Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-307/12-2/JS
z 13 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2012 r. (data wpływu 14 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia kwoty odsetek od pożyczki do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich kapitalizacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia kwoty odsetek od pożyczki do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich kapitalizacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej jako: Spółka) prowadzi tzw. działalność deweloperską.

W związku z uzyskiwaniem nowych źródeł finansowania Spółka zawarła umowę pożyczki odnawialnej. Zgodnie z zapisami umowy, od wykorzystanej części Pożyczki Pożyczkobiorca (Spółka) zapłaci Pożyczkodawcy odsetki według zmiennej stopy procentowej w stosunku rocznym, której wysokość jest ustalana w dniu rozpoczynającym okres obowiązywania stawki referencyjnej jako suma stawki referencyjnej WIBOR 3M i stałej marży w okresie obowiązywania umowy, w wysokości określonego punktu procentowego. Odsetki będą płatne na koniec każdego kwartału roku kalendarzowego, a wysokość odsetek będzie ustalana na podstawie WIBOR 3M obowiązującej na koniec każdego kwartału powiększonej o określoną wartość procentową.

Rozliczenie wartości odsetek ustalonych w powyższy sposób, w wysokości określonej w fakturze VAT, w przypadku braku ich spłaty, zostanie dokonane pomiędzy Stronami poprzez automatyczne zwiększenie kwoty wykorzystanej części pożyczki w dniu płatności odsetek określonym w fakturze VAT. W konsekwencji, wysokość zadłużenia Spółki tytułem zawartej umowy pożyczki ulegnie zwiększeniu o wartość niezapłaconych w terminie odsetek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w zakresie zaistniałego stanu faktycznego Spółka będzie mogła zaliczyć kwoty przedmiotowych odsetek od pożyczki w poczet kosztów uzyskania przychodów w momencie ich kapitalizacji, tj. na moment automatycznego zwiększenia kwoty wykorzystanej części pożyczki odnawialnej o wartość naliczonych odsetek (w przypadku braku ich faktycznej spłaty w określonym w umowie terminie)?

Zdaniem Wnioskodawcy, dopisanie niezapłaconych w terminie odsetek do należności głównej zgodnie z zapisami umowy pożyczki odnawialnej jest tożsame z ich kapitalizacją.

W związku z powyższym, uznać należy, iż na mocy art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. z 2011 r. Dz. U. Nr 74, poz. 397 ze zm.), Spółce przysługuje prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu odsetek od pożyczki w momencie ich kapitalizacji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami.

Zatem, aby zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, poniesiony został w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany, nie znajduje się w katalogu kosztów zawartych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.
  
  

W świetle art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) powyższej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia kapitalizacji odsetek. W praktyce istotą kapitalizacji jest doliczenie, za zgodą wierzyciela (pożyczkodawcy), naliczonych i niezapłaconych odsetek do głównej (pierwotnej) kwoty pożyczki.

W wyniku kapitalizacji odsetki tracą swój odrębny charakter stając się częścią należności głównej, co przekłada się na fakt, iż oprocentowanie jest liczone od nowej wyższej podstawy, w której skład wchodzą pożyczony kapitał oraz doliczone do tego kapitału odsetki. Po stronie pożyczkodawcy powstaje ekonomiczna korzyść w postaci zwiększenia kwoty, od której naliczane są dalsze odsetki. Po dokonaniu kapitalizacji zobowiązanie w postaci spłaty odsetek przekształca się w zobowiązanie z tytułu spłaty części kapitałowej pożyczki. Zatem, w momencie ostatecznego rozliczenia nie mówimy o spłacie odsetek tylko o spłacie powiększonej kwoty głównej pożyczki.

W konsekwencji, w ocenie Spółki, kapitalizacja odsetek wywiera ten sam skutek prawny co ich zapłata (stanowi jeden ze sposobów uregulowania / zapłaty odsetek).

Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztów uzyskania przychodów nie mogą stanowić naliczone, lecz niezapłacone odsetki od zobowiązań (w tym pożyczek).

Przepis ten a contrario potwierdza, że tylko zapłacone odsetki mogą stanowić koszty uzyskania przychodu. Powyższy przepis nie ogranicza możliwości spłaty odsetek tylko do formy pieniężnej. Podstawową przesłanką zaliczenia odsetek w poczet kosztów uzyskania przychodów jest faktyczne poniesienie przez Pożyczkobiorcę finansowego ciężaru ich zapłacenia bez względu na formę.

Jako formę zapłaty odsetek w momencie ich kapitalizacji należy traktować swobodne przeniesienie prawa do dysponowania przychodem, tj. odsetkami z tytułu korzystania z pożyczonego kapitału.

Dla zastosowania normy art. 16 ust. 1 pkt 11 nie ma znaczenia, jak prawem do odsetek zadysponował pożyczkodawca. Istotne jest, że mógł nimi swobodnie dysponować w wyniku dojścia do skutku kapitalizacji odsetek w ustalonych terminach (wyrok NSA z dnia 08.07.2010 r. sygn. akt II FSK 359/09).

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, iż brak spłaty odsetek w określonym w umowie pożyczki odnawialnej terminie, skutkujący automatycznym zwiększeniem kwoty wykorzystanej pożyczki, jest jednoznaczny z kapitalizacją przedmiotowych odsetek. Wysokość zadłużenia Spółki tytułem zawartej umowy pożyczki ulegnie zwiększeniu o wartość niezapłaconych w terminie odsetek, co będzie jednoznaczne z ich spłatą.

W konsekwencji, skapitalizowane odsetki od pożyczki odnawialnej zaciągniętej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich kapitalizacji, czyli w przedmiotowej sprawie, na moment automatycznego zwiększenia kwoty wykorzystanej części pożyczki o wartość naliczonych odsetek (w przypadku braku ich spłaty w określonym w umowie terminie).

Prezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez organy podatkowe. Spółka zdaje sobie sprawę, iż przedmiotowe rozstrzygnięcia zostały wydane w indywidualnych sprawach, lecz z uwagi na tożsamość, charakterystykę tematu, pozwala je sobie przytoczyć.

I tak, zgodnie z interpretacją wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. akt IPPB3/423-174/12-2/EŻ z dnia 17.05.2012 r., w której uznano stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe: „Konsekwentnie, kapitalizację w opinii Spółki należy uznać za formę zapłaty odsetek. To z kolei powoduje, że skapitalizowane odsetki od pożyczki (niezwiązanej z działalnością inwestycyjną Spółki), która została zaciągnięta od Pożyczkodawcy należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Spółki w dacie kapitalizacji, a nie w dacie faktycznej zapłaty skapitalizowanych odsetek”.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji sygn. akt IBPBI/2/423-776/10/PP wydanej w dniu 24.08.2010 r. stwierdził, iż: „... w wyniku kapitalizacji odsetek od pożyczki dojdzie do ich swoistego uregulowania, a co za tym idzie - kapitalizacja odsetek wywiera ten sam skutek co zapłata i umożliwia uznanie odsetek za koszt podatkowy w momencie ich kapitalizacji”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu natomiast do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych oraz orzeczeń sądów administracyjnych, stwierdzić należy, iż są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.