeznaczony jest na rynek rosyjski co potwierdza dokument SAD EX, EX1, CMR. Zdaniem Wnioskodawcy do zastosowania stawki 0% wystarczy dokument CMR, SAD EX, EX1 o których mowa jest w art. 83 ust. 5 pkt 1. Wnioskodawca dysponuje ww. dokumentami CMR oraz dokumentami SAD EX, EX1 (oraz fakturę VAT) na których to dokumentach znajdują się informacje, o których mowa jest w ust 6 pkt 1 i 2 czyli nazwę nadawcy w polu nr 1 oraz nazwę odbiorcy w polu nr 3 oraz takie informacje jak określenie towarów i ilość (czyli jednoznacznie wynika fakt, że towar przekracza granicę rosyjską).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Odstępstwo od tej zasady przewidziane zostało między innymi w art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług transportowych - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Stosownie do art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

1. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,
2. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
3. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
4. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju.
   
   

Z powyższej definicji wynika, że w przypadku transportu towarów musi się on chociaż w części odbywać poza terytorium Wspólnoty. Transport, który w całości odbywa się na terytorium Wspólnoty, nie jest transportem międzynarodowym – jest nim tylko ten transport, który chociaż w części odbywa się poza Wspólnotą, czyli na terytorium kraju trzeciego.

Przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23 art. 83 rozumie się również usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2 (art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT).

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT, przewoźnik może opodatkować świadczoną usługę stawką 0% pod warunkiem posiadania stosownych dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 83 ust. 5 ustawy o VAT dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

1. towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;
2. towarów importowanych - oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celny, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów;
3. towarów przez eksportera - dowód wywozu towarów;
4. osób - międzynarodowy bilet lotniczy, promowy, okrętowy lub kolejowy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.
   
   

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wykonuje transport towaru przeznaczonego na rynek rosyjski. Transport wykonywany przez Wnioskodawcę dotyczy relacji z kraju unijnego lub poza Unią tylko do agencji celnej, gdzie pod dozorem celnym towar może zostać wprowadzony na magazyn celny lub skład celny lub przeładowany na inny (np. rosyjski lub białoruski) nowy środek transportu, doładowany do przesyłki zbiorczej itp. W tym przypadku procedura wywozu zostaje zakończona w agencji celnej, składzie celnym lub magazynie celnym, na którego terenie zostaje towar rozładowany lub przeładowany, a w miejsce procedury wywozu (zakańcza się SAD EX) otwierana zostaje procedura tranzytu z zastosowaniem karnetu TIR lub ATA (pod dozorem celnym w obecności celnika). Dalszy transport towaru nie podlega już pod zlecenie Wnioskodawcy.

W odniesieniu do stanu faktycznego wskazanego we wniosku należy wskazać, iż w przedstawionej sytuacji, gdy na terytorium Polski wystąpi eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, nie będziemy mieć do czynienia z transportem międzynarodowym, o którym mowa w art. 83 ust. 3 pkt 1 lit d ww. ustawy, lecz z usługami określonymi przez ustawodawcę w art. 83 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT tj. z usługami związanymi bezpośrednio z eksportem towarów:

1. dotyczącymi towarów eksportowanych polegających na ich pakowaniu, przewozie do miejsc formowania przesyłek zbiorowych, składowaniu, przeładunku, ważeniu, kontrolowaniu i nadzorowaniu bezpieczeństwa przewozu,
2. świadczonymi na podstawie umowy maklerskiej, agencyjnej, zlecenia i pośrednictwa, dotyczących towarów eksportowanych.
   
   

Opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie (art. 83 ust. 2 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

• dostawcę lub na jego rzecz, lub
• nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.
  
  

Stawką 0% zostały objęte te czynności, które są bezpośrednio związane z samymi towarami będącymi przedmiotem eksportu. Przepis art. 83 ust. 1 pkt 21 lit. a cyt. ustawy obejmuje bowiem stawką 0% usługi związane bezpośrednio z eksportem towarów, które dotyczą towarów eksportowanych i polegają na ich pakowaniu, przewozie do miejsc formowania przesyłek zbiorowych, składowaniu, przeładunku, ważeniu, kontrolowaniu i nadzorowaniu bezpieczeństwa przewozu. Należy uznać, że wyliczenie powyższe ma jednak charakter przykładowy, zaś ze stawki 0% korzystać mogą także inne czynności, niewymienione w przepisie, lecz nakierowane bezpośrednio na eksportowany towar.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że stawkę podatku w wysokości 0% można zastosować w przypadku świadczenia usług związanych bezpośrednio z eksportem, jeśli podatnik posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające, iż usługi te dotyczą towarów eksportowanych. Dokumenty potwierdzające dokonanie świadczenia ww. usług muszą mieć rangę dowodów, w związku z czym, muszą w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzać okoliczność faktyczną przez nie dowodzoną. Zatem Wnioskodawca, aby mógł skorzystać ze stawki 0%, powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne i potwierdzające faktyczne dokonanie transakcji eksportu towarów.

Podatnik we wniosku wskazał, iż posiada w dokumentacji dokumenty potwierdzające, iż świadczone przez niego usługi są związane z towarem przeznaczonym na rynek rosyjski. Dokumentami tymi są dokument CMR, SAD EX, EX1 oraz faktura VAT. Z dokumentów tych wynika kto jest podmiotem dokonującym eksportu oraz kto jest odbiorcą towaru w Rosji. Ponadto z dokumentów tych wynika, że towar przekracza granicę rosyjską.

W sytuacji gdy na terytorium Polski nie wystąpi eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ww. ustawy, wówczas do przewozu towarów przez Wnioskodawcę z innego kraju członkowskiego do agencji celnej w Polsce zastosowanie będzie miała stawka określona w § 9 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), w myśl którego obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do wewnątrzwspólnotowych usług transportu towarów, jeżeli transport ten stanowi część usługi transportu międzynarodowego.

Natomiast w sytuacji gdy transport towarów przez Wnioskodawcę jest realizowany na trasie z kraju trzeciego do agencji celnej w Polsce wówczas transport ten spełnia przesłankę uznania go za transport międzynarodowy opodatkowany 0% stawką podatku VAT na zasadach określonych w art. 83 ust. 1 pkt 23 przy zachowaniu warunków określonych w ust. 5 tego artykułu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, jednakże prawidłowość stanowiska wynika z innej podstawy prawnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.