INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 08 października 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 13 października 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu osobom fizycznym kosztów budowy sieci wodociągowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu osobom fizycznym kosztów budowy sieci wodociągowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków. Działalność ta uregulowana jest ustawą z dnia 07 czerwca 2001r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t. j. Dz. U. z 2006r. Nr 123, poz. 858 ze zm.). Zgodnie z art. 31 tej ustawy „osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazywać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie”. Odpłatne przekazanie sieci wybudowanej przez prywatnego inwestora skutkuje:

• przeniesieniem prawa własności sieci na przedsiębiorstwo wodociągowe,
• utrzymaniem przez inwestora prawa własności gruntu, przez który przebiega sieć wodociągowa z zachowaniem służebności przesyłu.
  
  

Podstawą wyliczenia kwoty odpłatnego przekazania urządzeń wodociągowych są przedstawione przez inwestora osobę fizyczną, faktury za roboty budowlane; jednak cena 1 mb wybudowanej sieci nie może przekroczyć ceny określonej w regulaminie oraz w cenniku Przedsiębiorstwa obowiązującym w dacie podpisania umowy.

Cennik Spółki jest sporządzony na podstawie cen rynkowych, po jakich Przedsiębiorstwo zakupiłoby wodociąg z własnych środków.

Osoby fizyczne – wykonawcy otrzymują wyłącznie refundację wcześniej poniesionych kosztów rzeczywistych nie wyższych jednak niż określone w cenniku Przedsiębiorstwa.

Spółka nie może zapewnić podmiotom przekazującym infrastrukturę techniczną jednorazowego zwrotu poniesionych wydatków z powodu braku środków finansowych.

Brak funduszu w odpowiedniej wysokości powoduje, że należności za przekazane urządzenia wodociągowe jest rozkładane na raty, co dopuszcza art. 31 powołanej na wstępie ustawy.

Powodem, dla którego osoby fizyczne podejmują się realizacji zadań publicznych, będących w zakresie działalności statutowej wnioskodawcy jest fakt, że Spółka nie posiada wystarczających zasobów finansowych mogących zaspokoić każdego potrzebującego. Z drugiej strony, według wnioskodawcy, nie można żądać, aby osoba budująca dom (w znacznym oddaleniu od pozostałych zabudowań) pozostawała bez mediów przez określoną ilość lat, tj. do czasu, aż Spółkę będzie stać na położenie na danym terenie sieci wodno-kanalizacyjnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zwrot kosztów na rzecz osoby fizycznej za realizację zadania publicznego, jakim jest sieć wodociągowa, stanowi podstawę sporządzenia informacji PIT-8C przez Przedsiębiorstwo...

Zdaniem wnioskodawcy, Przedsiębiorstwo zwracając inwestorowi wydatki za wybudowanie wodociągu nie przyczynia się do powstania u niego przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Analizując art. 21, 52, 52a, 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wnioskodawca nie znajduje w nich wyłączenia przedmiotowego dla opisanej wyżej refundacji kosztów, a jeżeli tak, to wszystkie dochodowy zgodnie z art. 9 ust. 1 tejże ustawy podlegają opodatkowaniu.

W omawianym przypadku należy mówić o przychodach z innych źródeł wg art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. I tak niewątpliwie postąpiłaby Spółka, gdyby w następstwie określonych czynności faktycznych i prawnych osoba fizyczna wzbogaciła się, poszerzyła swoje mienie, osiągnęła przysporzenie majątkowe. Tak nie jest, gdyż wykonawca realizował obowiązek Przedsiębiorstwa (gminy) wykładając na ten cel własne środki i uzyskał wyłącznie refundację poniesionych kosztów. Zdaniem Spółki, dodatkowe obciążenie podatkiem dochodowym będzie stanowiło jedynie dla tej osoby powiększenie już poniesionych kosztów inwestycji, poniesionych ale nie odzyskanych, albo tylko odzyskanych w części w danym okresie, co wynika z zawartego między stronami układu ratalnego. Przyjęcie odmiennego stanowiska w rzeczywistości zahamuje inicjatywy społeczne, zwiększy zastrzeżenia wobec wnioskodawcy jako monopolisty. Z jednej strony bowiem obowiązujące przepisy nakładają na gminy obligatoryjny obowiązek dostarczania wody, a z drugiej strony fizyczna (finansowa) niemożność zrealizowania tego obowiązku przez przedsiębiorstwo wodociągowe wymusza na potencjalnym kliencie działania indywidualne.

Spółka odwołując się wprost do odrębnych przepisów, tj. do ustawy z dnia 07 czerwca 2001r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków zdecydowała o wyłączeniu z opodatkowania przekazywanych osobom fizycznym kwot z tytułu przejętych odpłatnie sieci wodociągowych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z analizy wniosku wynika, iż wnioskodawca – Spółka realizująca zadania publiczne będące w zakresie jej działalności statutowej – zwraca osobom fizycznym wcześniej poniesione koszty na budowę sieci wodociągowej, przy czym w kwotach nie wyższych niż wynikające z cen określonych w regulaminie oraz w cenniku Spółki.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż takie korzyści majątkowe, o których mowa powyżej, występują również w przedmiotowej sprawie. Osoba fizyczna co prawda ponosi samodzielnie koszt budowy sieci wodociągowej, lecz koszt ten faktycznie jest jej zwracany przez wnioskodawcę. Osoba ta uzyskuje zatem realną korzyść finansową. Tą korzyścią jest otrzymana kwota zwrotu poniesionych wydatków. W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest przepisu, który pozwalałby na zwolnienie z opodatkowania tak uzyskanego przychodu.

Jednocześnie jak wynika z treści przepisu art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Natomiast art. 22 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. (…).

Mając na uwadze powyższe, dokonany przez wnioskodawcą (Spółkę) zwrot poniesionych nakładów przez osobę fizyczną na wybudowanie sieci wodociągowej zgodnie z dyspozycją art. 9 ust. 1 w związku z art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi przychód, który po pomniejszeniu o udokumentowane koszty tj. wydatki związane z jej wybudowaniem, o których mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowany zostanie na zasadach określonych w art. 27 ustawy. Wnioskodawca ma natomiast obowiązek wystawienia informacji o przychodach z innych źródeł w roku podatkowym - na formularzu PIT-8C.

Stosownie bowiem do treści art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.