INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23.09.2009 r. (data wpływu 25.09.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych przez agenta w ramach umowy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.09.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych przez agenta w ramach umowy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej jako „Spółka”), zawarła z Y, podmiotem z Grupy Z z siedzibą w Niemczech (dalej jako „Agent”), umowę „A” obowiązującą od 1 lipca 2009 r. (dalej jako „Umowa”). Umowa ta stanowi podstawę do świadczenia przez Agenta na rzecz Spółki kompleksowych usług zarządzania płynnością finansową.

Na podstawie Umowy, Spółka uprawniona jest do korzystania z udostępnionych przez Agenta środków finansowych (w ramach określonego w Umowie limitu kwotowego) w zamian za wypłacone Agentowi odsetki, jak również do otrzymywania odsetek z tytułu udostępnienia Agentowi środków finansowych (również w ramach ustalonego w Umowie limitu).

W praktyce, rozliczenia finansowe związane ze świadczoną na rzecz Spółki usługą zarządzania płynnością finansową przebiegają następująco:

• w przypadku, gdy na rachunku bankowym posiadanym przez Spółkę w Banku (dalej jako „Rachunek PL”) wykazane będzie na koniec dnia roboczego saldo dodatnie to nadwyżka środków finansowych zostanie automatycznie przelana na rachunek Agenta w Banku B AG (dalej jako „Rachunek Docelowy”) za pośrednictwem rachunku Spółki w Banku B (dalej jako „Rachunek DE”), tj. środki trafią najpierw na Rachunek DE, a dopiero potem na Rachunek Docelowy. W efekcie, przelana kwota zwiększy wysokość należności Spółki od Agenta albo zmniejszy wysokość zobowiązania Spółki wobec Agenta.

• w przypadku natomiast, gdy na Rachunku PL wykazane będzie na koniec dnia roboczego saldo ujemne, na Rachunek PL przelana zostanie automatycznie z Rachunku Docelowego kwota niezbędna do wyrównania niedoboru na Rachunku PL. Przelew zostanie dokonany za pośrednictwem Rachunku DE. Kwota ta będzie zmniejszała wysokość należności Spółki od Agenta albo zwiększała wysokość zobowiązania Spółki wobec Agenta.
  
  

W wyniku powyższych transakcji, na zakończenie dnia roboczego, Rachunek PL wykazuje saldo równe zero. Jednocześnie, na koniec dnia, z tytułu Umowy, Spółka będzie wykazywała odpowiednio zobowiązanie wobec Agenta (jeżeli wartość środków przelanych Spółce przez Agenta przekracza wartość środków przelanych Agentowi przez Spółkę) albo należność od Agenta (jeżeli wartość środków przelanych Agentowi przez Spółkę przekracza wartość środków przelanych przez Agenta Spółce).

Z tytułu udostępnienia środków finansowych Spółce przysługują zgodnie z umową odsetki. Odsetki przysługują również Agentowi z tytułu środków udostępnionych na podstawie Umowy Spółce. Z technicznego punktu widzenia kalkulacja odsetek dokonywana jest na koniec każdego dnia roboczego w oparciu o bieżącą wysokość salda rozliczeń stron (tj. Spółce przypisywane są odsetki, jeżeli z salda rozliczeń stron wynika, że Spółka posiada należność od Agenta, natomiast Agentowi przypisywane są odsetki, jeżeli z salda rozliczeń wynika, że Spółka ma zobowiązanie wobec Agenta).

Należne odsetki są kapitalizowane na korzyść Agenta lub Spółki w okresach miesięcznych. W szczególności, na zakończenie każdego miesiąca Agent sporządza zestawienie podsumowujące kalkulację odsetek przypisanych stronom za poszczególne dni danego miesiąca i przesyła Spółce. Jeżeli wartość odsetek przypisanych Spółce przekracza wartość odsetek przypisanych Agentowi, różnica jest kapitalizowana i odpowiednio powiększa wartość należności Spółki od Agenta albo pomniejsza wartość zobowiązania Spółki wobec Agenta. Z kolei, jeżeli wartość odsetek przypisanych Agentowi przekracza wartość odsetek przypisanych Spółce, skapitalizowana różnica zmniejsza należność Spółki od Agenta albo zwiększa wartość zobowiązania Spółki wobec Agenta.

W przypadku wystąpienia nadwyżki pomiędzy wysokością odsetek należnych Agentowi i należnych Spółce na podstawie Umowy w danym okresie rozliczeniowym, różnica ta będzie stanowiła wynagrodzenie Agenta z tytułu świadczonych usług zarządzania płynnością.

Techniczną obsługę ww. operacji zapewnia Bank B w ramach umowy (dalej jako „Umowa Usługowa”), umowy zawartej przez Spółkę oraz Agenta z Banku B. Za wykonywane w ramach Umowy Usługowej czynności, Bank B będzie otrzymywał stałe wynagrodzenie w postaci miesięcznej opłaty.

