INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28.09.2009 r. (data wpływu 05.10.2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie stawki podatkowej dla gazu ziemnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05.10.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej akcyzowego w zakresie stawki podatkowej dla gazu ziemnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem akcyzy, prowadzącym działalność w zakresie obrotu gazem ziemnym w postaci skroplonej (LNG) klasyfikowanym do pozycji CN 2711 11. Spółka nabywa skroplony gaz ziemny, a następnie dokonuje dostaw przedmiotowego gazu do odbiorców w wykonaniu zawartych kontraktów handlowych.

Podstawowym zakresem działalności Spółki jest obrót i dystrybucja gazu ziemnego. Spółka jest przedsiębiorstwem energetycznym według ustawy Prawo Energetyczne. Spółka zaopatruje w paliwo gazowe zakłady przemysłowe oraz klientów indywidualnych. Nabywany i sprzedawany przez Spółkę skroplony gaz ziemny przeznaczony jest przede wszystkim do celów przemysłowych oraz opałowych. Dodatkowo, na rzecz dwu odbiorców Spółka realizuje dostawy skroplonego gazu ziemnego, który jest wykorzystywany do celów napędowych. Gaz ziemny jest również przechowywany u odbiorców w postaci skroplonej, a zużywany jest po uprzedniej regazyfikacji do stanu gazowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisu art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a w związku z art. 164 ust. 1 Ustawy akcyzowej realizowane przez Spółkę dostawy gazu ziemnego zużywanego jako paliwo do silników spalinowych mogą podlegać opodatkowaniu akcyzą według innej stawki niż stawka w wysokości 0 zł obowiązująca na te wyroby do 31 października 2013 roku...

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle obowiązujących krajowych uregulowań akcyzowych gaz ziemny zużywany do celów napędowych jest wyrobem energetycznym, który powinien podlegać opodatkowaniu akcyzą według stawki 0 zł do 31 października 2013 r. niezależnie od tego, w jakiej postaci (skroplonej czy gazowej) jest dostarczany do odbiorcy końcowego i tam przechowywany, a na Spółce nie ciążą żadne specyficzne obowiązki wynikające z przepisów akcyzowych (np. w zakresie dokumentacji towarzyszącej dostawom, sprawozdawczości do urzędu celnego, deklaracji podatkowych w akcyzie) związane z tymi dostawami.

Spółka pragnie zauważyć, że co do zasady, zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a Ustawy akcyzowej, gaz ziemny w stanie skroplonym (tzw. LNG) przeznaczony do napędu silników spalinowych podlega akcyzie wg stawki 695,00 zł od 1.000,00 kg, natomiast gaz ziemny w stanie gazowym przeznaczony do tych samych celów opodatkowany jest akcyzą według stawki w wysokości 100,00 zł od 1.000,00 kg. Zgodnie z uregulowaniami Ustawy akcyzowej, gaz ziemny przeznaczony do celów opałowych podlega natomiast akcyzie w wysokości 1,18 zł / 1 GJ.

Z kolei przepis art. 163 ust. 1 Ustawy akcyzowej przewiduje, że do 31 października 2013 r. (albo do momentu, w którym udział gazu ziemnego w konsumpcji energii w Polsce osiągnie poziom 25% ogólnego zużycia) gaz ziemny zwolniony jest z opodatkowania akcyzą pod warunkiem, że przeznaczony jest do celów opałowych. W sytuacji, gdy udział gazu ziemnego w konsumpcji energii do 31 października 2013 roku osiągnie pułap 20%, gaz ten będzie podlegać opodatkowaniu akcyzą według stawki stanowiącej 50% stawki akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 13 Ustawy. Z powołanego powyżej przepisu wynika także, że do czasu obowiązywania opisanego zwolnienia, zwolnione od akcyzy będą pozostałe węglowodory gazowe o kodzie CN 2711 29 00, przeznaczone do celów opałowych. Ponadto, przepis art. 164 ust. 1 Ustawy akcyzowej czasowo wprowadza odstępstwo od stosowania stawek wskazanych w art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a Ustawy. Zgodnie z tym przepisem do końca października 2013 roku gaz ziemny w stanie gazowym wykorzystywany na cele napędowe podlega opodatkowaniu zerową stawką akcyzy, zamiast stawki w wysokości 100 zł od 1.000 kilogramów.

