Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-776/09/ASz
z 4 stycznia 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPBII/1/415-776/09/ASz
Data
2010.01.04



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Podstawa obliczenia i wysokość podatku


Słowa kluczowe
film
obowiązek płatnika
przychód
środki pieniężne
współwłasność


Istota interpretacji
Czy kwota przekazana wnioskodawcy na pokrycie kosztów produkcji filmu, jest przychodem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym czy podlega obowiązkowi odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?



Wniosek ORD-IN 963 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 06 października 2009r. (data wpływu do tut. Biura - 08 października 2009r.), uzupełnionym w dniu 18 grudnia 2009r. (fax) oraz w dniu 23 grudnia 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej środków na sfinansowanie wspólnej produkcji filmowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08 października 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej środków na sfinansowanie wspólnej produkcji filmowej.

Z uzupełnienia wniosku, który wpłynął faxem do tut. Biura w dniu 18 grudnia 2009r. oraz w dniu 23 grudnia 2009r. wynika, że wnioskodawca oczekuje interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku płatnika w przypadku przekazania ww. środków finansowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Instytucja Filmowa jest wojewódzką samorządową instytucją kultury, samodzielną osobą prawną, nad którą nadzór sprawuje Zarząd Województwa. Jednym z obszarów działalności statutowej jest wspieranie produkcji filmowej ze środków publicznych.

Na mocy uchwały Sejmiku Województwa ww. Instytucja otrzymała dotację celową w kwocie 1.500.000,00 zł z przeznaczeniem na wspieranie produkcji filmów powiązanych z województwem. Po przeprowadzeniu konkursu, zostały wybrane projekty, których produkcję Instytucja będzie współfinansować.

Współfinansowanie odbywa się na podstawie umowy koproducenckiej, w ramach której Instytucja zobowiązuje się przekazać wnioskodawcy uczestniczącemu w konkursie określoną kwotę pieniężną, z przeznaczeniem na pokrycie kosztów (części) produkcji, zaś wnioskujący zobowiązuje się film wyprodukować.

Po zakończeniu produkcji i stworzeniu gotowego utworu audiowizualnego stronom umowy przysługują wspólnie, w proporcji wynikającej z wkładu finansowego Instytucji w stosunku do całego budżetu filmu, autorskie prawa majątkowe do dzieła i utworów włączonym do dzieła (scenariusz, muzyka, itp.), przy czym prawa te strony nabywają w sposób pierwotny, tj. powstają z chwilą powstania dzieła jako skończonego utworu i przysługują od początku obojgu podmiotom uczestniczącym w produkcji. Konstrukcja zastosowana przez strony umowy jest analogiczna do umowy spółki cywilnej, gdzie dwa podmioty dokładają wspólnie starań w celu osiągnięcia określonego efektu.

Po wydatkowaniu środków osoba fizyczna nieprowadząca działalności ma obowiązek przedstawić Instytucji dokumenty potwierdzające poniesienie kosztów produkcji, takie jak faktury, rachunki itp. Środki niewykorzystane przez osobę fizyczną nieprowadzącą podlegają zwrotowi do Instytucji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwota przekazana osobie fizycznej nieprowadzącej działalności na pokrycie kosztów produkcji filmu, jest przychodem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym czy podlega obowiązkowi odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych (czy Instytucja będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych)...

