INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2009 r. (data wpływu 6 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania zbycia ruchomości wniesionych do spółki aportem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania zbycia ruchomości wniesionych do spółki aportem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Do spółki na przestrzeni lat 1999-2008 były wnoszone aportem środki trwałe stanowiące m.in. ruchomości (samochody, urządzenia techniczne). Spółka dokonuje sprzedaży zbędnych składników majątkowych, w tym wymienionych wyżej środków trwałych, które były użytkowane w bieżącej działalności jednostki dłużej niż 6 miesięcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca słusznie postępuje stosując zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 2 przy sprzedaży środków trwałych stanowiących ruchomości...

Zdaniem Wnioskodawcy, dla zastosowania zwolnienia w przypadku towarów używanych nie ma znaczenia fakt, czy wystąpił podatek naliczony przy ich nabyciu ale nie mógł być odliczony w związku z istniejącymi w prawie ograniczeniami, czy też w ogóle nie wystąpił. Jeżeli zatem Spółka dokonuje dostawy towarów, które wcześniej otrzymała aportem i użytkowała je w swojej działalności dłużej niż 6 miesięcy, to powinna zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie natomiast do ust. 2 powołanego przepisu, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się, ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż zbywane rzeczy ruchome (środki trwałe) Wnioskodawca nabył w drodze aportu na przestrzeni lat 1999-2008. Nabyte rzeczy były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej podatkiem VAT przez okres dłuższy niż pół roku.

Mając na uwadze powyższe należy przyjąć, że przy nabyciu w drodze aportu ww. rzeczy ruchomych (środków trwałych) Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, bowiem czynność wniesienia aportem rzeczy ruchomych w latach 1999-2008 nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bądź podlegała zwolnieniu z tego podatku.

Z uwagi na fakt, iż po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel przedmiotowe wkłady niepieniężne (aporty, rzeczy ruchome) używane były przez Wnioskodawcę co najmniej przez okres sześciu miesięcy do działalności opodatkowanej spełniają one definicję towaru używanego w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Reasumując, należy stwierdzić, że dostawa ruchomych środków trwałych, które zostały wniesione do Spółki w formie aportu będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że dostawa ruchomości nabytych w drodze aportu podlega zwolnieniu od podatku, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Kwestie interpretacji w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie robót budowlano-montażowych oraz wydania majątku wspólników w zamian za umorzone udziały zostały zawarte w odrębnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.