Należy wskazać, że literalne rozumienie powołanych powyżej przepisów może prowadzić do wniosku, że gaz ziemny skroplony (LNG) zużywany jako paliwo do napędu pojazdów silnikowych powinien podlegać opodatkowaniu akcyzą według stawki wynoszącej 695 złotych od 1.000 kg wyrobu, natomiast stawka zerowa odnosi się tylko do gazu ziemnego zużywanego do celów napędowych w stanie gazowym. Jednakże w ocenie Spółki, gaz ziemny stanowiący przedmiot prowadzonej przez Spółkę działalności powinien na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a tiret drugie podlegać opodatkowaniu akcyzą według stawki równej 100 zł od 1000 kg wyrobu, która dodatkowo w okresie do 31 października 2013 roku na mocy przepisów przejściowych została obniżona do poziomu 0 zł. Należy podkreślić, że obowiązujące przepisy akcyzowe nie ustanawiają żadnych szczególnych warunków stosowania w takiej sytuacji zerowej stawki.

Należy dodać, zgodnie z art. 40 ust. 5 Ustawy akcyzowej procedurą zawieszenia poboru akcyzy objęte są wyroby wskazane w Załączniku nr 2 do Ustawy. Z treści poz. 21 wskazanego Załącznika jednoznacznie wynika, że procedurze zawieszenia poboru podlega wprawdzie gaz ziemny oraz pozostałe węglowodory gazowe, jednakże z wyłączeniem wyrobów klasyfikowanych do kodów 2711 11 00, 2711 21 00 oraz 2711 29 00. Oznacza to, że gaz ziemny stanowiący przedmiot realizowanego przez Spółkę obrotu wyłączony jest spod procedury zawieszenia poboru akcyzy.

W nawiązaniu do powyższego należy dodatkowo wskazać, że zgodnie z art. 21 ust. 1 w związku z art. 21 ust. 3 Ustawy akcyzowej Spółka jako podmiot, który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką akcyzy lub objętych zwolnieniem od akcyzy, do dnia 31 października 2013 roku nie ma obowiązku składać deklaracji podatkowych w związku z dokonywanym obrotem gazem ziemnym LNG.

Z umów zawartych przez Spółkę z kontrahentami wynika, że przedmiot realizowanych przez Spółkę dostaw stanowi paliwo gazowe przeznaczone do zużycia w silnikach spalinowych. Stosowane w umowach zawieranych z klientami Spółki pojęcie „paliwo gazowe” definiowane jest na potrzeby dokonywanych transakcji jako „schłodzony gaz ziemny w fazie ciekłej (LNG), sklasyfikowany pod pozycją CN 2711 11”. W związku z tym należy podkreślić, że sama treść powołanych wyżej umów handlowych, z których wynika, że przedmiotem dokonywanych transakcji są dostawy gazu ziemnego LNG przeznaczonego do celów napędowych, nie stanowi podstawy do przyjęcia, że dostarczony w takiej postaci LNG będzie zużywany jako paliwo do silników także w skroplonej postaci. Wynika to z faktu, że wprawdzie sama dostawa gazu ziemnego faktycznie dotyczy wyrobu w stanie skroplonym (LNG), jednakże warunkiem koniecznym umożliwiającym zużycie tak dostarczonego gazu ziemnego do celów napędowych (tj. jako paliwa do silników spalinowych) jest tzw. regazyfikacja wyrobu, tj. powtórne nadanie mu postaci gazowej. Zatem, sama okoliczność wykorzystania gazu ziemnego na cele napędowe lub opałowe może być generalnie brana pod uwagę wyłącznie w odniesieniu do gazu ziemnego w jego gazowej postaci.