Zdaniem wnioskodawcy przekazane środki nie stanowią przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem nie służą powstaniu przysporzenia po stronie wnioskodawcy, a są jedynie przekazaniem środków koniecznych do realizacji filmu, w zamian za co Instytucja staje się współwłaścicielem praw do filmu w sposób pierwotny. Nie następuje przeniesienie praw już istniejących, ale z chwilą powstania dzieła powstają prawa autorskie, które przysługują dwóm podmiotom wspólnie. Niewykorzystane przez wnioskodawcę kwoty podlegają zwrotowi do Instytucji, zatem w jego majątku nie powstaje żadna korzyść, kosztem majątku instytucji. Strony wspólnie, poprzez wkład pracy i finansowy tworzą wspólne dzieło, którego własność im przysługuje w odpowiednich proporcjach. Środki przekazane osobie fizycznej nieprowadzacej działalności nie zmieniają właściciela, a są jedynie powierzane jej w celu ich wykorzystania na potrzeby stworzenia utworu audiowizualnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Powyższy przepis nakazuje podatnikom określać przychody proporcjonalnie do ich praw w udziale w zysku ze współwłasności, wspólnego przedsięwzięcia, posiadania lub użytkowania rzeczy lub praw majątkowych.

Stosownie natomiast do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Z treści tegoż przepisu wynika, że aby można było mówić o powstaniu przychodu, to podatnik powinien otrzymać lub mieć postawione do swojej osobistej dyspozycji środki pieniężne lub też świadczenia w naturze bądź inne nieodpłatne świadczenia; winien mieć prawo z nich korzystać według własnego uznania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Instytucja otrzymała dotację celową w kwocie 1.500.000,00 zł z przeznaczeniem na wspieranie produkcji filmów powiązanych z województwem. Po przeprowadzeniu konkursu, zostały wybrane projekty, których produkcję Instytucja będzie współfinansować. Współfinansowanie odbywa się na podstawie umowy koproducenckiej, w ramach której Instytucja zobowiązuje się przekazać wnioskodawcy uczestniczącemu w konkursie (zwanemu dalej „wnioskodawcą”), określoną kwotę pieniężną, z przeznaczeniem na pokrycie kosztów (części) produkcji, zaś wnioskujący zobowiązuje się film wyprodukować. Po zakończeniu produkcji i stworzeniu gotowego utworu audiowizualnego stronom umowy przysługują wspólnie, w proporcji wynikającej z wkładu finansowego Instytucji w stosunku do całego budżetu filmu, autorskie prawa majątkowe do dzieła i utworów włączonym do dzieła (scenariusz, muzyka, itp.), przy czym prawa te strony nabywają w sposób pierwotny, tj. prawa powstają z chwilą powstania dzieła jako skończonego utworu i przysługują od początku obojgu podmiotom uczestniczącym w produkcji. Konstrukcja zastosowana przez strony umowy jest analogiczna do umowy spółki cywilnej, gdzie dwa podmioty dokładają wspólnie starań w celu osiągnięcia określonego efektu. Osoba fizyczna jest zobowiązana rozliczyć się z przekazanych przez Instytucję środków finansowych i zwrócić jej środki niewykorzystane w produkcji.

W świetle powyższego należy uznać, że w analizowanym przypadku mamy do czynienia ze wspólnym przedsięwzięciem, w którym strony wspólnie, poprzez wkład pracy i wkład finansowy tworzą wspólne dzieło. Własność tego dzieła przysługuje im w odpowiednich proporcjach, przyjętych według wniesionego udziału – wkładu. Wkładem tym, ze strony Instytucji są przekazane osobie fizycznej środki finansowe celem wykorzystania ich we wspólnym przedsięwzięciu. Zatem przekazanie określonej kwoty pieniężnej przez wnioskodawcę osobie fizycznej nieprowadzącej działalności na pokrycie kosztów produkcji filmu, do którego oba podmioty (Instytucja i osoba fizyczna) nabywają prawa autorskie, powoduje, iż na wnioskodawcy nie ciąży obowiązek płatnika, bowiem takie przekazanie nie powoduje przychodu po stronie osoby fizycznej. Przekazane środki finansowe nadal bowiem są własnością Instytucji – jako jej wkład we wspólne przedsięwzięcie. Tym samym wnioskodawca nie ma obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od kwoty przekazanej osobie fizycznej nieprowadzącej działalności na pokrycie kosztów produkcji filmu.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj