INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 02 października 2009 roku (data wpływu 07 października 2009 roku ) uzupełnionego korespondencją nadaną pocztą dnia 21 grudnia 2009 roku (data wpływu 22 grudnia 2009 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej opodatkowania usług międzynarodowego transportu osób – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 października 2009 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Wniosek uzupełniono – poprzez przedstawienie umocowania prawnego dla pełnomocnika – dnia 22 grudnia 2009 roku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Aktualnym zakresem działalności Wnioskodawcy jest wykonywanie regularnych międzynarodowych przewozów pasażerskich. Część z nich przebiega tranzytem przez terytorium Polski – są linie gdzie pasażerowie nie wysiadają, ale są również linie gdzie pasażerowie wysiadają i wsiadają z biletami kupionymi w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jakie prawidłowe stawki podatku VAT winny być stosowane w sprzedawanych biletach w obsłudze regularnych międzynarodowych linii pasażerskich przebiegających przez terytorium polski w n/w przypadkach:

• kiedy pasażerowie jadą tranzytem przez PL a bilety są kupowane poza granicą Polski
• kiedy pasażerowie wyjeżdżają z Polski i tu bilety są kupowane w Polsce
• kiedy pasażerowie jadą z zagranicy do Polski i kupują bilet poza terytorium Polski.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy:

Dla biletów kupionych za granicą Polski na przejazd tranzytem przez Polskę stawka 0%

Dla biletów kupionych w Polsce na wyjazd za granicę Polski – stawka 7% za odcinek przejazdu w Polsce.

Dla biletów kupionych za granicą na przejazd do Polski stawka 0%.

Wnioskodawca jako przepis prawa podatkowego wymagający interpretacji powołał art. 27 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu o art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawową zasadę dotyczącą określenia miejsca świadczenia usług zawiera art. 27 ust. 1 cyt. ustawy. W myśl tego przepisu, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Natomiast miejscem świadczenia usług transportowych, w myśl art. 27 ust. 2 pkt 2 powołanej ustawy, jest miejsce gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku VAT wynosi 22%, zaś zgodnie z ust. 2 powołanego przepisu, stawka podatku wynosi 7% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług wymieniają : transport krajowy, transport wewnątrzwspólnotowy i transport międzynarodowy.

Usługi transportu międzynarodowego zostały zdefiniowane w art. 83 ust. 3 ustawy o VAT. Przez usługi transportu międzynarodowego, dla których zgodnie z przepisem art. 83 ust. 1 pkt. 23) stosuje się 0% stawkę podatku od towarów i usług rozumie się:

1. przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

1. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium Polski do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,
2. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium Polski,
3. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium Polski (tranzyt),
4. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium Polski, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium Polski.

2. przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:

1. z miejsca wyjazdu na terytorium Polski do miejsca przyjazdu poza terytorium Polski,
2. z miejsca wyjazdu poza terytorium Polski do miejsca przyjazdu na terytorium Polski,
3. z miejsca wyjazdu poza terytorium Polski do miejsca przyjazdu poza terytorium Polski, jeżeli trasa przebiegała na pewnym odcinku przez terytorium Polski (tranzyt).
   
   

Za usługi transportu międzynarodowego uważa się także usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej związane z w/w usługami. Nie jest natomiast uważane za transport międzynarodowy przewóz osób lub towarów w przypadku, gdy miejsce wyjazdu (nadania) i miejsce przyjazdu (przeznaczenia) tych osób lub towarów znajduje się na terytorium Polski, a przewóz poza terytorium Polski ma wyłącznie charakter tranzytu.

Dokumentami potwierdzającymi fakt wykonania usługi międzynarodowego transportu są wg ustawodawcy w przypadku transportu:

1. towarów przez przewoźnika lub spedytora – list przewozowy lub dokument spedytorski stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora),
2. towarów importowanych – oprócz w/w dokumentów także dokument potwierdzony przez urząd celny, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów,
3. towarów przez eksportera – dowód wywozu towaru,
4. osób – międzynarodowy bilet wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.
   
   

Miejscem opodatkowania transportu międzynarodowego, zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 2 jest miejsce gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości. Zaprezentowany sposób opodatkowania dotyczy usług transportu międzynarodowego, co oznacza iż w zakresie transportu osób, dotyczy wyłącznie transportu osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego.

W powstałej sytuacji faktycznej, gdy świadczone są usługi transportu drogowego powołane uregulowania nie znajdują zastosowania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi przewozu osób transportem drogowym.

Ponieważ miejsce świadczenia usług drogowego transportu osób nie zostało odrębnie uregulowane w ustawie o podatku od towarów usług, to opodatkowanie tych usług winno odbywać się zgodnie z zasadą wynikającą z przepisu art. 27 ust.2 pkt 2) ustawy, z zastosowaniem stawki określonej w art. 41 ust.1 lub ust.2 ustawy.

Zgodnie z powołanym przepisem art. 27 ust.2 pkt 2) ustawy, w przypadku świadczenia usług transportowych miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport z uwzględnieniem pokonanych odległości. W przypadku wykonywania usług transportu osób transportem lądowym podatnik zobowiązany jest więc do opodatkowania tych usług w krajach, w których transport ten jest wykonywany. Kryterium pozwalającym na przyporządkowanie poszczególnych części usługi wykonywanej na terytorium różnych krajów jest pokonana odległość – nieodzowny jest więc podział całej trasy transportu na odcinki przebiegające przez poszczególne kraje. Podatnik wykonując transport na trasie przebiegającej przez kilka Państw Członkowskich będzie podatnikiem w każdym z tych Państw. Natomiast wykonanie usługi transportu poza granicami Wspólnoty nie będzie podlegało uregulowaniom ustawy o podatku od towarów i usług. W stosunku do części usługi wykonanej poza terytorium RP i poza państwami Wspólnoty obowiązek zapłaty podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze wynikać może z przepisów obowiązujących na terytorium tych państw.

Zastosowanie zaś do przedmiotowych usług (w zakresie części transportu przebiegającej przez terytorium polski) 7% stawki podatku od towarów i usług uzależnione jest od klasyfikacji statystycznej świadczonych usług, preferencyjna stawka obowiązuje wyłącznie przy usługach sklasyfikowanych PkWiU 60.21 poz. 142 Załącznika 3 do ustawy – usługi pasażerskiego transportu rozkładowego lądowego pozostałe lub też PKWiU 60.23 –poz. 144 Załącznika nr 3 do ustawy – usługi pasażerskiego transportu lądowego pozostałe. W przeciwnym razie (innej klasyfikacji) zastosowanie znajdzie zasadnicza 22% stawka podatku od towarów i usług – art. 41 ust. 1 ustawy.

Ponadto wskazać należy, iż Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług, a wyłączną odpowiedzialność za prawidłową pod względem statystycznym jak i podatkowym identyfikację świadczonych usług ponosi podatnik.

Reasumując opodatkowaniu w Polsce podlega ta część usługi, która dotyczy przejazdu przez terytorium Polski, w uwzględnieniem pokonanych odległości, zastosowanie znajduje 7% stawka podatku dla usług wymienionych wg klasyfikacji statystycznej w poz. 142 lub 144 Załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, bądź zasadnicza 22% stawka podatku dla usług transportu lądowego pasażerskiego inaczej sklasyfikowanych.

Zgodnie z powyższym uzasadnieniem stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe zarówno w zakresie określenia miejsca świadczenia usług jak i stawki podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).