Gaz ziemny jest poddawany procesowi skroplenia wyłącznie dla celów efektywnego transportu i magazynowania. Jako że dostawy LNG nie są realizowane przy użyciu rurociągu, a z wykorzystaniem cystern, transport gazu ziemnego w najbardziej wydajnej postaci (LNG) ma znaczenie z punktu widzenia efektywności i optymalizacji kosztów jego przewozu oraz późniejszego magazynowania. Ze względu na technologię wytwarzania gazu oraz jego własności fizykochemiczne, jak również dla celów optymalizacji kosztów związanych z transportem, gaz ziemny poddawany jest procesom kompresji pod ciśnieniem i w obniżonej temperaturze, w wyniku czego dochodzi do jego skroplenia. Niezależnie jednak od warunków dostaw analizowanego wyrobu, zużycie gazu ziemnego dostarczonego w postaci skroplonej jako paliwa napędowego może nastąpić (i w praktyce następuje) wyłącznie w postaci gazowej.

Z powyższych względów należy uznać, że dyspozycja przepisu art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a tiret pierwsze Ustawy akcyzowej - de facto - nigdy nie zostanie wypełniona, a tym samym wynikająca z tego przepisu norma prawna nigdy nie zostanie w praktyce zastosowana. Właściwości gazu ziemnego w stanie skroplonym nie pozwalają na wykorzystywanie go jako paliwa do silników spalinowych. Warunkiem koniecznym zastosowania tego gazu jako paliwa jest bowiem jego regazyfikacja.

Podsumowując, w świetle obowiązujących krajowych uregulowań akcyzowych nie ma podstaw do przyjęcia, że gaz ziemny zużywany do celów napędowych powinien podlegać opodatkowaniu akcyzą według stawki 695 zł od 1000 kg. Spółka stoi na stanowisku, że wyrób ten powinien podlegać opodatkowaniu akcyzą wg stawki właściwej dla gazu ziemnego stosowanego jako paliwo napędowe i występującego w postaci gazowej, która zgodnie z Ustawą akcyzową wynosi 100 zł od 1000 kilogramów, a przejściowo - w okresie określonym w art. 164 ust. 1 Ustawy akcyzowej - obniżona została do poziomu 0 zł.

Kwestia stosowania podatku akcyzowego w odniesieniu do gazu ziemnego stanowi również przedmiot wspólnotowych regulacji. Zgodnie z normą wynikającą z art. 15 Dyrektywy Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dyrektywa energetyczna), przewidziane w Dyrektywie zwolnienia lub obniżki w zakresie poziomu opodatkowania, w tym także w odniesieniu do wyrobów energetycznych, nie są uzależnione od jakichkolwiek przesłanek w rodzaju stanu skupienia wyrobu czy też przeznaczenia do określonych celów.

Z kolei według art. 21 ust. 5 Dyrektywy energetycznej energia elektryczna i gaz ziemny podlegają podatkom, które stają się wymagalne w momencie dostawy przez dystrybutora lub redystrybutora. Przepis ten dotyczy, zatem, zasad opodatkowania akcyzą gazu ziemnego tylko w odniesieniu do kwestii określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w akcyzie z tytułu dostaw gazu ziemnego do ostatecznego odbiorcy, w sytuacji, gdy w przepisach krajowych nie nastąpiła prawidłowa implementacja normy wynikającej z art. 15 Dyrektywy energetycznej. W tym kontekście należy podkreślić, że potencjalne zróżnicowanie poziomu opodatkowania akcyzą gazu ziemnego w zależności od stanu skupienia, w jakim ten gaz występuje, jakie może wynikać z pobieżnej interpretacji przepisów Ustawy akcyzowej nie znajduje uzasadnienia w odpowiednich przepisach wspólnotowych.

W opinii Spółki całokształt powołanych powyżej argumentów w pełni uzasadnia wniosek, że w świetle uregulowań obowiązującej Ustawy akcyzowej gaz ziemny przeznaczony do stosowania jako paliwo w silnikach spalinowych powinien do dnia 31 października 2013 roku podlegać opodatkowaniu według zerowej stawki akcyzy, niezależnie od tego, w jakiej postaci jest dostarczany do odbiorcy dokonującego takiego zużycia. Takie stanowisko uzasadnia fakt, że płynna postać tego gazu nie ma właściwości pozwalających na bezpośrednie użycie go do napędu silników spalinowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3 z 2009 r., poz. 11 ze zm.), zwana dalej ustawą, określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1).

