INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2009r. (data wpływu do organu 23 kwietnia 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 czerwca 2009r. (data wpływu 24 czerwca 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2009r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 czerwca 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 2 czerwca 2008r. pojazd (ciągnik siodłowy), będący środkiem trwałym Spółki jawnej uległ wypadkowi drogowemu. Sprawcą wypadku był inny uczestnik ruchu (inny pojazd). Spółce wypłacono odszkodowanie z tytułu zaistniałej szkody z OC sprawcy w wysokości xxx zł.

Za naprawę pojazdu (ciągnika) Wnioskodawca zapłacił firmie na podstawie wystawionej faktury VAT nr 34/08 z dnia 12 września 2008r. kwotę brutto xxx zł (w tym podatek VAT – xxx zł). Spółka otrzymała przedmiotową fakturę VAT we wrześniu 2008r. Na powyższy pojazd (ciągnik siodłowy) Spółka nie posiada wykupionego dobrowolnego ubezpieczenia AC.

Spółka nie zaliczyła kosztu naprawy (netto xxx zł) w koszty uzyskania przychodu, ani też nie odliczyła podatku naliczonego na fakturze VAT (w kwocie xxx zł) od podatku należnego. Nie uwzględniono jednocześnie w pozostałych przychodach kwoty wypłaconego odszkodowania (art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Spółka prowadzi działalność opodatkowaną na zasadach ogólnych, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a w zakresie podatku VAT – jest podatnikiem czynnym i prowadzi sprzedaż opodatkowaną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka postąpiła prawidłowo nie odliczając podatku naliczonego na fakturze VAT za naprawę...

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli był to koszt niestanowiący kosztu uzyskania przychodu, nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego na tej fakturze od podatku należnego (art. 88 ust. 1 pkt 2).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o przepisy prawa podatkowego w zakresie podatku VAT obowiązujące do dnia 30 listopada 2008r. tj. według stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008r.), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, będący podatnikiem VAT czynnym, otrzymał we wrześniu 2008r. fakturę VAT nr 34/08 z dnia 12 września 2008r. na kwotę brutto xxx zł (w tym podatek VAT – xxx zł) za naprawę pojazdu (ciągnika siodłowego). W dniu 2 czerwca 2008r. ww. pojazd, będący środkiem trwałym Spółki, uległ wypadkowi drogowemu. Sprawcą wypadku był inny uczestnik ruchu (inny pojazd). Spółce wypłacono odszkodowanie z tytułu zaistniałej szkody z OC sprawcy w wysokości xxx zł.

Za naprawę pojazdu (ciągnika) Wnioskodawca zapłacił firmie, która dokonała tej naprawy, kwotę brutto xxx zł (w tym podatek VAT – xxx zł). Na powyższy pojazd (ciągnik siodłowy) Spółka nie posiada wykupionego dobrowolnego ubezpieczenia AC. Spółka prowadzi sprzedaż opodatkowaną.

Z przytoczonych regulacji prawnych (obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym) wynika, iż podstawowym czynnikiem warunkującym prawo do odliczenia podatku naliczonego przez podatnika podatku od towarów i usług, jest wykorzystywanie nabytych towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych. Z kolei wystąpienie jednej z przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT, w tym również w cytowanym wyżej, obowiązującym do dnia 30 listopada 2008r., ust. 1 pkt 2 tego artykułu, powoduje utratę prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług.

Zatem, mając na uwadze powołane wyżej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, oraz przedstawiony stan faktyczny, jak również uwzględniając, iż Wnioskodawca nie miał prawa zaliczenia wydatków poniesionych na naprawę ciągnika siodłowego do kosztów uzyskania przychodów, co zostało rozstrzygnięte w interpretacji Ministra Finansów znak IBPBI/1/415-344/09/AP z dnia 15 lipca 2009r., stwierdzić należy, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturze VAT wystawionej za naprawę powypadkową pojazdu (ciągnika siodłowego).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. organ wskazuje ponadto, iż zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), od dnia 1 grudnia 2008r. art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT został uchylony.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w dniu 15 lipca 2009r. wydano odrębną interpretację znak IBPBI/1/415-344/09/AP.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.