Zdaniem Spółki, usługi zarządzania płynnością finansową świadczone na jej rzecz przez Agenta, powinny być sklasyfikowane w grupowaniu nr 65.23.10-00.00 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług („PKWiU”) (Dz. U. z 1997 r. Nr 42 poz. 264 ze zm.), jako „Usługi pośrednictwa finansowego, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Spółka pragnie wskazać, że Agent nie posiada w Polsce siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności, o których mowa w art. 27 ust. 3 ustawy o VAT, a także nie jest zarejestrowany w Polsce dla celów podatku od towarów i usług (dalej jako „VAT”).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynności wykonywane przez Agenta w ramach Umowy, klasyfikowane przez Spółkę w grupowaniu nr 65.23.10-00.00 jako usługi pośrednictwa finansowego, gdzie indziej niesklasyfikowane, będą opodatkowane na terytorium Polski i konsekwentnie będą zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, czynności wykonywane przez Agenta powinny być traktowane jako usługi pośrednictwa finansowego, gdzie indziej niesklasyfikowane wymienione w grupowaniu 65.23.10-00.00 zawartym w Rozporządzeniu Rady Ministrów z 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Konsekwentnie, miejscem świadczenia usług dla celów VAT powinno być terytorium Polski i w związku z tym faktem przedmiotowe usługi powinny być traktowane na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT jako zwolnione z opodatkowania VAT.

Zgodnie z art. 5 Ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlega w szczególności odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Tym samym, opodatkowaniu VAT podlega wykonywanie czynności:

• które spełniają definicję świadczenia usług na gruncie Ustawy o VAT;

• dla których to usług miejscem świadczenia jest terytorium Polski.
  
  

Zdaniem Spółki nie ulega wątpliwości, że wykonywane przez Agenta czynności nie mogą być traktowane jako odpłatna dostawa towarów na gruncie polskiego podatku VAT. Tym samym, biorąc pod uwagę definicję „świadczenia usług” zawartą w art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, czynności te powinny być traktowane jako świadczenie usług.

Usługi świadczone przez Agenta polegają na kompleksowym zarządzaniu płynnością finansową Spółki. Wynagrodzeniem Agenta za świadczone usługi jest nadwyżka pomiędzy wysokością odsetek należnych Agentowi a wysokością odsetek należnych Spółce na podstawie Umowy w danym okresie rozliczeniowym. W związku z powyższym czynności wykonywane przez Agenta spełniają definicję odpłatnego świadczenia usług na gruncie Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 Ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 Ustawy o VAT.

Zdaniem Spółki, usługi świadczone na jej rzecz powinny być klasyfikowane zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 19 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w grupowaniu nr 65.23.10-00.00, jako „usługi pośrednictwa finansowego, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Co do zasady, zgodnie z art. 27 ust. 1 Ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28 Ustawy o VAT. Tym samym w przypadku świadczenia usług z terytorium Polski, usługi powinny być generalnie opodatkowane VAT w Polsce.

Jednocześnie, zgodnie z art. 27 ust. 3 Ustawy o VAT, dla niektórych rodzajów usług wymienionych w art. 27 ust. 4 Ustawy o VAT, świadczonych na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usług jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Konsekwentnie, o ile usługi świadczone przez podmiot mający siedzibę na terytorium Wspólnoty na rzecz podmiotu z siedzibą na terytorium innego państwa należącego do Wspólnoty spełniają definicje usług zawartych w katalogu z art. 27 ust. 4 Ustawy o VAT, miejscem świadczenia tych usług jest generalnie terytorium państwa, w którym swoją siedzibę ma usługobiorca.

W katalogu usług wymienionych w art. 27 ust. 4 Ustawy o VAT, zawarte są m.in. usługi bankowe, finansowe i ubezpieczeniowe łącznie z reasekuracją. Ustawa o VAT nie zawiera definicji tych usług – niemniej jednak zgodnie z art. 8 ust. 4 Ustawy o VAT, przy określaniu miejsca świadczenia usług, o którym mowa w art. 27 i 28 Ustawy o VAT, usługi są identyfikowane z pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. W przypadku usług wymienionych powyżej, ustawodawca nie podał numeru PKWiU, co oznacza, że w przypadku określenia miejsca świadczenia takich usług nie jest decydująca klasyfikacja statystyczna. W celu określenia miejsca opodatkowania usługi udzielenia pożyczki na gruncie podatku VAT, niezbędna jest więc analiza charakteru świadczonej usługi.

Jak wskazano powyżej, Agent świadczy na rzecz Spółki kompleksową usługę zarządzania płynnością finansową, która zdaniem Spółki spełnia definicję usługi finansowej wymienionej w art. 27 ust. 4 Ustawy o VAT. Powyższe wynika z charakteru przedmiotowej usługi, której treścią jest zapewnienie efektywnego wykorzystania środków finansowych Spółki.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, miejscem świadczenia przedmiotowych usług dla celów VAT powinien być kraj siedziby usługobiorcy, czyli w przypadku tych konkretnych usług udzielania pożyczek – Polska.