Zgodnie art. 2 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl natomiast art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Zatem w świetle uregulowań art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy przedmiotowy gaz ziemny w postaci skroplonej (LNG) klasyfikowany do pozycji CN 2711 11 jest wyrobem energetycznym.

Zauważyć należy, iż stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Stawki na wyroby energetyczne wynikają z art. 89 ustawy. I tak, w myśl regulacji zawartej w art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy stawka akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901:

• skroplonych - 695,00 zł/1.000 kilogramów,

• w stanie gazowym - 100,00 zł/1.000 kilogramów.
  
  

Jednocześnie zgodnie z uregulowaniem art. 164 ust. 1 ustawy do dnia 31 października 2013 r. zamiast stawki akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a tiret drugie, do wyrobów akcyzowych określonych w tym przepisie stosuje się zerową stawkę akcyzy.

Wobec powyższego gaz ziemny przeznaczony do napędu silników spalinowych objęty pozycją CN 2711 w postaci skroplonej w obecnym stanie prawnym jest obciążony stawką podatku akcyzowego w wysokości 695,00 zł/1.000 kilogramów natomiast gaz ziemny przeznaczony do napędu silników spalinowych objęty pozycją CN 2711 w stanie gazowym, do dnia 31 października 2013 r., podlega opodatkowaniu zerową stawką podatku akcyzowego.

Zainteresowany w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym wskazuje, iż prowadzi działalność w zakresie obrotu gazem ziemnym w postaci skroplonej (LNG) klasyfikowanym do pozycji CN 2711 11. Spółka zaopatruje w paliwo gazowe zakłady przemysłowe oraz klientów indywidualnych. Nabywany i sprzedawany przez Spółkę skroplony gaz ziemny przeznaczony jest przede wszystkim do celów przemysłowych oraz opałowych. Ponadto Spółka realizuje dostawy skroplonego gazu ziemnego, który jest wykorzystywany do celów napędowych. Zainteresowany wskazuje przy tym, iż gaz ziemny u odbiorców jest również przechowywany w postaci skroplonej, a zużywany jest po uprzedniej regazyfikacji do stanu gazowego.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy stawki jaką powinien stosować w przypadku dostawy gazu ziemnego w postaci skroplonej zużywanego jako paliwo do silników spalinowych.

Wskazać zatem należy, iż przepisy określające wysokość stawki podatku akcyzowego dla gazu ziemnego jednoznacznie precyzują, iż gaz ziemny przeznaczony do napędu silników spalinowych w postaci skroplonej podlega stawce podatku akcyzowego w wysokości 695,00 zł/1.000 kilogramów. Wynika to z regulacji zawartej w art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a tiret pierwsze.

Nie można podzielić poglądu Spółki, iż przedmiotowy gaz, do dnia 31 października 2013 r., powinien podlegać opodatkowaniu akcyzą według stawki 0 zł niezależnie od tego, w jakiej postaci (skroplonej czy gazowej) jest dostarczany do odbiorcy końcowego i tam przechowywany.

Ustawa o podatku akcyzowym oddzielnie określa wysokość stawki podatku akcyzowego dla gazu ziemnego przeznaczonego do napędu silników spalinowych w postaci skroplonej oraz gazu ziemnego przeznaczonego do napędu silników spalinowych w stanie gazowym. W następstwie powyższego, przepis art. 164 ust. 1 ustawy stanowi, iż do dnia 31 października 2013 r. zamiast stawki akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a tiret drugie, do wyrobów akcyzowych określonych w tym przepisie stosuje się zerową stawkę akcyzy. Natomiast art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a tiret drugie odnosi się do gazu ziemnego przeznaczonego do napędu silników spalinowych w stanie gazowym. Tak więc cytowany artykuł wskazuje stan gazowy gazu ziemnego jako ten, którego dotyczy zerowa stawka podatku akcyzowego. W żaden sposób nie odnosi się natomiast do gazu ziemnego przeznaczonego do napędu silników spalinowych w postaci skroplonej. Innymi słowy art. 164 ust. 1 ustawy preferencyjną stawkę podatku do dnia 31 października 2013 r. przewiduje jedynie dla gazu ziemnego przeznaczonego do napędu silników spalinowych w stanie gazowym.

