INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2009 r. (data wpływu 19 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym w dniach 2 i 18 listopada 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, w części dotyczącej opodatkowania przeniesienia własności nieruchomości stanowiących własność Spółki na rzecz nabywcy wierzytelności (osoba trzecia) w zamian za zwolnienie z długu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m. in. opodatkowania przeniesienia własności nieruchomości stanowiących własność Spółki na rzecz nabywcy wierzytelności (osoba trzecia) w zamian za zwolnienie z długu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka posiada zobowiązania z tytułu pożyczek. Aktualnie podmiot trzeci, za zgodą wierzyciela, zamierza przejąć dług, natomiast Spółka (dłużnik) planuje zbyć na jego rzecz (nabywca wierzytelności) posiadane nieruchomości (w przedmiotowej sprawie nabywca długu, w zamian za zwolnienie dłużnika z długu, otrzyma nieruchomości).

W dniu 18 listopada 2009 r. doprecyzowano wniosek poprzez wskazanie, iż w związku z nabyciem przedmiotowych nieruchomości Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w odniesieniu do każdej nieruchomości z osobna. Ponadto wskazano, iż pomiędzy pierwszym zasiedleniem w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, a dostawą na rzecz osoby trzeciej, o której mowa we wniosku, w chwili dokonywania przeniesienia własności nieruchomości nie upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Dodatkowo, sprecyzowano wniosek, wskazując, że poniesiono nakłady na ulepszenie ww. nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i ulepszenia te stanowiły ponad 30% wartości początkowej, w stosunku, do których Spółka miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w odniesieniu do każdej z tych nieruchomości z osobna.

W związku z powyższym, w dniu 2 listopada 2009 r., zadano następujące pytanie.

Czy czynność przeniesienia własności posiadanych przez Spółkę nieruchomości na rzecz nabywcy długu (osoba trzecia) w zamian za zwolnienie z długu, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz według jakiej stawki, tj. ustalenie, czy czynność przeniesienia własności posiadanych przez Spółkę nieruchomości na rzecz nabywcy tej wierzytelności (osoba trzecia) w zamian za zwolnienie z długu, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (oraz według jakiej stawki)...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w dniu 2 listopada 2009 r., skoro w omawianym przypadku nabywca długu w zamian za zwolnienie dłużnika z długu otrzyma nieruchomość, to mamy do czynienia ze świadczeniem wzajemnym, a co za tym idzie podlega ono opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawek wynikających z art. 41 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 omawianej ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez pojęcie towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

W przypadku zbycia zabudowanych gruntów w zakresie podatku od towarów i usług czynność ta będzie uzależniona od statusu budynków i budowli na tym gruncie posadowionych.

Zgodnie bowiem z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, grunt na którym są one posadowione dzieli ich byt prawny w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Na podstawie art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży.

Przeniesienie własności przez dłużnika na rzecz wierzyciela (wierzycielem może się stać także osoba trzecia w wyniku zawartej z wierzycielem umowy o przelew wierzytelności – art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego), będące w istocie spełnieniem świadczeń wobec wierzyciela, stanowi dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. W wyniku powyższego przeniesienia praw własności wierzyciel rozporządza powyższym prawem jak właściciel. Powyższe przeniesienie ma także charakter odpłatny (art. 5 ust. 1 ww. ustawy), gdyż wyniku dobrowolnej umowy pomiędzy wierzycielem i dłużnikiem, dłużnik pomniejsza swoje zobowiązania wobec wierzyciela o wartość towarów, co do których nastąpiło przeniesienie praw własności. Przeniesienie własności towarów w trybie art. 453 ustawy Kodeks cywilny stanowi odpłatną dostawę w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu na gruncie tej ustawy.

Co do zasady, odpłatna dostawa towarów jest opodatkowana 22% podatku z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT. Jednakże w przepisach samej ustawy, jak również w rozporządzeniach wykonawczych przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust 1 pkt 10 wspomnianej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

Przez pierwsze zasiedlenie – w świetle przepisu art. 2 pkt 14 ustawy – rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów;

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, o czym stanowi art. 43 ust. 7a ustawy.

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca wskazał, iż Spółka posiada zobowiązania z tytułu pożyczek. Osoba trzecia, za zgodą wierzyciela, zamierza przejąć dług Spółki. Z kolei Spółka (dłużnik), celem zwolnienia z długu, planuje zbyć na rzecz tego nabywcy wierzytelności posiadane nieruchomości. W związku z nabyciem wspomnianych powyżej nieruchomości Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w odniesieniu do każdej nieruchomości z osobna. W chwili dokonywania przeniesienia własności wspomnianych powyżej nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu nie upłynie okres dłuższy niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia tych nieruchomości w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka poniosła również nakłady na ulepszenie ww. nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, zaś ulepszenia te stanowiły ponad 30% wartości początkowej i Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do tych nakładów, w odniesieniu do każdej ze wskazanych nieruchomości z osobna. Tym samym nie zostały spełnione przesłanki uprawniające do zastosowania zwolnień od podatku, zgodnie z ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy.

Reasumując, stwierdzić należy, że skoro planowana przez Spółkę dostawa opisanych we wniosku nieruchomości na rzecz osoby trzeciej w zamian za zwolnienie z długu nie może w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług korzystać ze zwolnienia od podatku, albowiem nie zostały spełnione przesłanki, o których mowa w treści art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a tej ustawy, to tym samym wskazana czynność podlega opodatkowaniu według podstawowej, 22% stawki podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.