INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22.10.2009 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Warszawie 26.10.2009 r.), uzupełnionego w dniu 28.12.2009 r. na wezwanie nr IPPP3/443-957/09-2/SM, IPPB2/415-666/09-2/MG z dnia 17.12.2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania opłat za korzystanie przez pracownika z samochodu służbowego do celów prywatnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26.10.2009 r. wpłynął do Izby Skarbowej w Warszawie ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania opłat za korzystanie przez pracownika z samochodu służbowego do celów prywatnych. Wniosek został uzupełniony w dniu 28.12.2009 r. na wezwanie nr IPPP3/443-957/09-2/SM, IPPB2/415-666/09-2/MG z dnia 17.12.2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej „Spółka”) powierzyła swemu pracownikowi odpowiedzialnemu m.in. za bieżącą obsługę techniczną obecnych kontrahentów Spółki samochód służbowy. Samochód ten jest leasingowany przez spółkę. Spółka pokrywa koszt rat leasingowych, a także wszelkie inne koszty związane z eksploatacją samochodu, w tym w szczególności koszty ubezpieczenia, przeglądów, napraw. Zasadniczo samochód będzie wykorzystywany w związku z obowiązkami wykonywanymi przez pracownika na podstawie zawartej umowy o pracę. Jednak spółka dopuściła również wykorzystanie przez pracownika samochodu w celach prywatnych, przy czym jeżeli samochód wykorzystywany jest w tych celach, pracownik zobowiązany jest do uiszczenia wynagrodzenia na rzecz Spółki za udostępnienie pracownikowi samochodu do celów prywatnych. Wynagrodzenie należne jest w okresach miesięcznych. Strony określiły jednocześnie kwotowo stałą opłatę za miesięczny limit kilometrów do używania samochodu w celach prywatnych, która należna jest Spółce. Opłata ta została skalkulowana jako iloczyn kilometrów objętych limitem oraz stawki za 1 kilometr przebiegu samochodu osobowego, ogłaszanej na podstawie rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. z 2002 r. Nr 27, poz. 271 ze zm.). W przypadku przekroczenia wspomnianego limitu kilometrów, Spółka ma prawo obciążyć pracownika dodatkową opłatą, która będzie kalkulowana jako iloczyn kilometrów przejechanych przez pracownika w celach prywatnych powyżej ustalonego przez strony limitu oraz stawki za 1 kilometr przebiegu samochodu osobowego, ogłaszaną na podstawie wskazanego rozporządzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy dokumentowanie opłat za korzystanie przez pracownika z samochodu służbowego do celów prywatnych fakturami VAT (dokumentami wewnętrznymi jeśli pracownik nie zażąda wystawienia faktury) i opodatkowanie VAT wynagrodzenia Spółki z tego tytułu stawką 22% jest działaniem prawidłowym...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

W opinii Spółki zarówno stała opłata ryczałtowa pobierana od pracownika w okresach miesięcznych z tytułu udostępnienia pracownikowi samochodu służbowego do celów prywatnych, jaki dodatkowa opłata pobierana w przypadku przekroczenia przez pracownika ustalonego przez Spółkę i pracownika limitu miesięcznego stanowią wynagrodzenie z tytułu odpłatnego świadczenia usług. Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  
  

Skoro Spółka w zamian za konkretne świadczenie - udostępnienie pracownikowi samochodu do celów prywatnych - uzyskuje wynagrodzenie, świadczy na jego rzecz usługi, które są odpłatne. Oznacza to, że zarówno opłata jak i ewentualna dodatkowa opłata związane z udostępnieniem pracownikowi samochodu służbowego do celów prywatnych uzyskiwane przez Spółkę stanowią obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 41 ustawy o VAT stawka VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie o VAT oraz przepisach wykonawczych od ustawy o VAT. W opinii Spółki żaden z odrębnych przepisów nie przewiduje obniżonej stawki podatku dla usługi odpłatnego udostępnienia samochodu. Z tych przyczyn zastosowanie znajdzie podstawowa 22% stawka VAT. Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy zasadniczo są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Obowiązek wystawienia nie dotyczy podatników dokonujących dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (art. 106 ust. 4 ustawy o VAT). Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury. Oznacza to, że prawidłowe udokumentowanie wynagrodzenie z tytułu odpłatnego świadczenia usług przez spółkę na rzecz pracownika wymaga wystawienia faktury tylko na jego żądanie. Powyższe stanowisko potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 20 czerwca 2008 r., ITPP1/443-328/08/BS: „Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że na podstawie zawartej umowy z tytułu umożliwienia wykorzystania przez pracownika samochodu służbowego dla celów prywatnych Spółka otrzymuje określoną miesięcznie kwotę ryczałtu. Z tego względu stwierdzić należy, iż pomiędzy stronami istnieje relacja zobowiązaniowa, którą należy traktować jako świadczenie usług. Oznacza to, że spółka świadczy na rzecz swoich pracowników usługi, o których mowa w art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, a więc dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy. (...)

Prawidłowym jest - zdaniem Organu - zaewidencjonowanie obrotu na podstawie wystawionych dowodów wewnętrznych lub faktury VAT w przypadku wystawienia jej na żądanie pracownika.” Należy dodać, iż zdaniem Spółki, na Spółce nie ciąży obowiązek ewidencjonowania obrotu z tytułu usług świadczonych na rzecz pracownika przy pomocy kasy rejestrującej, gdyż do usług świadczonych przez spółkę zastosowanie mają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 228, poz. 1510). Przepisy te przewidują zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu z tytułu usług świadczonych przez Spółkę przy pomocy kasy fiskalnej w takiej sytuacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych sprawa będzie rozpatrzona w odrębnym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.