W kontekście powyższego należy wskazać, iż nie ma możliwości prawnej aby przedmiotowy gaz ziemny przeznaczony do napędu silników spalinowych dostarczany w postaci skroplonej można byłoby objąć do dnia 31 października 2013 r. zerową stawką.

Wobec rozstrzyganej kwestii, tj. stawki jaką powinien stosować Zainteresowany w przypadku dostawy gazu ziemnego w postaci skroplonej zużywanego jako paliwo do silników spalinowych nie ma znaczenia, iż warunkiem koniecznym umożliwiającym zużycie przedmiotowego gazu ziemnego do celów napędowych (tj. jako paliwa do silników spalinowych) jest tzw. regazyfikacja wyrobu, tj. powtórne nadanie mu postaci gazowej.

W przedmiotowej sprawie bezspornym jest, iż Spółka dokonuje dostawy gazu ziemnego przeznaczonego do napędu silników spalinowych w postaci skroplonej. Okoliczność, że gaz będący przedmiotem wniosku przed zastosowaniem go jako paliwa będzie poddany regazyfikacji, tj. nadaniu mu przez odbiorcę (kontrahenta Wnioskodawcy) postaci gazowej nie zmienia faktu, iż w momencie dostawy, przekazania przedmiotowego gazu a nawet - jak wskazuje Wnioskodawca – przechowywania go przez odbiorcę do czasu jego zużycia występuje on w postaci skroplonej. Tak więc, nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, iż przedmiotowy gaz powinien podlegać opodatkowaniu akcyzą według stawki właściwej dla gazu ziemnego stosowanego jako paliwo napędowe i występującego w postaci gazowej, która zgodnie z ustawą akcyzową wynosi 100 zł od 1000 kilogramów, a przejściowo - w okresie określonym w art. 164 ust. 1 ustawy 0 zł.

Jak wyjaśniono powyżej sprzedaż gazu ziemnego w okolicznościach wskazanych we wniosku jest opodatkowana, zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a tiret pierwsze, stawką 695,00 zł/1.000 kilogramów. Spółka dostarczająca gaz ziemny przeznaczony do napędu silników spalinowych w postaci skroplonej (LNG) klasyfikowany do pozycji CN 2711 11 nie ma prawa do zastosowania obniżonej stawki podatku akcyzowego wynikającej z art. 164 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż zgodnie z motywem 15 preambuły Dyrektywy 2003/06/WE została dopuszczona możliwość stosowania zróżnicowanych krajowych stawek podatkowych względem tego samego produktu w niektórych okolicznościach lub na określonych warunkach, pod warunkiem przestrzegania wspólnotowych minimalnych poziomów opodatkowania oraz zasad rynku wewnętrznego i konkurencji.

W myśl natomiast art. 4 niniejszej Dyrektywy poziomy opodatkowania, jakie Państwa Członkowskie stosują do produktów energetycznych i energii elektrycznej, nie mogą być niższe niż minimalne poziomy opodatkowania przewidziane niniejszą dyrektywą. Natomiast jako poziom opodatkowania rozumiana jest całkowita kwota opłat pobranych jako podatki pośrednie (z wyłączeniem podatku od wartości dodanej) wyliczoną bezpośrednio lub pośrednio na podstawie ilości produktów energetycznych i energii elektrycznej w momencie przekazania do konsumpcji.

Wobec powyższego zróżnicowanie stawek akcyzy dla gazu ziemnego nie jest sprzeczne z przepisami Dyrektywy energetycznej.

Ponadto nadmienia się, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie sformułowanego pytania, tj. stawki jaką powinien stosować Zainteresowany w przypadku dostawy gazu ziemnego w postaci skroplonej zużywanego jako paliwo do silników spalinowych, zatem nie ustosunkowano się do tej części stanowiska Wnioskodawcy, w której jej mowa o obowiązkach, związanych z przedmiotowymi dostawami, wynikających z ustawy o podatku akcyzowego jak również obowiązującej stawki dla gazu ziemnego przeznaczonego do celów opałowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.