Jak wskazano powyżej, usługi zarządzania płynnością finansową świadczone przez Agenta na rzecz Spółki powinny być, zdaniem Spółki, traktowane jako usługi finansowe na gruncie polskich przepisów o VAT. Jednocześnie miejscem świadczenia dla takich usług na podstawie art. 27 ust. 4 Ustawy o VAT, jest kraj siedziby usługobiorcy, tj. Polska i w związku z tym usługi powinny być opodatkowane VAT w Polsce.

W takim przypadku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT, podatnikiem w rozumieniu Ustawy o VAT będzie Spółka i to ona, jako usługobiorca będzie zobowiązana do rozliczenia podatku VAT wynikającego ze świadczonych na jej rzecz usług.

Spółka pragnie wskazać, że usługi pośrednictwa finansowego są w Polsce zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT w związku z poz. 3 załącznika nr 4 do Ustawy o VAT. Zgodnie z postanowieniami załącznika nr 4 do Ustawy o VAT, do którego bezpośrednio odwołuje się art. 43 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, usługi pośrednictwa finansowego są zwolnione z opodatkowania VAT, z wyłączeniem zamkniętego katalogu typów takich usług. W przedmiotowym katalogu wyjątków, nie są wymienione usługi zarządzania płynnością finansową (lub usługi podobne), dlatego też zdaniem Spółki usługi świadczone na jej rzecz powinny być traktowane jako zwolnione z opodatkowania VAT.

Zdaniem Spółki, usługi świadczone na jej rzecz przez Agenta na podstawie postanowień Umowy, powinny być traktowane na gruncie Ustawy o VAT jako usługi opodatkowane w Polsce i podlegające zwolnieniu z opodatkowania VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) – zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT).

Jak wynika z powołanych przepisów, dostawa towarów oraz świadczenie usług (za wyjątkiem ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 przypadków) podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Jednocześnie dostawa towarów lub świadczenie usług pod tytułem odpłatnym mogą zostać opodatkowane wtedy, gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich odbiorcą istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ww. ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsce zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju.

Wskazać również należy na treść przepisu art. 8 ust. 4 ww. ustawy, zgodnie z którym przy określaniu miejsca świadczenia usług, o którym mowa w art. 27 i 28, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 27 ust. 1 ww. ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 4 w związku z ust. 3 pkt 2 ww. ustawy, miejscem świadczenia usług finansowych – w przypadku, gdy usługi te świadczone są na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę – jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zatem w przypadku usług wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy świadczonych na rzecz podmiotów wymienionych w ust. 3 tego artykułu, podmiotem zobowiązanym do rozliczenia jest ich usługobiorca.

Tak więc nabycie usług zarządzania płynnością finansową świadczonych przez firmę nieposiadającą zarówno siedziby, jak i stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, należy uznać za import usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, podlegający opodatkowaniu na terenie kraju. Spółka, jako usługobiorca tych usług będzie zobowiązana do ich rozliczenia.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%. Ustawodawca daje także podatnikom możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod pozycją 3 ww. załącznika, wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU Sekcja J ex (65-67), tj. Usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
5. usług ściągania długów oraz faktoringu,
6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.
   
   

Zaznaczyć należy, iż użycie przez ustawodawcę oznaczenia „ex” przy grupowaniu PKWiU, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oznacza, że zwolnienie dotyczy tylko danego wyrobu lub usługi z danego grupowania.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Spółka, zawarła z podmiotem mającym siedzibę w Niemczech - Agentem - umowę o zarządzanie płynnością finansową. Usługa świadczona przez Agenta na rzecz Spółki, polega na udostępnieniu przez Agenta środków finansowych w zamian za wypłacane Agentowi odsetki, jak również do otrzymywania odsetek z tytułu udostępnienia Agentowi środków finansowych.

Spółka wskazała ponadto, iż ww. transakcje zarządzania płynnością finansową należy uznać za usługi finansowe sklasyfikowane w PKWiU w kategorii 65.23.10-00.00 „Usługi pośrednictwa finansowego pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż usługi świadczone przez Agenta, nieposiadającego zarówno siedziby, jak i stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, należy uznać za import usług podlegający opodatkowaniu na terytorium kraju. Do rozliczenia w zakresie podatku od towarów i usług tej transakcji obowiązana będzie Spółka, jako nabywca przedmiotowych usług. Jednakże usługi te będą korzystały ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, o ile rzeczywiście są one sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 65-67, jako wymienione w załączniku nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Spółkę zaklasyfikowania ww. usług według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, że tut. Organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Spółkę klasyfikacji usług według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to na Podatniku ciąży obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług, a w razie wątpliwości Podatnik może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Należy jednak jeszcze raz podkreślić, że niniejszą interpretację oparto na założeniu, że świadczone usługi finansowe faktycznie mieszczą się w PKWiU 65.23.10-00.00, jako „Usługi pośrednictwa finansowego, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż w zakresie pytań dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.